Blogs & columns
Blog

Ik ben student

Plaats een reactie

Het academisch ziekenhuis wemelt van jonge mensen. Jeugdige arts-assistenten bezetten de afdeling met frisse coassistenten die de eerste, klinische schreden zetten. En met een beetje geluk mag je als docent optreden voor nóg jongere studenten.

Ik geniet van de lichte opwinding om naar de faculteit te wandelen en de mensen steeds jonger te zien worden. Van het klaarzetten van de presentatie terwijl de zaal langzaam volstroomt met nieuwsgierig kijkende studenten. Van de grote verwarring als je de studenten van achterin de zaal uitnodigt om naar voren te komen. Van de paniek als je zegt dat de laptops dicht kunnen blijven. Van de hysterie als je terloops benoemt dat iets op het tentamen terug kan komen. En van de drie studenten die na het college met slimme vragen hun genialiteit tonen. Zelfs van de ene student van wie de vraag grote onwetendheid verraadt. Ik geniet er met volle teugen van. Maar ik realiseer me ook dat ik een amateur ben. Ik doe mijn best, maar als docent doe ik maar wat.

Terug op de afdeling probeer ik de jongere collega’s iets mee te geven. Ik probeer de doeners uit te dagen, maar ook te reflecteren. De denkers mogen observeren, maar moeten daarna ook vooral in actie komen. Als de patiëntenvisite (aan het bed!) het hoogtepunt van de dag is, moet supervisie een feestelijk onderwijsmoment zijn. Zo nu en dan dwaal ik af en vertel ik over een bijzondere casus, het EK van ‘88 of de romantiek van mixtapes. Ik waan me in de illusie dat mijn onderwijs wordt gewaardeerd. Of het daadwerkelijk zo is, weet ik niet – cursussen Teach the Teacher ten spijt. Zo lang je niet wordt uitgeroepen tot docent of opleider van het jaar, moet je het doen met nonverbale signalen die duiden op begrip, dankbaarheid of (niet zelden) grote verwarring...

Sinds ruim anderhalf jaar ben ik zelf opnieuw student. Iedere vrijdag volg ik met zestien andere healthcare professionals de executive opleiding MBA in Healthcare Management. Ik heb de vakken strategie, kwaliteitsmanagement en leiderschap gehad, maar ook marketing, accounting en valuation. Langzaam maar zeker groeien kennis en nieuwe vaardigheden. En ik let goed op de docenten. Met bewondering observeer ik hoe een topdocent het vak boekhouden kan promoveren tot een ultieme vaardigheid. Hoe een andere docent het vak Operations & Supply Chain Management kan ombouwen tot een groot feest. En hoe de Six Sigma-docent ons papieren helikoptertjes liet knippen in het slotcollege, een week voordat iedereen het black belt-tentamen haalde. Anderzijds probeer ik te begrijpen waarom ik bij andere docenten in slaap val, ondanks het ‘interactieve’ karakter dat werd beloofd in de studiegids.

Mij wordt vaak gevraagd waarom ik mijzelf in godsnaam heb gestort op een intensieve MBA-opleiding naast een veeleisende baan als medisch specialist. Meestal hang ik een slap verhaal op over zelfactualisatie en de noodzaak voor professionals in the lead. Maar stiekem geniet ik iedere week van het voorrecht om als docent weer student te kunnen zijn. En hoop ik als student een betere docent te worden.

  • Goda Choi

    Goda Choi is internist-hematoloog, plaatsvervangend opleider interne geneeskunde en opleider hematologie (UMCG).  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.