Kamer wil meer grip op eventuele afwijzing dure kwaliteitsstandaard

De Eerste en Tweede Kamer moeten een stem hebben in een eventuele afwijzing van dure kwaliteitsstandaarden door de minister van VWS. Daar dringen Kamerleden op aan.

De Tweede Kamer stemt deze dinsdag over het Wetsvoorstel financiële toetsing voorgedragen kwaliteitsstandaarden. Deze wet beoogt dat de minister van VWS de invoering van nieuwe kwaliteitsstandaarden die ‘substantiële financiële gevolgen hebben’, kan tegenhouden. Omdat die financiële gevolgen collectief gedragen moeten worden, moet het kabinet er ook zeggenschap over hebben, verdedigde VWS-minister Hugo de Jonge afgelopen donderdag in een Kamerdebat het voorstel. Want het gaat om ‘kiezen in schaarste’ en daar moet politieke verantwoording over worden afgelegd, stelde hij. CDA en D66 hebben een amendement ingediend om in het wetsvoorstel op te nemen dat een minister een voorgenomen afwijzing eerst voorlegt aan de Tweede en Eerste Kamer zodat zij er ook nog zeggenschap over hebben.

De Jonge wil geen harde financiële grens in het wetsvoorstel vastleggen om te bepalen wat een ‘substantieel financieel gevolg is’, benadrukte hij tijdens het debat. In lagere wetgeving, namelijk een algemene maatregel van bestuur (AMvB) die nog volgt, wil hij wel criteria preciseren waarop zijn afweging wordt gemaakt. Hij wil daarvoor een ‘samenhang’ opstellen tussen criteria als het aantal extra fte’s, hogere opleidingseisen en extra investeringen in bijvoorbeeld technische innovaties die nodig zijn om aan de eisen in een standaard te kunnen voldoen. D66 wil via een amendement regelen dat de Eerste en Tweede Kamer ook over deze AMvB mogen stemmen.

Mocht de minister in de toekomst een kwaliteitsstandaard afwijzen, dan zal hij daarbij een motivatie geven, aldus De Jonge. En de partijen die zo’n standaard hebben opgesteld – zorgaanbieders, zorgverzekeraars en patiëntenorganisaties – moeten met die motivatie in de hand bekijken hoe ze hun standaard aanpassen ‘op een manier die zij verantwoord vinden’, aldus de minister.

Volgens hem is de bevoegdheid die de wet hem moet geven, bedoeld als ‘noodrem’ en niet een rem op alle kwaliteitstandaarden. Alleen de standaarden waarvan de Nederlandse Zorgautoriteit na een rekensom concludeert dat ze een grote financiële impact hebben, zal hij beoordelen op wenselijkheid. Van de 65 ingeschreven standaarden hadden er tot nu zes ‘een behoorlijke financiële plus’, aldus de minister, die daarmee wilde relativeren dat hij straks zeggenschap heeft over alle kwaliteitsstandaarden.