Blogs & columns
Blog

Corona: hoe kon ik zo twijfelen?

2 reacties

Het blog wat ik nog geen week geleden schreef, 'Corona, hysterie of onderschat' komt me nu naïef voor. Met de wijsheid van achteraf denk ik: ‘Hoe kon ik toen nog zo twijfelen of het echt een groot probleem zou worden?’ In minder dan een week tijd is het aantal vastgestelde besmettingen vertienvoudigd. Het zijn er ongetwijfeld meer, want er wordt strategisch getest. Het doel is om het spoor en patroon van de uitbreiding in de gaten te houden en niet zozeer om het exacte aantal besmettingen vast te stellen.

Binnen een week is niet meer de vraag of het ernstig is, maar hoe ernstig het zal worden. In Italië wordt de capaciteit van de gezondheidszorg al overschreden en het hele land ligt stil. Ik kan me nu niet voorstellen dat dat in Nederland over een tijdje ook zo zal zijn, maar ik kon me een week geleden ook niet voorstellen hoe het nu al is. Er is iets aan de hand wat ons voorstellingsvermogen te boven gaat. Zoiets als dit hebben we nog niet eerder meegemaakt. Nee, de gewone griep is niet hetzelfde. Iets wat onvoorstelbaar is brengt het risico met zich mee, dat we het gevaar ervan niet goed zien. We baseren ons gedrag immers op ervaringen uit het verleden. Maar wat er nu speelt is niet eerder vertoond. Vanuit Italië worden we gewaarschuwd. ‘Jullie lopen ongeveer twee weken op ons achter. Benut die tijd goed.’   

Hoopgevend is dat in China de uitbreiding erg beperkt is de laatste dagen en ook in Zuid-Korea. In zekere zin hoopgevend is ook dat er waarschijnlijk meer mensen besmet zijn dan het vastgestelde aantal. Deze mensen zullen lichte klachten hebben. Dat betekent, dat de percentages van de kans om ernstig ziek te worden of eraan te overlijden wellicht te hoog zijn. 

Verontrustend is dat het Amerikaanse zorgstelsel ongeschikt is om een epidemie in te dammen met miljoenen onverzekerden.

Dit soort plaatjes nemen mijn onrust ook niet weg.

Deze lijkt misschien nog lineair, maar kijk dan eens naar deze:

Dit is het aantal besmette mensen buiten China.

Voor zover ik nog niet bezorgd was ben ik dat wel sinds er nu ook in Groningen een besmetting is vastgesteld. Hoe dichterbij het komt hoe beter je je het kunt voorstellen. Ik twijfel doorlopend over wat ik ervan moet denken en over wat we nog kunnen verwachten. Aan paniek heeft niemand iets, maar soms is angst een hele goede raadgever. Illusies kunnen we ons nu niet veroorloven. Eén ding is duidelijk. Met zijn allen moeten we er alles aan doen de verspreiding van het virus te vertragen. Want dat maakt enorm uit voor de schade die het kan aanrichten.

Dat de Federatie Medisch Specialisten dokters afraadt om (grote) bijeenkomsten te bezoeken juich ik dan ook van harte toe. De KNMG gaat nog een stap verder en adviseert ook vergaderingen zo veel mogelijk te beperken. Dat lijkt me iets om er sowieso in te houden, ook zonder corona. Daarmee gaan ze verder dan de maatregelen die de overheid neemt. Ik zou betere uitleg wensen van de regering en het RIVM waarom zij niet vergaande maatregelen nemen, zoals nu ook in Denemarken. Informatie zoals die wel te vinden is in dit artikel in het Nederlands tijdschrift voor geneeskunde over covid-19 en de bestrijding ervan.

Er is nu een petitie, die tot drastische maatregelen oproept. Nee, die heb ik (nog) niet getekend. Ik denk, dat eensgezindheid belangrijk is en probeer het RIVM te vertrouwen. Ik hoop dat ik dat over nog een week niet opnieuw naïef zal vinden. De ontwikkelingen gaan zo snel dat deze blog al verouderd zal zijn als hij geplaatst is. Voorspellen is moeilijk bij wat je je niet goed kunt voorstellen.

1. Om de wereldwijde verspreiding en dagelijkse aanwas te weten is Worldmeter Corona erg handig en op twitter @datagraver. Ook het liveblog van de Nos geeft goede informatie.
lees ook
  • Menno Oosterhoff

    Menno Oosterhoff is (kinder- en jeugd)psychiater eninitiatiefnemer van www.ocdnet.nl en www.ocdcafe.nl. Hij maakt de podcast ‘God zegene de greep’ over de dwangstoornis. Daarover gaat ook zijn boek ‘Vals alarm´ waarin ook zijn eigen dwangstoornis aan de orde komt. Zijn boek ‘Ik zie anders niks aan je’ gaat over psychische aandoeningen in het algemeen.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Els van Veen

    huisarts

    Angst is een slechte raadgever.

    We moeten ons richten op het voorkomen van overbelasting van ons zorgstelsel en anderzijds op het indammen van de hysterie , die een grotere bedreiging vormt voor onze economie dan het virus.

    Als 4 – 9 % van de ...ziekenhuismedewerkers ( symptomatisch en asymptomatisch) besmet blijken te zijn, zoals deze week bleek, dan kan je ervan uit gaan dat de dagelijks gepubliceerde cijfers van het RIVM niet zoveel cq niets zeggen.

    Bij een besmettingsgraad van 4-9% mag je er vanuit gaan ,dat het aantal besmettingen onder de bevolking een veelvoud is. Dus velen hebben nauwelijks symptomen.
    Waar het om gaat is dat de piekbelasting op ons zorgstelsel wordt voorkomen.
    En dat kwetsbare mensen worden beschermd.

  • menno oosterhoff

    psychiater, thesinge

    Het blog stond er nog niet op of in een persconferentie werden verdergaande maatregelen aangekondigd.
    Ik wil ook mijn waardering uitspreken voor de inzet van alle collega's, die het door het coronavirus extra druk hebben.

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.