Blogs & columns
Blog

Elk pondje… - Luus Koster

2 reacties
beeld: Thinkstock

‘Dus hardlopen is jouw geheim om mager te blijven?’ Als je niet beter wist, zou je denken dat ik bij een groepje tienermeiden met beginnende anorexia sta. Om mij heen staat echter een groepje slanke mannelijke chirurgen in de leeftijd van 45 tot 55. ‘Ja, dagelijks een uurtje rennen doet wonderen.’ Gefascineerd sta ik te luisteren.

Ik weet nog dat ik tijdens mijn studie geneeskunde in een tutorgroep  zat, die werd geleid door enkele chirurgen. Wij moesten de stelling ‘elk pondje komt via het mondje’ onderzoeken en beargumenteren. Het ongezouten antwoord van een van de chirurgen luidde ‘ja, ik heb een gigantische hekel aan dikzakken’.

Hoewel ik toen nog hevig verbouwereerd was over zo’n stellige categorisering van de arme patiënt, snap ik inmiddels goed wat hij bedoelde.  Ook ik heb moeite gekregen met de obese patiënt. Want oh, wat bemoeilijkt overgewicht het opereren en oh, wat veel meer complicaties  krijgen deze patiënten.  Ik benijd de bariatrische chirurgen niet. Zoals bij vasculaire patiënten het brein vaak mede is aangetast door de aderverkalking, zo lijkt bij de obese patiënt soms het brein enigszins vervet. Aparte persoonlijkheidspatronen lijken te kleven aan de patiënt die even breed als hoog is.

In mijn dienst moest ik een 80-jarige dame met sinds drie dagen buikpijn beoordelen. Voor me lag een dame die in de volle breedte het bed benutte, met ondanks hevige pijn toch een soepele abdominale bovenlaag. De CT-scan toonde een forse appendicitis. Ze was de eerste patiënt met een bewezen appendicitis bij wie ik mijn supervisor voorstelde om vooral het mes op zak te houden en te proberen antibiotisch te behandelen. Want kunnen onze ok-tafels dit gewicht wel aan? Zijn onze instrumenten lang genoeg? Open introductie van een trocard door 15 cm vet? Pneumoperitoneum met een druk van 20 in plaats van 14? Of toch een ouderwetse wisselsnee van 30 cm in plaats van 8?

Ik kan me nog goed een jonge patiënt van begin 40 met een gewicht ver boven de 200 kilo op onze ic herinneren, die uiteindelijk is overleden aan een simpele beklemde navelbreuk. De uitgestelde operatie bleek een hel en aan de neerwaartse spiraal van complicaties is de patiënt gesneefd.

Menigmaal als ik op een voetenbankje plaatsneem aan de ok-tafel  in laagste stand met een hele hoop mens voor me, slaak ik een zucht over het postuur van de toekomst. Ik ben zelf geen anorexiatype, maar net als menig chirurg die zich dagelijks meermaals door een vetlaag van ruim 6 cm heen worstelt, let ik op wat ik eet. Ik laat dat aantrekkelijke slagroomtaartje net wat makkelijker staan door in gedachten het beeld van de oneindige, drillende, gele, olielekkende subcutane massa op te roepen.

Luus Koster

obesitas eetstoornissen anorexia nervosa
  • Luus Koster

    Luus Koster (pseudoniem) schreef van 2012 tot en met 2014 over haar ervaringen als chirurg in opleiding.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • P. Slinkman

    Huisarts, ENSCHEDE

    Geachte collega,
    Ik mag ernstig hopen dat uw toon naar dikke patiënten wel wat anders is. Ongelooflijk dat ik zulke stukken nog moet lezen van een arts. Ik snap dat dikke mensen meer kans op complicaties geeft maar om termen als"haten" te gebruiken...?Indirect ook suggereren dat dikke mensen " aparte persoonlijkheidspatronen" hebben? Ik stel voor dat u eens meeloopt bij uw collega bariatrische chirurgen die weten wat " dikke " mensen zijn en niet zo denigrerend zijn over een groep mensen die al genoeg te lijden hebben in de huidige maatschappij, en nee, ze hebben hier niet om gevraagd en ook niet altijd " schuld " aan.
    Met vr groet Peter Slinkman, huisarts

  • M. Ooms

    huisarts, NIJEVEEN

    Tijdens een verblijf in de Verenigde Staten verbaas ik me bijna dagelijks, hoe kan het zo ver komen. Je ziet hier een recordaantal invalidestickers op de auto geplakt. Dat junkfood bijna goedkoper is dan gezond voedsel had ik verwacht, maar voor vele...n is ook de (wat wij vinden normale) lichaamsbeweging uit het dagelijks leven gehaald, zoals het lopen naar een wc gebouw op een camping (gebeurt vaak o.a met de auto). Ik hoop van ganser harte dat het in Nederland niet zover komt. Dan gaat het niet om het uiterlijk maar puur om de gezondheidsproblemen die ons dan voorgeschoteld zullen worden.

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.