Laatste nieuws
Nieuws

Expertisecentrum Euthanasie: ‘Euthanasieverzoeken schrikken psychiaters af’

3 reacties

Het aantal euthanasieverzoeken vanwege psychiatrisch lijden dat bij het Expertisecentrum Euthanasie (voorheen Levenseindekliniek) wordt gedaan, is sinds de oprichting sterk gestegen. Tegelijkertijd neemt het aantal euthanasieverzoeken dat door de eigen behandelaren van patiënten wordt uitgevoerd steeds verder af.

Dat signaleert het expertisecentrum dat de dossiers van 3530 hulpvragen vanwege psychiatrisch lijden tussen 2012 en 2018 heeft bestudeerd. Volgens bestuurder Steven Pleiter is het onbekend of het aantal euthanasieverzoeken dat bij de eigen behandelaar (psychiater of huisarts) wordt gedaan óók afneemt, net als de gehonoreerde verzoeken.

In 2012, het jaar waarin het expertisecentrum werd opgericht, kwamen er bijna driehonderd euthanasieverzoeken binnen en in 2018 bijna zevenhonderd. De eigen psychiater of huisarts van de hulpvrager is vaak wel op de hoogte van de euthanasiewens, maar – zo stelt het expertisecentrum op basis van de dossiers – zij kunnen of willen het verzoek niet ondersteunen of onderzoeken. Bij huisartsen zou dit te maken hebben met een zelfverklaarde onbekwaamheid, terwijl ggz-behandelaren vaak nog behandelopties zien. Het Expertisecentrum Euthanasie stelt in het rapport dat het argument van psychiaters dat er nog behandelopties zijn, erop zou kunnen wijzen dat de psychiater er eigenlijk tegen opziet met het verzoek aan de slag te gaan – onder meer vanwege emotionele belasting. Het expertisecentrum wijst erop dat in de dossiers van patiënten vaak niet concreet staat beschreven wélke behandelopties de behandelaar nog ziet.

Het kost het Expertisecentrum Euthanasie zelf ook moeite om psychiaters te vinden voor een onafhankelijke psychiatrische beoordeling. Steven Pleiter: ‘We zien dat psychiaters ervoor terugschrikken dat deskundigenoordeel te geven. Ze vinden het moeilijk om mee te werken aan een euthanasie. Er zijn wel meer psychiaters voor ons gaan werken; eerst was het er één en nu zeven. Maar die groei gaat helaas niet gelijk op met de groei van het aantal hulpvragen. Daardoor is de wachtlijst inmiddels opgelopen tot meer dan een jaar. We proberen nu samenwerking te zoeken met ggz-instellingen, om de werkdruk bij ons te verlagen en omdat een groot deel van de zorgvraag daar thuishoort. De meeste euthanasieverzoeken worden ook bij ons niet gehonoreerd, maar het is wel belangrijk dat de patiënten met betrekking tot deze wens serieus worden gehoord en dat hun wens goed wordt onderzocht. We willen ook meer gaan inzetten op scholing op het gebied van psychiatrische problematiek en begeleiding bij de eventuele uitvoering.’

Bij de meeste euthanasieverzoeken die bij het expertisecentrum binnenkomen, komt het uiteindelijk niet tot uitvoering van het verzoek. Uiteindelijk wordt 9,5 procent van de verzoeken gehonoreerd, 42,6 procent wordt afgewezen, 19,6 procent wordt door de patiënt zelf ingetrokken en bij 15,2 procent van de patiënten wordt het dossier gesloten omdat het expertisecentrum van hen geen machtiging krijgt voor het opvragen van het dossier bij de eigen behandelaar. Bijna 8 procent van de patiënten overlijdt; van hen is het bij bijna 4 procent (59 patiënten) bekend dat zij zijn overleden door suïcide.

