Blogs & columns
Blog

Het is niet psychisch

21 reacties

Ik zag een jongeman op de SEH met een overtuigend functionele verlamming. Al snel begreep ik van zijn zus dat dit niet de eerste uiting van een psychische warboel was.

Er waren al eerder onbegrepen klachten en ook een tentamen suicidii geweest. Ik vertelde de patiënt dat ik er vrij zeker van was dat zijn klachten een psychische oorzaak hadden, dat ik tijdens een korte opname aanvullend onderzoek wilde doen en dat ik bereid was hem op gang te helpen. Het contact was goed, totdat vader en moeder zich meldden. Die waren zo boos dat ze naar een ander ziekenhuis wilden. Ik begreep dat ik alle vertrouwen had verspeeld. Het liep helemaal vast. Ik overlegde met een collega in een belendend ziekenhuis en vond hem bereid mijnheer te zien. De ambulance bracht hem ernaartoe.

Zomaar praten over een psychische oorzaak is in Nederland gevaarlijk. Toegegeven, ik zie het concept van de menselijke geest meer als een manier om zaken overzichtelijk te houden dan als een vlammetje boven ons hoofd. Net zoals de overgang van geest naar socioculturele omgeving vaag is, zo vind ik de interactie tussen emoties, gedrag en lichaam dusdanig intensief dat ik ze niet helemaal kan scheiden. Toch kan ik niet zonder het verschil tussen lichamelijk en psychisch als het gaat om diagnostiek van oorzakelijke factoren bij SOLK.

Veel patiënten voelen dat praten over psychologische oorzaken een zwaktebod is. Tijdens mijn spreekuren voor SOLK merk ik dat mensen nogal eens komen omdat ze willen horen dat het niet psychisch is. Het is soms langdurig spitsroeden lopen om het inzicht verkrijgen dat lichamelijke klachten kunnen bloeien in psychodynamische aarde. En dan nog is dat niet iets om zomaar in een brief te vermelden omdat die uiteindelijk terechtkomt bij de bedrijfsarts en het UWV. In Nederland toegeven dat je werkt aan het schoonvegen van je psychologische straatje is slecht voor je prestige en je portemonnee. De politiek, de werkgever, de uitkeringsinstantie, de (ziektekosten)verzekeraar, iedereen is anti-psychisch. Aandacht van een somatisch arts voor iemands psychologisch welbevinden is altijd onbetaald. De wachttijden in de ggz zijn enorm en nu speelt ook nog die belachelijke discussie of instellingen voor psychische gezondheid een patiëntenstop mogen instellen omdat de verzekeraar ‘te weinig zorg heeft ingekocht’. De jeugd-ggz is weg. Lokale initiatieven voor humane opvang van probleemjongeren worden door de inspectie per direct gesloten omdat de situatie ‘onveilig’ is. Een bedrijfsarts krijgt hier een waarschuwing omdat ze had genoemd dat een werkneemster kampte met psychologische problemen. Dat had een berisping kunnen worden als ze niet zo diep door het stof was gegaan voor het tuchtcollege. Het moet niet gekker worden.

hersenen
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Hans van den Berg

    bioloog, Vleuten

    @Bonte. Ik was docent biologie. Op rapportvergaderingen werden leerlingen soms voor lui uitgemaakt. Op een gegeven moment heb ik tijdens zo'n vergadering gezegd dat ik, als er nog een keer een leerling lui genoemd zou worden, weg zou gaan.
    Een ander... vertrekpunt in mijn levensvisie is dat 'aanstellerij' niet bestaat. Beide begrippen zijn in de eerste plaats een uiting van de gedachtewereld van degene die oordeelt. Dat wil niet zeggen, zoals in het door Bonte genoemde voorbeeld, dat wat de patiënt ervaart of vertelt, niet een 'functionele stoornis' kan zijn. 'Luiheid' is in het spectrum van bezigheden op een middelbare school misschien ook wel een functionele stoornis. Maar tegelijkertijd verhindert het zo noemen, vaak op beschuldigende manier, van een of andere medische of andere aandoening het zicht op wat er onder of achter zit. Zoals Bonte zegt, gaat het niet aan het bij de uitingen van de patiënt te laten. Maar als we een uitkeringstrekker die alleen klachten heeft als hij achter de balie van de sociale dienst staat als een bedrieger zien, dan gaan we misschien voorbij aan het totaalbeeld van klachten die mensen hebben. In deze samenleving, bijvoorbeeld, worden intelligente mensen zo bevoordeeld, dat minder intelligente lieden (alleen bedoeld als variatie op 'mensen') alle mogelijkheden benutten willen om er ook wat beter uit te komen. Nou ja, of dat helemaal relevant is voor dit verhaal weet ik niet; ik heb nogal een ruim uitgevallen empathisch vermogen.

