Blogs & columns
Blog

De gelukkige dokter

Plaats een reactie

‘Wat wil jij worden?’
‘Gelukkig’, zegt hij.

Gelukkig? Ik ben even van mijn stuk. Aan het einde van een werk­college ‘De bovenste extremiteit’ neem ik de kans waar voor een ‘ken je de revalidatie- en sport­geneeskunde?’-boodschap. En juist deze student had ik ingeschat op ‘chirurg!’ of ‘cardioloog!’ als antwoord.

Niet dus. ‘Gelukkig’, zei hij luid en duidelijk, om eraan te voegen: ‘En ik maak me wel zorgen of dat lukt. Het gaat in de media alleen maar over balans, burn-out, te lang en te hard werken, administratieve rompslomp, uitvallers in de opleiding en daarna als specialist. En er is veel werkeloosheid voor jonge klaren op de koop toe!’

Ik val even stil, wat een zorgen. Had ik die ook toen ik op de eerste treden van mijn carrièreladder stond? Precies 25 jaar geleden haalde ik trots en opgelucht mijn artsenbul. Ik ben geneeskunde gaan studeren om sportarts te worden, alles had ik erop gericht. Dus bij mij geen twijfel. Echt niet? Tuurlijk wel, maar dit is wat ik wilde. En zo verhuisde ik naar Enschede en Zwolle, om in opleiding te komen.

Voor ik anderen ga bevragen, eerst maar eens zelf op de pijnbank

De eerste jaren van mijn werkende leven maakte ik zestig tot tachtig uur. Niet te doen eigenlijk, maar het ‘hoorde erbij’ en zette de toon. Maar tijdens mijn coschappen hadden twee vrouwelijke cogroepleden, beiden moeder van jonge kinderen, beiden reeds een opleiding en werkjaren als verpleegkundige achter de rug, een duobaan georganiseerd: de eerste parttimecoassistenten van Utrecht! De weerstand die dat opriep was niet mals, bij tijd en wijle zelfs hemeltergend: ‘Een dokter is geen parttimevak, moeders hebben hier niets te zoeken.’ Niet gelogen dit hè. Het voelde als een revolutionair voorjaar, ik voelde de kentering komen. En nu voel ik dat weer, die kentering, maar gaat het nog verder. De millennials klopten al aan de deur, de huidige generatie schrikt nog verder terug: ‘Dit willen wij niet meer.’

We hebben de discussie hierover aan te gaan, nog verder, nog dieper. Om te duiden. Omdat generaties na ons, en dat is van alle tijden, het anders willen doen. Beter? Ik denk het wel, wij hebben de wereld redelijk naar zijn grootje geholpen de afgelopen decennia. Dus hebben we te luisteren. En onze visie te toetsen, niet op te leggen.

Hoe dan ook, voor ik anderen ga bevragen, eerst maar eens zelf op de pijnbank. Een gelukkige dokter zijn is voor mij ook een zoektocht. Met vallen en opstaan, een tocht waarin ik mezelf steeds beter heb leren kennen, wellicht een van de hoogste doelen van ons bestaan. Niet per se altijd vrolijk makend, maar wel louterend en richtinggevend. Over deze worsteling gaat mijn podcastserie ‘KopCast’, met eerst een serie met een persoonlijk verhaal over het afgelopen jaar, gevolgd door een serie interviews. Met uiteindelijk mogelijk het antwoord op de vraag: een gelukkige dokter worden, hoe doe je dat?

Luister nu: Geen reet doen

Meer van Casper van Koppenhagen

  • Casper van Koppenhagen

    Casper van Koppenhagen is revalidatiearts op de afdeling Rijndam Revalidatie van het Erasmus MC en sportarts np en auteur van de boeken Ik had je gedacht mijn kind en Bram Breedveld, Spits van Oranje.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.