lees ook
Nieuws euthanasie psychiatrie Psychiaters
  • Simone Paauw

    Simone Paauw deed de deeltijdopleiding journalistiek in Tilburg en werkt sinds 2008 als journalist bij Medisch Contact. Ze interviewt het liefst de ‘gewone arts’ met een bijzonder verhaal, bijvoorbeeld voor de rubriek Het Portret.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Anne-Marie van Dam

    Psychiater, Amsterdam

    Het valt mij op dat het het expertisecentrum ten enen male ontbreekt aan inlevingsvermogen richting psychiaters. Ik heb al meerdere keren aangegeven waarom ik er grote moeite mee heb. Serieus, onderbouwd met argumenten, maar een inhoudelijk reactie h...eb ik er ook nooit op gekregen. Het Expertisecentrum gedraagt zich als een drammerige sekte die geen enkel oog wenst te hebben voor de zeer ingewikkelde situatie van een euthanasieverzoek bij psychiatrische patiënten. Niet voor niets dat ook uit onderzoeken blijkt dat steeds meer psychiaters er moeite mee hebben. Misschien toch goed om eens naar de eigen opstelling te kijken.

  • Wessel Vochteloo

    Huisarts, Hoogezand

    Wellicht wat kort door de bocht maar in hoofdlijnen zou je het volgende kunnen destilleren:
    Het lijkt me aan de hand van de forse stijging van het aantal verzoeken niet zo moeilijk te concluderen dat het aanbod de vraag schept in deze.
    Daarnaast l...ijkt me het feit dat nog geen 1 op 10 van de verzoeken wordt gehonoreerd een bevestiging van het feit dat de patiënt in de overgrote meerderheid van de gevallen terecht een ‘nee’ van zijn eigen behandelaar te horen heeft gekregen.
    Ik vraag me dan eigenlijk af, waar zijn we mee bezig?

  • anoniem

    huisarts, N=1

    Volgens bestuurder Steven Pleiter is het onbekend of het aantal euthanasieverzoeken dat bij de eigen behandelaar wordt gedaan óók afneemt, net als de gehonoreerde verzoeken.
    Ik ben ruim 20 jaar huisarts. Het aantal euthanasieverzoeken stijgt in mijn... praktijk. Steeds vaker maken gezonde mensen, vaak nog niet eens 60 jaar, een afspraak bij mij om hun euthanasiewensen te bespreken. Soms hebben ze zelfs een document van een notaris met zich meegenomen. Het valt me daarbij op, dat ze menen dat ze hun euthanasie denken te kunnen regelen bij mij. Ik ben immers hun huisarts. Vanuit de media krijgen mensen de indruk dat je niet vroeg genoeg je wensen kenbaar kan maken.
    Dit doet ook wat met mij als mens. Ik had mij 20 jaar geleden voorgenomen om mee te werken aan euthanasie, als aan al de criteria was voldaan. Als ik er zelf achter kon staan. Dan zou het om een concrete situatie gaan.
    Maar wat ik hierboven beschrijf, gaat om hypothetische situaties. En euthanasie is niet iets wat je in het voren regelt. Ik kan immers eerder dan de actuele doodswens van een patiënt met pensioen zijn gegaan. De mensen die gezond zijn verkoop ik duidelijk 'nee'.
    Ik denk dat de aandacht in de media voor 'Voltooid Leven' zeker meespeelt in het toegenomen aantal verzoeken aan mij als huisarts. En ik vind het emotioneel zwaar, niet alleen om euthanasie te verlenen, maar ook om aan mensen uit te leggen wanneer en waarom ik niet bereid ben tot euthanasie. In die zin ben ik ook benieuwd wat straks de uitspraak van de hoogste rechter is over de Dormicum-door-de-koffie euthanasie. PS Omdat het zo beladen ligt hoe ik als huisarts tegenover euthanasie sta, en omdat potentiële patiënten dit kunnen lezen, plaats ik mijn reactie anoniem.

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.