  • GJ Bonte

    Neuroloog, Dalfsen

    @Van Der Zee: @Van Der Berg: Ik vrees dat jullie de historische context toch een beetje veronachtzamen. En nee, ik denk niet dat deze "vage" aandoeningen verdwijnen door betere diagnostiek en betere beeldvorming.

    Functionele aandoeningen zijn er ...altijd geweest en zullen er altijd blijven. Ze komen en gaan gelukkig vaak ook weer. Zie het overzicht over de 'Railway Spine'. Nu reizen dagelijks vele mensen met de trein, zonder dat ook maar iemand het in zijn hoofd haalt dat ie daar bepaalde klachten bij ontwikkeld.

    Een andere betreft de Multiple Personality Disorder. Ja, deze diagnose is inmiddels uit de DSM gehaald, maar was daarvoor qua mate van voorkomen al op zijn retour. Zie ook het boek 'Hervonden Herinneringen en andere Misverstanden'. En zo zijn er wel meer voorbeelden.

    Ook het onderscheid tussen de nagebootste stoornis, de conversiestoornis met en zonder ziektewinst zijn al lang verdwenen. Maar inderdaad, en daarin steun ik Keuter zonder meer, er zijn mensen waarbij ik met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid zeker weet dat iemand de kluit belazerd.

    Als iemand in het ziekenhuis zijn been niet op kan tillen, en op een onwaarschijnlijk slechte manier een verlamd been imiteert, waarbij alle testen die wijzen een functionele stoornis knallend positief zijn, waarbij iemand zijn arm niet op commando kan buigen, maar buiten zittend in een rolstoel gewoon een shagje kan rollen en zijn benen over elkaar slaan, dan is het volledig duidelijk dat het een functionele aandoening betreft. Daar gaan geen 100 MRI's van het brein iets aan veranderen. En ik kan niet bewijzen dat iemand dat bewust of onbewust doet, en wie dat wel kan nodig ik uit om te vertellen hoe, maar dat maakt ook niet uit. Meer aandacht en uitgaan van de klachten van patiënt helpen deze mensen echt niet. Niet zelden worden dan de klachten en symptomen steeds meer bizar en groeien en bloeien ze als de Keukenhof in het voorjaar.

  • Anil van der Zee

    Voormalig balletdanser/ ME-patiënt, Amsterdam

    De heer Bonte zegt iets heel moois. Hij geeft eigenlijk aan dat hij het ook gewoon nog niet weet m.b.t. ME/cvs. Veel respect heb ik daarvoor. Het getuigt mij van een openheid waardoor er ruimte is om nieuwe mogelijkheden te ontdekken. Dat zouden veel... meer artsen en wetenschappers moeten doen.
    De heer van den Berg geeft aan dat het belangrijk is bij ziektes waar de precieze oorzaak nog onbekend is de ervaring van de patiënt absoluut het enige vertrekpunt zou moeten zijn. Helemaal mee eens. (Anil is een mannennaam, gebeurt vaker:) ).

