‘Terughoudendheid tuchtrechter bij arbeidsconflict’

De tuchtrechter moet terughoudend zijn in zaken tegen bedrijfsartsen die een werknemer met een arbeidsconflict beoordelen. Dat bepleiten een aantal bedrijfsartsen in een open brief aan hun beroepsvereniging NVAB.

Bij de meeste tuchtzaken tegen bedrijfsartsen en ook tegen verzekeringsartsen speelt een arbeidsconflict, stellen de bedrijfsartsen, onder wie Rinus Ouwens en Peter Lohman. Volgens de Landelijke Eerstelijns Samenwerkings Afspraak (LESA) ‘Overspanning en burn-out’ geeft de arts in conflictueuze zaken ‘inzicht in de kenmerken van een conflict en schetst het risico dat door bestendiging van “het ziekteverzuim” een schijnoplossing ontstaat met een groot risico op langdurig verzuim en verlies van werk’.

In de praktijk blijkt de bedrijfsarts dan al snel een tuchtklacht op te lopen, stellen de artsen. De bedrijfsarts kan de kans op een tuchtklacht fors verminderen door de gewenste diagnose te onderschrijven, schrijven ze, maar dit lijkt hun ‘maatschappelijk én medisch’ ongewenst. Maar bij arbeidsconflicten spelen grote financiële belangen en wordt het tuchtcollege als ‘drukmiddel’ ingezet, stellen de artsen.

De artsen hebben oog voor de waarde van het tuchtrecht om de kwaliteit van de gezondheidszorg te bewaken. Maar een boze, zieke werknemer kan zich al bij allerlei instanties vervoegen: bij het UWV voor een deskundigenoordeel, bij een andere bedrijfsarts voor een second opinion en bij de kantonrechter. ‘Deze alternatieven maken nut en noodzaak van een mogelijke tuchtklacht zeer beperkt. Bovendien geven deze alternatieven sneller en constructiever een uitslag’, aldus de opstellers. Deze procedures nemen weken in beslag terwijl een tuchtprocedure al snel maanden duurt.

De bedrijfsartsen willen dat hun vereniging in gesprek gaat met het tuchtcollege, in ieder geval met de leden-beroepsgenoten van de tuchtcolleges. Ze adviseren bedrijfsartsen te overwegen om geen beoordelingen meer te doen als er een conflict speelt. Dit is in het belang van ‘welzijn en duurzame inzetbaarheid’ van deze artsen.

Aanleiding voor de brief was de publicatie van een tuchtzaak in Medisch Contact waarin de tuchtrechter een waarschuwing oplegde aan een bedrijfsarts. Haar patiënt had eerder een burn-out gehad, maar de arts had die niet kunnen vaststellen. Omdat uit een vragenlijst op de website van Stichting Burnout zou zijn gebleken dat er wel sprake was van deze aandoening, had de arts volgens het tuchtcollege nader onderzoek moeten doen. De zaak leidde tot verontwaardigde reacties van collega’s: ‘Moet ik dit nog wel willen blijven doen? En verder ben ik heel erg boos. Een paar ingevulde vragenlijstjes worden hoger ingeschat dan de professionele weging van een collega’, was een reactie onderaan het artikel op de website.

De afgelopen jaren is het aantal tuchtzaken tegen de in totaal 1600 bedrijfsartsen – na huisartsen en psychiaters de meest aangeklaagde groep artsen – snel gestegen. Van 16 in 2013 en 42 in 2016 naar 81 zaken in 2017.

De NVAB laat weten volgende week met een reactie te komen.