Blogs & columns
Blog

Felicitatie vanaf een sterfbed

Plaats een reactie

Een paar maanden was hij onderweg in een moeilijk traject. Uitgezaaide slokdarmkanker. Chemotherapie. Over de toekomst sprak hij niet. Hij hulde zich in stilzwijgen. Bij zijn kinderen, zijn vrouw en ook bij mijn collega die hem frequent bezocht. De pogingen om het gesprek hierover open te breken eindigden steevast in stilte. Afweer. Letterlijk de rug toekeren.

In deze hele periode had ik hem niet gezien. Tot de ochtend dat mijn collega afwezig was en zijn vrouw een visite aanvroeg. De hele nacht was hij onrustig geweest. Niets bleef meer binnen. Beneden vertelde zijn vrouw over de moeilijke strijd. Van hem. Van haar. Mopperen op haar kon hij goed volgens zijn vrouw.

Boven troffen we hem aan op bed, liggend op zijn zij. Snelle ademhaling, uitgemergeld. Hij begroette onze huisarts in opleiding. Hij zag mij. Richtte zich op. ‘Gefeliciteerd’, was zijn openingswoord. Mijn daaropvolgende stilte vulde hij met: ‘Met het zwemmen…’ Met een glimlach ging ik naast zijn bed zitten.

‘Naar het ziekenhuis dan maar?’ was zijn vervolgvraag. Ik vroeg hem wat hij daar nog verwachtte. Hij haalde zijn schouders op. ‘Ik denk dat het ziekenhuis niets meer voor u kan doen. Ik heb u lang niet gezien, maar ik zie dat de behandeling geen effect heeft gehad. Het lijf is hard aan het werk. Ik denk dat het niet lang meer duurt voordat u overlijdt.’ Oogcontact. Stilte. Mijn hand op zijn arm. Ik las berusting in zijn ogen. Op mijn vraag of het leven voorbij zou mogen zijn, kwam een duidelijke bevestiging. Zijn hand vond de hand van zijn vrouw die aan zijn voeteneind zat.

Hij stemde in met behandeling om zijn benauwdheid wat te verminderen en we spraken een controle na het middagspreekuur af. Nog voor mijn laatste patiënt belde zijn dochter dat hij erg onrustig was. Of we nu wilden komen. Toen wij kort daarna aanbelden was hij net overleden. Een warme stilte. Rust.

In de weken na de Elfstedenzwemtocht ben ik door veel van mijn patiënten gefeliciteerd. Deze felicitatie vanaf een sterfbed zal mij van al die felicitaties toch het meeste bijblijven.

zie ook

levenseinde
  • Marco Blanker

    Marco Blanker is huisarts te Zwolle en werkt als huisarts-epidemioloog op de afdeling huisartsgeneeskunde van het UMCG.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.