    Naar mijn mening doet de heer Keuter dat niet, hij trekt te snel zijn conclusies en is altijd erg overtuigd van zijn gelijk.
    Zoals bij de hersentumor was het een verkeerde diagnose. Dat kan gebeuren. Maar dit was objectiveerbaar. Hij is net zo snel bij de jongeman uit de blog. Dat volgens hem een psychische oorzaak heeft. Maar hoe weten we, los van de heer Keuter, dat daar niet dezelfde fouten worden gemaakt? Het is nu (nog) functioneel en (nog) niet objectiveerbaar, maar “we” weten nog heel veel niet, toch?? Net zoals het bij M.S.,TBC, maagzweer of Parkinson dat ooit het geval was. Die waren toen ook nog functioneel, psychogeen of psychosomatisch.

    Ondanks dat veel nog niet duidelijk is en onderzoeken bij ME/cvs preliminair zijn, is dit wat mij betreft geen functionele stoornis meer. De heer Keuter kan dus soms echt verwijtend uithalen naar bepaalde ziektes/patiënten omdat hij ook vindt dat veel ziektes op te lossen zijn met het (b)ps/SOLK model. Wat betreft ME/cvs onterecht want er is geen bewijs daarvoor. (http://nyti.ms/2wcs5gI)

    Ik denk dat des te beter de techniek wordt veel ziektes straks niet meer onder het psycho-geen/somatisch/etc. zullen vallen en dat daar nu ook al veel voorzichtiger mee omgegaan zou moeten worden. Dat gebeurt in mijn ogen te weinig.

    Hoe vaak gaat een diagnose “fout” die nog niet te objectiveren is??

    Goede review door Carolyn Wilshire

    http://bit.ly/2fkOBJv


  • Hans van den Berg

    bioloog, echtgenoot, Vleuten

    In de uitwisseling van gedachten tussen Bonte en Van der Zee lijkt me (?) op de achtergrond gebleven dat de ervaring van de patiënt absoluut het enige vertrekpunt moet zijn. Mw van der Zee hoeft geen achtergrond of oorzaak te schetsen van haar klacht...en, in de eerste plaats telt dat zij haar klachten ervaart. De weg naar acceptatie van deze klachten door de behandelaar lijkt soms lastig, juist omdat onverklaarbare klachten in de gezondheidszorg (en meer nog in het maatschappelijke klimaat) niet zomaar worden geaccepteerd. Ik herinner me nog dat ene Hoogervorst (uiteraard VVD) het vermoeidheidssyndroom brutaal wegwuifde. Wat kost het toch een moeite om mensen (zoals Van der Zee en ondergetekende, ook met veel min of meer onverklaarbare klachten) serieus te nemen. Het artikel van Keuter levert dus een goede bijdrage aan het debat!

  • Nienke Gosens

    Neuroloog, Zwolle

    Wat jammer dat het zo gaat. Goed contact met patiënt en een familie die dat verbreekt.
    Mijn ervaring is echter dat heel veel mensen de diagnose stress-gerelateerde klachten of functionele klachten juist vrij makkelijk accepteren tegenwoordig. Het s...tigma gaat er kennelijk enigszins af.

  • Emile Keuter

    Neuroloog, Meppel

    Ik bedoel met psychologische oorzaken de oorzaken gelegen op het terrein van de psycholoog. Vergelijk orthopedisch, psychiatrisch, medisch. Veel erger is dat ik de jonge integere collega die een waarschuwing kreeg als een vrouw heb beschreven. Het wa...s een man. Sorry

  • J. Kwast

    huisarts niet-practiserend, Hoorn

    Mensen kunnen psychische problemen hebben, evenals psychologen, maar alleen de laatsten of andere wetenschappers kunnen psychologische problemen hebben.
    Vergelijk sociaal en sociologisch: bv mensen met een bijstandsuitkering hebben toch wellicht soc...iale problemen, maar meestal geen sociologische? Sociologen hebben beroepsmatig toch vooral sociologische problemen en geen sociale?
    M.a.w. -logie en -logisch slaat op wetenschap. Of ben ik de taalkundige weg kwijt?

