Een kind met waterpokken beschermt tegen gordelroos

Volwassenen zijn beter beschermd tegen herpes zoster als zij thuis een kind met waterpokken hebben gehad. Dat blijkt uit onderzoek van Harriet Forbes e.a. gepubliceerd in The BMJ.

Een primaire infectie met het varicellazostervirus geeft waterpokken, veelal voorkomend bij kinderen. Het virus trekt zich daarna terug in de sensibele ganglia waar het latent aanwezig blijft. Soms kan het virus bij een verminderde cellulaire afweer weer geactiveerd worden en veroorzaakt dan, meestal bij volwassenen, gordelroos. Forbes e.a. bekeken in een casestudie of blootstelling van volwassenen aan het varicellazostervirus via hun kind beschermend werkte tegen een uitbraak van herpes zoster bij zichzelf. Dit zou in lijn zijn met de stelling van Hope-Simpson uit 1965, de Britse huisarts die de relatie tussen waterpokken en gordelroos heeft ontrafeld, die dit de ‘exogenous boosting hypothesis’ noemde. Voor dit onderzoek zijn 9604 volwassenen uit databases van huisartsen en ziekenhuizen (periode 1997 tot 2018) geïncludeerd die de diagnose gordelroos kregen en tijdens deze periode een kind thuis hadden wonen dat waterpokken kreeg. Van deze groep kregen 4116 volwassenen gordelroos voordat hun kind waterpokken kreeg en 5055 in de risicoperiode van twintig jaar erna. In de periode tot zestig dagen voor de uitbraak van waterpokken bij hun kind kregen 433 volwassenen nog gordelroos. Uit dit onderzoek blijkt dat volwassenen 33 procent minder kans hebben op gordelroos in de twee jaar nadat hun kind waterpokken heeft gehad. Dit beschermende effect neemt af naar 27 procent in de tien à twintig jaar erna. Deze studie laat zien dat exogene blootstelling aan waterpokken volwassenen gedeeltelijk, maar niet volledig beschermt tegen gordelroos.

doi: 10.1136/bmj.l6987