Blogs & columns
Blog

Bestrijding van discriminatie is een actief proces

Plaats een reactie

Toen dat een keer kon, heb ik bij de landelijke verkiezingen op Sylvana Simons gestemd. Ik geloof namelijk dat bestrijding van discriminatie een actief proces is. Hoezeer ook ik vaak denk dat angst voor discriminatie en het bijbehorende gebrek aan eigenwaarde onnodige emoties zijn, heb ik vaak genoeg uit de eerste hand gehoord dat gediscrimineerd worden een emotionele klap is die je niet passief te boven komt.

Het is dubbel. Aan de ene kant houd ik ervan om mensen te categoriseren en geniet ik daarmee meer van persoonlijke contacten, aan de andere kant is er ook het niveau waarop ieder mens een uniek individu is, recht heeft op een benadering zonder enige kanttekening. In de geneeskundige wereld vind ik dat we dat best goed doen. Gebruikelijkerwijs worden de coassistenten en arts-assistenten met buitenlandse ouders zonder enig vooroordeel geïntegreerd. Zelfs de meest pinnige gesluierde moslima’s blijken zodoende in mijn ervaring minstens zo vaak uit het goede hout gesneden als Nederlandse jongeren die het meer in de schoot geworpen krijgen. Waarbij ik wil aantekenen dat ze met bewonderenswaardig doorzettingsvermogen die positie zelf hebben bevochten; over eigenwaarde gesproken. Het vervelende is echter, dat ‘gebruikelijkerwijs’ niet genoeg is. Eveneens uit de eerste hand weet ik dat je discriminatie maar een enkele keer hoeft mee te maken om de emotionele achtbaan in je binnenste te voelen.

Voor mij persoonlijk is de discriminatie van creoolse mensen uit Suriname en de Antillen de moeder van alle discriminatie. Dat is niet alleen omdat ik die mensen zo graag mag (daar gaan we weer), maar ook omdat ik vind dat Nederland voor de slavernij net zo vaak en intensief excuses zou mogen maken als de Duitsers voor de Shoah. In de negentiende eeuw stopten Nederlanders als laatsten met slavenhalen en vijftig jaar daarna werd, ook als laatste land, de slavernij met tegenzin afgeschaft, gevolgd door decennia van uitbuiting en mishandeling. Een weinig verheffende geschiedenis die alleen onbesproken heeft kunnen blijven door de bescheidenheid van de nakomelingen van de Afrikaanse slaven, van de zwarte mens (daar gaan we weer). Net als in Amerika, zoals bijvoorbeeld blijkt uit interviews met African Americans die vertellen over hun opvoeding in de Verenigde Staten. Val nooit uit je onderdanige rol in aanwezigheid van witte mensen, want je staat altijd op achterstand. Zoals George Floyd zei: ‘I can’t breathe, officer.’

Ik denk dat we er in Nederland wel uit zijn. Waar discriminatie wordt vermoed, hebben we rechten. De demonstraties verliepen milder dan elders. Lieve mensen. Fijn dat de standbeelden mogen blijven staan. Jammer dat er dan toch altijd weer van die schoften zijn die de anderhalve meter niet naleven. Dan moet er gehandhaafd worden.

meer van Emile Keuter

discriminatie
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.