  • GJ Bonte

    Neuroloog, Dalfsen

    @Van Der Zee: Ik moet u nageven, uw humor en beleefdheid lijden er niet onder. Dat is bij wel eens anders, niet zozeer de humor, dan wel de beleefdheid. Discussies zijn altijd goed. Ik weet het ook niet wat betreft de patiënten met ME en CVS en ik he...b ook geen behandeling voorhanden. Ik weet zelfs niet of dat zou moeten. Dat moet de toekomst uitwijzen.

  • Anil van der Zee

    Voormalig balletdanser/ ME-patiënt, Amsterdam

    @GJ Bonte,

    U heeft gelijk. Dat had u geschreven. Excuses. Dan zijn we het er dus over eens dat het niet alleen de vermoeidheid is. En daarnaast is het ook geen normale meer een griepachtige vermoeidheid of uitputting.

    Hoe dan ook. Het klopt h...elemaal dat de onderzoeken nog in de kinderschoenen staan. Er is veel tijd en geld verloren gegaan in CGT /GET studies en dat begint nu langzaamaan te veranderen. Zeker is er Amerika een paradigmaverschuiving gaande zoals bij de NIH en CDC maar ook hier in Nederland.

    Ik persoonlijk vond dit een goede discussie. En ja ik ben nu ook echt moe en zoals u snapt nog wat andere dingen. En over 24 uur wordt het feest. ??.

    Een goede nachtrust gewenst.

  • GJ Bonte

    Neuroloog, Dalfsen

    @Van Der Zee: Volgens mij moet u beter lezen. Ik schrijf heel duidelijk: "En een toename van allerlei andere symptomen die als enig verbindend element hebben dat ze niet meetbaar zijn, maar dat je de verteller moet vertrouwen op zijn blauwe ogen". ...

    I rest my case. Mijn opmerkingen over de kwaliteit van dergelijke studies landen niet bij u. En bovendien, hoe goed een studie ook opgezet mag zijn, als er geen aannemelijke en goed gefundeerde gedachtengang is over de onderliggende pathofysiologie is, is de kans op een fout-positieve studie veel groter dan een terecht positieve. Dat nog even als aanvulling.

    Ervaringsdeskundige. Dat is mooi. Dat ben ik ook op verschillende gebieden. Maar dat maakt een oordeel over de wetenschappelijke en maatschappelijke waarde van een studie nog niet betrouwbaarder of beter. Ik zou haast zeggen: ik word hier zo moe van... Maar dat kan ook nog 24 uur duren...

  • Anil van der Zee

    Voormalig balletdanser/ ME-patiënt, Amsterdam

    @G J Bonte,

    Ik moet u toch even corrigeren. Er staat niet dat vermoeidheid toeneemt er staat “PEM, often described as a "crash" or a significant worsening of already-present symptoms,”. Er staat al aanwezige symptomen. Niet alleen vermoeidheid. D...us dat klopt niet wat u zegt. Daarnaast zit er vaak een pauze tussen van minstens 24 uur voor de klap komt. Dus is heel atypisch na inspanning. Niet zoals de “normale” persoon. Artikel met link studie legt wat uit over de metabolisme problematiek. https://kavlifondet.no/en/2016/12/new-study-on-pathological-mechanisms-in-me-from-bergen-research-group/

    PEM of ME is wel goed te herkennen met wat expertise.
    Daarnaast is PEM wel degelijk meetbaar. Zij het niet dat het geen ideale test is aangezien veel mensen er zieker van worden. Maar voor mensen die minder ernstig ziek zijn is dit een optie. Goede blog met studie.
    https://www.healthrising.org/blog/2013/07/30/busted-exercise-study-finds-energy-production-system-is-broken-in-chronic-fatigue-syndrome/

    Het placebo effect gaan we meemaken. Oktober 2017 wordt de code vrijgegeven van de 3e en tevens laatste fase van de studie in Noorwegen met Rituximab. Dus dat wordt spannend ??.

    Ik pretendeer verder niet dat ik meer weet van neurologie of geneeskunde in zijn geheel. Echter ben ik natuurlijk wel een ervaringsdeskundige en de huidige biomedische onderzoeken passen bij de symptomen dat hebben de hypotheses van de heer Keuter nog nooit gedaan.











