Blogs & columns
Blog

Best practice (vervolg)

1 reactie

Geen water, geen koffie, ook geen bezoek in de praktijk, wel een goed telefoongesprek, een kleine twee weken terug alweer. Naar aanleiding van mijn blog werd ik gebeld door een medewerker van de zorgverzekeraar. Eenenzeventig praktijken hadden dezelfde brief gekregen als onze praktijk. De blog was aanleiding geweest de signaleringsmethode nog eens onder de loep te nemen.

Nieuwe analyse, op basis van andere aannames, had al geleid tot de conclusie dat niet aan eenenzeventig praktijken, maar aan elf praktijken aanvullende informatie over de werkwijze rond polyfarmacie moest worden gevraagd. Die aanvullende informatie zou vooral bestaan uit procesvragen, hoe de praktijk de polyfarmacie uitvoert en hoe de fors hogere declaraties ten opzichte van andere praktijken verklaard kunnen worden. Bij de andere zestig praktijken zou – net als bij onze praktijk – de procedure van deze materiële controle met een brief worden afgesloten.

In het gesprek viel mij op dat ook bij de nieuwe analyse een aanname werd gebruikt die onterecht kan leiden tot een ‘signaal’. In het bijzonder ging het hier om de aanname dat het aantal verrichtingen polyfarmacie gerelateerd moet zijn aan het aantal ouderen in de praktijk. Nu komt polyfarmacie vaker voor bij ouderen, maar kan een praktijk ook veel patiënten met polyfarmacie hebben die niet tot deze leeftijdsgroep behoren. Ik adviseerde om een benadering te kiezen zonder dergelijke aannames, maar gebaseerd op het aantal medicamenten dat een patiënt gebruikt. Die informatie hebben zorgverzekeraars immers gewoon tot hun beschikking via de declaraties vanuit apotheken. In de afspraken tussen verzekeraar en huisarts is dat aantal ook leidend, dus waarom bij de controle niet? Ik ervaarde veel openheid om deze methode te gaan gebruiken.

Wat het gesprek mij ook leerde is dat een enkele daadwerkelijk frauderende collega-praktijk belangrijke aanleiding was voor dit controlebeleid. De NZa had immers aangedrongen bij de verzekeraar om inzichtelijk te maken hoe zij controleerde of andere praktijken niet ook dergelijke frauduleuze declaraties verrichtten. De bestrijding van fraude (die werkelijk voorkomt, dat zal ik niet kunnen en willen ontkennen) staat hoog op de agenda. Dat praktijken hierdoor vervelende ervaringen hebben zal door de NZa vast geduid worden als collateral damage. Dat deze medewerker zich inzet om zowel de controle uit te voeren als de collateral damage zoveel mogelijk te beperken – en daarbij ook advies vanuit de praktijk wil toepassen – geeft mij hoop voor de toekomst. Voor hem staat de koffie zeker klaar.

meer van Marco Blanker

polyfarmacie ouderen
  • Marco Blanker

    Marco Blanker is huisarts te Zwolle en werkt als huisarts-epidemioloog op de afdeling huisartsgeneeskunde van het UMCG.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • G K Mitrasing

    Vogelvrije Huisarts, Eindhoven

    15 jaar ná introductie van dit zorgstelsel toont collega Blanker met zijn blog alleen maar aan dat zorgverzekeraars en NZa nog maar amper iets begrijpen van zoiets complex als huisartsenzorg. André Rouvoet nam in de Volkskrant pas nog afscheid van ZN... met de bombastische kop ‘Zorgverzekeraars zijn er niet om zorgverleners aan het werk te houden’.
    Collega Blanker bewijst het tegendeel.. tja…

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.