Crisis in de Achterhoek

Naast de coronacrisis vindt er ook een andere crisis plaats, in de Achterhoek. Het personeel van het Streekziekenhuis Koningin Beatrix (SKB) in Winterswijk heeft in de langdurige soap nu het vertrouwen opgezegd in de raad van toezicht. Zij wil dat het SKB de fusie met Slingeland stopt en het SKB weer zelfstandig doorgaat als streekziekenhuis. Het personeel vindt het een goed idee, de bevolking behoudt graag hun streekziekenhuis. Er zijn geen financiële of kwalitatieve problemen, dus organiseer dat dan, zou ik zeggen.

De vraag is wat minister Van Rijn gaat doen, die een opdracht van de Tweede Kamer heeft meegekregen. Er ligt een aangenomen Tweede Kamermotie waarin wordt geconstateerd dat het SKB een gevoelig ziekenhuis is waar acute verloskunde en kindergeneeskunde niet kunnen worden gemist. Dus alle neuzen wijzen dezelfde kant op. Of toch niet? Nee, want we hebben de specialisten van het Slingeland, die een voorstander zijn van de fusie en schaalvergroting. Zoals altijd bij fusies eet het grote ziekenhuis dan het kleine op. En Slingeland heeft de omzet van het SKB nodig voor de grote plannen voor de bouw van een nieuw ziekenhuis.

En we hebben Menzis als klassiek voorbeeld van een zorgverzekeraar die een groot voorstander is van schaalvergroting en concentratie van ziekenhuiszorg. Ruben Wenselaar, voorzitter van de raad van bestuur, vindt het een slechte zaak als SKB op eigen houtje verder zou gaan. Wat moet je met zo een zorgverzekeraar, denkt menig verzekerde, die zich niks gelegen laat liggen aan de behoefte tot behoud van het ziekenhuis om de hoek in Winterswijk.

Het is te prijzen dat het personeel van het SKB pal staat voor hun ziekenhuis, voor het behoud van het ziekenhuis om de hoek. En dat kan als de overheid weer de regie neemt. Het belang van de overheid is zonneklaar bij het oplossen van de coronacrisis. Een optredende overheid is ook onmisbaar voor het oplossen van de ziekenhuiscrisis in de Achterhoek. We zien het drama dat zich voltrekt in Drenthe en Zuidoost-Groningen waar de fusie tussen de ziekenhuizen Bethesda, Refaja en Scheper en afwezigheid van de landelijke overheid leidt tot de teloorgang van het Refaja en Bethesda ten faveure van het Scheper Ziekenhuis. Ziekenhuizen ontmanteld en patiënten gedwongen om steeds verder te reizen voor hun ziekenhuiszorg.

Uit afgedwongen huwelijken komt niet veel goeds. Het zou goed zijn als de landelijke overheid de zorgverzekeraars met hun economische kortetermijnafwegingen aan de kant schuift. En echt datgene doet wat democratisch wenselijk is: goede basisziekenhuizen om de hoek in zowel Winterswijk als Doetinchem organiseren. En de zekerheid bieden van bestaansrecht. Dat betekent ook een einde aan de concurrentie. Alleen bij samenwerking zijn immers de kwaliteit en de toekomst van de regionale ziekenhuizen gegarandeerd, ook in Winterswijk en Doetinchem.