  • GJ Bonte

    Neuroloog, Dalfsen

    @ Van Der Zee: Even wat stukjes uit de door u gerefereerde literatuur, die overigens alleen maar bestaat uit reacties op onderzoek, niet het onderzoek zelf.

    "The name "chronic fatigue syndrome" is being phased out not just because it is viewed as ...trivializing a condition that renders many patients completely or nearly bedbound but also because it gives the misleading impression that the illness is characterized simply by prolonged unexplained fatigue. In fact, ME/CFS is characterized by multiple heterogeneous symptoms, with PEM, often described as a "crash" or a significant worsening of already-present symptoms, being a near-universal experience."

    Hoe bijzonder. Vermoeidheid die toeneemt bij inspanning. Dat hebben "normale" mensen nu nooit. En een toename van allerlei andere symptomen die als enig verbindend element hebben dat ze niet meetbaar zijn, maar dat je de verteller moet vertrouwen op zijn blauwe ogen. Lijkt me een bijzonder specifiek en betrouwbaar criterium.

    Dan het volgende:
    "Numerous diagnostic criteria have been published, the most recent being the February 2015 Institute of Medicine report, but no specific biomarker test has been developed as yet, leading some clinicians to question whether it is biologically based."

    Knap en heel moedig van de onderzoekers, om een medicijn te testen op een doelgroep die ze niet kunnen definiëren. Nu maar hopen dat er geen vermoeide mensen aan dood gaan, niet helemaal irreëel bij dergelijke medicijnen. Moet ik echt nog iets zeggen over het placebo-effect, die bij dergelijke aandoeningen over het algemeen nogal groot is?

    Ik zou zeggen: schoenmaker, blijf bij uw leest. Ik heb geen verstand van dansen, en dat pretendeer ik ook niet. U pretendeert verstand te hebben van een "aandoening" als ME/CVE en reageert daarbij nogal badinerend naar een collega die de moed heeft om zich er in te verdiepen. Als laatste presenteert u oud ijzer als glimmend goud, een kwaal die sowieso al endemisch is in de geneeskunde.

  • Anil van der Zee

    Voormalig balletdanser/ ME-patiënt, Amsterdam

    @GJ Bonte

    Interessant inderdaad. Ik snap heel goed dat kritiek niet leuk is. Maar ja bij publiek bloggen hoort eventueel een tegenreactie. Ook van patiënten.

    Laten we wel zijn dat homoseksualiteit ook lang in de DSM stond en homoseksuelen wer...den ook door de psychiaterie gezien als militante die de wetenschap tegenhielden ook met de nekharen recht overeind. Hetzelfde was het geval bij de AIDS/ ACT-UP beweging. Maar was dat terecht of pro-humanity?

    Over de Blogs en brieven. Ik denk dat patiënten als ze dagen goed hebben uitgerust. Stukje voor stukje dit soort dingen kunnen doen. Ik zal van dit schrijven ook dagen bij moeten komen en goed ziek worden. Maar interessant is de discussie wel.

    Het kernsymptoom is ook niet vermoeidheid zoals u ernaar verwijst maar Post Exertional Malaise. Waar uitputting slechts maar 1 van de symptomen is.
    Hier een goed artikel in de Medscape.

    http://www.medscape.com/viewarticle/871482

    En laten we hopen op een goede afloop van de klinische proef met Rituximab in Noorwegen. Oktober zal de 3e fase afgerond zijn. Spannend.

    http://www.medscape.com/viewarticle/871787








  • GJ Bonte

    Neuroloog, Dalfsen

    @ Anil van der Zee: Het is precies deze toon die u bezigt in uw commentaren die zovele van uw "collega-patiënten" met rode-vlag diagnosen als fibromyalgie, myalgische encefalitis en chronisch vermoeidheidssyndroom ook hanteren, en die bij artsen de n...ekharen overeind doen gaan staan.

