Laatste nieuws
Vandaag op de werkvloer

‘Je sleurt via verpleeghuis andere generaties mee’

Specialist ouderengeneeskunde Doede Veltman

Plaats een reactie

Hoe vergaat het artsen op de werkvloer in tijden van covid-19? Vandaag de belevenissen van specialist ouderengeneeskunde Doede Veltman, die verbaasd is over de blik waarmee andere artsen soms kijken naar de plaats van ouderen in de covidsamenleving.

Doede Veltman
Doede Veltman

‘Leed van ouderen staat niet los van de rest van de maatschappij. Verpleeghuizen staan niet los van de rest van de maatschappij. Er is geen generatieconflict. We hebben als maatschappij een gezamenlijk probleem.’ Die hartenkreet slaakte Veltman begin februari op Twitter, nadat ic-artsen in de media kwamen met betogen om obese 50-plussers eerder te vaccineren en striktere keuzes in de toedeling van ic-bedden te maken.

‘Ik heb soms de indruk dat mensen denken dat we de verpleeghuizen wel kunnen afgrendelen, zodat de rest van de maatschappij kan doorgaan. Maar dat is niet zo makkelijk in de praktijk.’ Dat ervaart Veltman nu uit eerste hand. Hij is in dienst van twee woonzorgcentra, in het Groningse Leek en Grootegast, waar hij zo’n zestig patiënten onder zijn hoede heeft. In Leek heeft hij nu voor het eerst te maken met een coviduitbraak onder eigen patiënten.

‘Het virus verspreidt zich als een gek onder verpleeghuisbewoners. Ze zitten dicht op elkaar en zijn er erg bevattelijk voor. Ook al zet je bewoners in quarantaine, er blijven altijd contactmomenten tussen patiënten en zorgverleners. In sommige gevallen kan een bewoner niet zonder familiebezoek. Dus houd je altijd contactmomenten tussen verschillende generaties. Bij een virusuitbraak sleur je toch mensen mee die niet tot de kwetsbaarste doelgroep horen.’

‘Omdat verpleeghuizen de covidbroeinesten van de samenleving zijn, vind ik het met mijn boerenverstand geen rare strategie om vaccinatie daar te beginnen. Daar staan collega’s die zeggen dat je daar niet moet beginnen niet bij stil, denk ik. Je hoort nu dat je vijftigers of zestigers eerder zou moeten vaccineren, omdat daar de meeste jaren te winnen vallen. In een verpleeghuis zijn weinig jaren te winnen, maar kun je wel veel leed besparen bij bewoners en bij alle mensen om hen heen.’

Want er is veel leed om die ouderen heen, ervaart hij nu. In het woonzorgcentrum in Leek is ruim twee derde van 24 patiënten van twee gekoppelde dementieafdelingen besmet of vermoedelijk besmet geweest, en inmiddels zijn vijf van hen overleden. Het personeel en de familieleden zijn hard geraakt; Veltman heeft veel ‘angst en uitputting’ gezien.

‘Het grijpt mij aan dat het zo zwaar drukt op het zorgpersoneel. Bij ons zijn veertien medewerkers besmet geraakt. Er vallen enorme gaten in roosters. Er komen van alle kanten hulptroepen, maar die zijn niet altijd even ervaren, waardoor de verpleging het zwaar heeft en het gevoel heeft tekort te schieten richting bewoners. Ook emotioneel is het zwaar als zoveel patiënten ziek zijn en achter elkaar overlijden. En dan hebben de zorgmedewerkers daarnaast ook nog zorgen om hun collega’s en familieleden. Ik had op sommige dagen achter elkaar huilende verpleegkundigen, verzorgenden en familieleden aan de lijn.’

Ook het leed van bewoners zelf laat hem bepaald niet koud. ‘De hele huiselijke, gemoedelijke sfeer die er normaal op deze afdelingen heerst, is in één keer helemaal weg. Bewoners zitten zoveel mogelijk in isolatie, terwijl ze normaal in de woonkamer zitten te puzzelen of samen koffiedrinken. Nu gaat het om mensen die ik ken, ik zie dat ze ongelukkig zijn met de isolatie. En sommige mensen zijn ernstig ziek. Het tempo waarin deze ziekte zich bij sommigen ontwikkelt, blijft indrukwekkend. Het is ook bizar dat er zoveel mensen tegelijk ziek zijn.’

Het is de eerste uitbraak op zijn vaste werk, aldus Veltman, die als zzp’er daarnaast wel elders in met coviduitbraak kampende verpleeghuizen werkte. ‘Als passant denk je nog “o, dit is kennelijk de sfeer” als iedereen in isolatie zit en iedereen in extra pbm rondloopt. Op je eigen afdeling merk je meer de impact.’

Nu de coviduitbraak in Leek tot een einde lijkt te komen, is de grote vraag voor Veltman wanneer precies het moment aanbreekt dat bewoners van de dementieafdelingen weer veilig uit isolatie kunnen. ‘Je probeert bewoners preventief te testen, maar sommige weigeren. Dat is inherent aan deze doelgroep. En bij sommige is de isolatie niet houdbaar, die patiënten hebben zo’n behoefte aan nabijheid van anderen of het lopen van een rondje over de gang. Dus het is ook lastig te bepalen wanneer het klaar is. Daar moet je je gezond verstand bij gebruiken en een beetje flexibel in zijn.’

Lees ook
Nieuws Vandaag op de werkvloer
  • Ilse Kleijne

    Ilse Kleijne-Thoonsen is journalist bij Medisch Contact, met een focus op opleiding, loopbaan en arbeidsmarkt.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.