Laatste nieuws
Nieuws

Psychiaters zijn tevreden en uitgeput tegelijk

1 reactie

Bijna één op de drie psychiaters voelt zich emotioneel uitgeput. Driekwart vindt dat zij een hoge dienstbelasting hebben met te veel administratieve taken. Daar staat tegenover dat veel psychiaters trots zijn op hun vak, en veel energie krijgen van patiëntenzorg. Dat blijkt uit een onderzoek waarin psychiaters is gevraagd naar hun mentaal welbevinden en hun visie op het vak.

Het collectief De Jonge Psychiater, een onlineplatform dat probeert psychiatrie toegankelijk te maken voor het brede publiek, hield een enquête onder 816 psychiaters in Nederland en Vlaanderen, al dan niet in opleiding. Het grootste deel van hen is Nederlands, 20 procent is Vlaams. Ongeveer twee derde van de ondervraagden is vrouw. Bijna de helft (47%) werkt in een ggz-instelling, 17 procent in een ziekenhuis en 13 procent heeft een eigen praktijk.

De opstellers signaleren dat het geen makkelijke tijden zijn voor de psychiater, denk aan de lange wachtlijsten en de Wet verplichte ggz, die voor extra bureaucratie zorgt. Dat was mede de aanleiding om te peilen hoe het met de stemming is.

Geen goede PR

Verreweg de meeste ondervraagden roemen het patiëntencontact en zijn positief over de toekomst van hun beroep. Niettemin lijkt er sprake van een imagoprobleem. Zo vindt twee derde van de deelnemers dat psychiaters ‘geen goede PR naar buiten toe’ voeren. ‘Blijkbaar’, concluderen de onderzoekers, ‘is de beroepsgroep psychiatrie onvoldoende in staat om de positiviteit over het vak om te zetten in goede PR. (…). ‘Psychiaters voelen zich in ieder geval niet vertegenwoordigd door de psychiaters die nu in de media verschijnen.’

Psychiater Joeri Tijdink, die het onderzoek samen uitvoerde met Christiaan Vinkers, Thomas Pattyn, Laura de Wit, Frank Gerritse en Anouck Visscher, is nog het meest verrast door het grote contrast dat uit de antwoorden spreekt. ‘Enerzijds heb je een beroepsgroep die uitermate bevlogen is, enthousiast is over de rijkheid en de mogelijkheden van het vak. Ze gaan bij wijze van spreken door het vuur voor hun patiënten. Dat herken ik zelf, ik vind psychiater óók het mooiste vak dat is. Het werk dat je doet is zo waardevol, en je kunt zoveel bereiken.’

Zzp-schap

Tegelijkertijd lopen veel ondervraagden aan tegen de werkomstandigheden in de ggz. ‘Ze missen de autonomie, die vroeger wel bij het werk hoorde. Klagen is een groot woord, maar de psychiaters hebben veel moeite met de toenemende bureaucratie en de administratielast. Ze hebben geen moeite met de patiëntenzorg, maar wel met de organisatie. Dat is een reden waarom burn-outklachten zo veel voorkomen, waarom mensen kiezen voor zzp-schap of soms helemaal de ggz de rug toekeren. En dat is ongelooflijk jammer.’

Psychiaters in de ggz zijn minder ‘de baas’, in vergelijking met artsen binnen het medische model van het ziekenhuis, zegt Tijdink. ‘En dat hebben we eerlijk gezegd een beetje aan onszelf te wijten. We hebben laten gebeuren dat de belangrijke rol die psychiaters hadden in de diagnostiek en behandeling van patiënten, is overgenomen door anderen.’

De auteurs doen vier aanbevelingen. Als eerste luidt het advies om psychiater en medisch leider te zijn en hem verantwoordelijkheid te geven voor de diagnostiek en behandeling. Verminder de bureaucratie en bevorder multidisciplinair samenwerken. En tot slot: investeer in de wetenschap om in de psychiatrie vooruit te komen.

Lees ook

Nieuws werk psychiatrie burn-out
  • Marieke van Twillert

    Marieke van Twillert werkt als journalist voor Medisch Contact. Arbeidsmarkt, levenseinde en e-health hebben haar speciale aandacht.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • W.J.Duits

    Bedrijfsarts, Houten

    Herkenbaar, juist vanwege de bevlogenheid nemen mensen meer taken op zich dan ze aankunnen. Als zorgverlener wil je de patiënt vooruit helpen, je ziet de nood, je ziet de wachtlijsten, dus we doen er nog maar een streepje bij. Dan krijgen we ook te m...aken met de stammenstrijd, welke discipline is eindverantwoordelijk of volledig autonoom? Samenwerking wordt verwacht, maar als dat uitdraait op een stuk discussie over wie het voor het zeggen heeft als eindverantwoordelijke, dan ontstaat er veel negatieve energie. Als patiënten vervolgbehandeling of opvang nodig hebben, is dat er eigenlijk wel? Dan hebben we de kwaliteitssystemen, is eigenlijk een psychiatrische diagnose wel zo eenduidig dat er scherp onderscheid kan worden gemaakt tussen diagnoses als depressie en angststoornissen, wat de DBC-structuur wel suggereert en vervolgens de behandelprotocollen bepaalt. Wat gaan we nu doen? Hoe kunnen we de administratieve last verlichten? Is dat de psychiater weer in de voorste geledingen zetten als diagnosticus die vervolgens zijn of haar behandelplan laat uitvoeren door de andere disciplines, die dus ook rapporteren aan hem of haar? Zou wel duidelijkheid geven. En sommige patiënten blijven bij de psychiater, want een patiënt begeleiden is ook een taak voor de psychiater. Het roer moet duidelijk om, wie neemt het eerste initiatief? Wacht niet op Den Haag, die hebben het te druk met zichzelf.

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.