    Al uw stellingen ten spijt, is de wetenschappelijke onderbouwing van dergelijke diagnosen niet veel beter dan "it could be that". Hypothetisch, en niet zelden slecht onderbouwd. En bij sommige patiënten valt het mij wel eens op op dat hoe moe en uitgeput ze ook zijn, ze nooit te vermoeid zijn om uitgebreide klachtenbrieven te schrijven of uitgebreide blogs bij te houden. Ik heb dan ook wel eens de indruk dat chronische vermoeidheid vooral een selectieve vermoeidheid is. Maar aangezien ik natuurlijk ook maar een simpele neuroloog ben, in vergelijking met uw alwetendheid, zal ik dat ook wel verkeerd zien.

  • Anil van der Zee

    Voormalig balletdanser/ ME-patiënt, Amsterdam

    Meneer Keuter,

    Stoppen met uw blog? Ik zou dat persoonlijk toch jammer vinden…

    Het klopt dat ik inderdaad dat ik kritiek op uw werk heb. U schrijft erover in een blog die iedereen kan lezen. Ik ga daar graag over in discussie en druk daar mis...schien op pijnlijke punten?

    Het is voor mij hoogst interessant te bestuderen hoe u tot uw conclusies komt. Jammer dat u kritiek op uw werk, want ik ken u persoonlijk niet, opvat als negativiteit. Niet iedereen kan het toch met u eens zijn?





  • emile keuter

    neuroloog, meppel

    een echte stalker. wat een eer, mijnheer van der zee. ik zal inderdaad overwegen om te stoppen met mijn blog. en uzelf kan ook wel over een verandering nadenken. u weet er zoveel van. u kan er wel uw beroep van maken. (:

  • Anil van der Zee

    Voormalig balletdanser/ ME-patiënt, Amsterdam

    Hoe is het uiteindelijk met deze jongen afgelopen? Was uw conclusie juist of voorbarig? Daar laat u zich verder niet over uit.

    Ook hier geeft u te snel de diagnose hersentumor die dat uiteindelijk niet blijkt te zijn. Als arts wil je natuurlijk z...o snel mogelijk handelen in het geval van kanker. Maar u lijkt voornamelijk altijd erg zeker van uw zaak. In dit geval een kwalijke zaak. https://www.zorgkaartnederland.nl/zorgverlener/keuter-e-j-w-145217/waardering/mijn-lieve-moeder-zakte-op-een-dag-b7b6a966d010368fa9bdf85abb61e7a2

    U probeert vorm te geven aan medische problemen waar de medische wereld nog geen antwoorden op heeft. Het is op een bepaalde manier een nobel streven, maar laten we wel zijn dat u niets anders doet dan gissen vanuit uw eigen beleving. Prima.

    Zou u ziektes zoals M.S.,TBC, maagzweer of Parkinson ook bestempeld hebben als psychosomatisch zoals veel van u collegae dat in die tijd ook deden? Ik lees vooral een “history is repeating itself”, want u doet dit anno 2017 nog steeds. Naar mijn mening predikt u niets anders dan een geloof uit vroegere tijden die bij de bovengenoemde ziektes duidelijk geen stand heeft gehouden. Time for change meneer Keuter??

  • GJ Bonte

    Neuroloog, Dalfsen

    @Keuter: Zoveel anders is Drente niet. Dat was bij ons thuis ook het gezegde: "Ie warkt nie hard genog...", of nog beter:" Det krie'je van al det geleer". En ja, zodra er psychisch iets met iemand mis is, wordt ie scheef aangekeken alsof ie gevaarlij...k is. Maar dat is in Nederland nog relatief mild in vergelijking met andere landen. Om in de terminologie te blijven, het kan altijd gekker.

    Mensen met "functionele stoornissen" horen er bij, helaas. Maar ik vind het niet erg als ze mijn spreekuur mijden. Ik word er niet gelukkiger van...

