Als corona gaat liggen, ben je er nog niet

Hoe vergaat het artsen op de werkvloer in tijden van covid-19? Vandaag de belevenissen van internist-nefroloog Lena Dresselaars, die nét na aankomst op Bonaire met een flinke derde coronagolf te maken kreeg.

Voordat internist-nefroloog Lena Dresselaars naar Bonaire vertrok, leek het met de covid-19-drukte wel mee te gaan vallen op het eiland. Het pakte anders uit: ‘Ik ging 1 februari dit jaar aan de slag in het ziekenhuis, kort daarna diende de derde golf zich aan. De druk begint gelukkig wel weer af te nemen.’

Het ziekenhuis op Bonaire heeft standaard twintig verpleegbedden en zeven ‘special care’-bedden (intensive care), vertelt Dresselaars via Zoom: ‘De toestroom van covidpatiënten was zo hoog dat op een gegeven moment dertien gewone en zes “special care”-bedden bezet waren. De dagbehandeling is omgezet in een extra “special care”-afdeling met vier bedden maar meer kunnen we er eigenlijk echt niet kwijt, letterlijk: de ruimte laat het gewoon niet toe.’

Uitwijken naar Colombia

Al vroeg in de derde golf zijn er ‘special care’-patiënten overgeplaatst naar Curaçao en Aruba, ‘omdat we voorzagen dat de druk te hoog zou worden. Al snel liep het daar echter nog meer uit de hand, waardoor we moesten uitwijken naar Colombia. Daar zijn vijf Bonairianen naartoe gevlogen. Gelukkig is overplaatsen nu niet meer nodig, want ook zij beginnen steeds meer in de problemen te raken door de hoge besmettingsaantallen. Wij moeten heel voorzichtig zijn met de mensen die terugkomen na zo’n opname, in verband met de Braziliaanse coronavariant. Tot nu toe is die nog niet aangetroffen in de monsters die wij voor kiemsurveillance naar Nederland sturen, overigens, maar wel de Britse.’

De reguliere interne en nefrologische zorg vindt zoveel mogelijk doorgang, zo mogelijk telefonisch. Daarnaast superviseert Dresselaars met een collega de aios die de covidcohortafdeling onder haar hoede heeft. Opvallend: ‘Er liggen hier relatief veel jonge mensen die heel ziek zijn, dertigers zelfs. En lang niet allemaal hebben ze overgewicht of andere comorbiditeit. Ik krijg niet de indruk dat dat komt omdat ouderen wegblijven.’

Daarnaast heeft Dresselaars beleidstaken op zich genomen. ‘Momenteel hou ik me vooral bezig met het mentale welzijn van zowel covidpatiënten als medewerkers, het opzetten en waarborgen van adequate zorg voor hen.’ Ze neemt ook deel aan het dagelijkse ochtendoverleg waar knopen over de covidzorg worden doorgehakt.

Vaccinatiebereidheid is gestegen

Dresselaars vertelt dat het ziekenhuis ook meehelpt aan de vaccinatiecampagne op het eiland: ‘De vaccinatiebereidheid was bij de start op 22 februari matig, maar ik heb de indruk dat de ernst van de derde golf meer mensen heeft aangezet tot het maken van een afspraak. Inmiddels heeft 70 procent van de volwassenen – zo’n 11 duizend mensen – zijn eerste vaccinatie gehad of hier een afspraak voor.’

Net als in Nederland noopt de coronacrisis op het Antilliaanse eiland tot creatieve oplossingen: ‘In het ziekenhuispand is ook een verpleeghuisafdeling. Een deel van die bewoners is naar een resort overgeplaatst. De hotelkamers zijn aangepast en er is verpleging meegegaan. De ruimte die hierdoor is vrijgekomen gaan we gebruiken om reguliere zorg te bieden die ingehaald moet worden. Op dit moment zijn er zo’n 160 ingrepen die uitgesteld zijn. Als corona gaat liggen, ben je er nog niet.’