  • Emile Keuter

    Neuroloog, Meppel

    @oosterhoff. Ja, ook visionaire mensen als servan schreiber kunnen blijkbaar aan het einde niet zonder een kader. Dat wordt dan soms een esoterische irreële wereld met veel minder praktische waarde dan de Bijbel, de Koran of de Torah.
    @bonte. Die pa...tiënten horen er ook bij. Het is juist een gelukje als je iemand kan betrappen. Gecontroleerde confrontatie betekent vrijwel steeds een opening naar (tijdelijke) genezing.
    Overigens is dat niet waar mijn bloggie over gaat. Ik bedoel te zeggen dat het nogal frustrerend is voor patiënten dat ze zo hard gestraft worden voor de erkenning van psychisch lijden. Een beetje zoals ik het hier in Drenthe hoorde: Psychisch bestoat niet. Ze mut'n gewoon harder warken.

  • GJ Bonte

    Neuroloog, Dalfsen

    Inderdaad vragen mensen wel eens of ik denk dat het tussen de oren zit. En dan antwoord ik ook vaak met:"Jazeker, dat denk ik... Maar een groot deel van mijn vak speelt zich af tussen uw oren".

    Psychisch en niet-psychisch. Dat is in ieder geval n...iet de scheiding tussen de neurologie en de psychiatrie, al was deze misschien ooit wel zo bedoeld. De obsessief compulsieve stoornis, psychosen, ernstige depressies en de manisch depressieve stoornis, allen het domein van de psychiater, zijn misschien wel meer op te vatten als "niet-psychische" aandoeningen als dat hoofdpijn, andere pijn en conversie dit zijn, aandoeningen die juist tot het domein van de neuroloog behoren. Een andere onderverdeling die sommigen maken, dat wat zichtbaar gemaakt kan worden op een scan is neurologie, en dat wat niet zichtbaar gemaakt kan worden psychiatrie, gaat ook al lang niet meer op. Het blijft dus een vreemde scheiding tussen wat "psychisch" geacht wordt te zijn en wat "niet psychisch" zou zijn.

    Soms denk ik dat de onderverdeling te maken heeft met wat je kunt vatten en wat je niet kunt vatten, datgene waar je begrip voor op kunt brengen en waarvoor niet. Ik kan goed begrip opbrengen voor mensen met een ernstige depressie, niet in de laatste plaats omdat ik dat zelf erg goed ken, maar ook voor mensen met psychosen, voor mensen met dwang en mensen met intense angst.

    Maar dat kan ik niet voor iemand die en hele slechte imitatie neerzet van harde neurologische uitval, die in het ziekenhuis zijn arm en hand niet kan bewegen en sleept met zijn been, maar voor het ziekenhuis prima in staat is om een shagje te rollen en ontspannen zijn benen over elkaar slaat. Dan voel ik me belazerd, zoals ik dat vaak heb bij mensen met wat wij voor het gemak maar "conversie" noemen. En kom niet aan met bewust of onbewust, want dat kan ik op geen enkele manier bewijzen en iemand anders ook niet.

    Wat wil ik hiermee zeggen? Ik weet het zelf niet... Psychisch of niet-psychisch? Ik kom er niet uit.

  • Menno Oosterhoff

    psychiater, THESINGE Nederland

    Ja, helaas vat men psychisch altijd nog op als een soort ijl iets wat met enige inspanning wel te veranderen zou zijn. Als je maar wil, dat is het verschil.
    Het zit tussen de oren was vroeger de uitdrukking om aan te geven dat er eigenlijk niks aan... de hand was. Als iemand dat tegen mij zou zeggen dan zou ik antwoorden: Ja, bij mij zitten daar hersenen. En bij jou?
    Het blijft kennelijk uitermate moeilijk voorstelbaar dat we in beleving niet veel vrijer zijn dan in het functioneren van onze schildklier.( wel een beetje , denk ik, maar dat is een ander verhaal) Overigens zijn er ook weer mensen, die vinden dat zelfs evident somatische aandoeningen veroorzaakt worden door onze attitude. David Servan-Schreiber, schrijver van Uw brein als medicijn nam het zichzelf kwalijk dat zijn hersentumor recidiveerde. Hij zag er een bewijs in dat hij niet voldoende gezond had geleefd. Tragisch vond ik dat.

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.