Boosheid onder internationale studenten over taalexamen
2 reactiesInternationale studenten geneeskunde in Groningen zijn boos over de onduidelijke becijfering van het examen Nederlands dat behaald moet worden om aan de Nederlandstalige master te beginnen. Slechts een kwart van de 61 internationale studenten aan de Rijksuniversiteit Groningen slaagde voor de test. Studenten zijn bang om een achterstand op te lopen, omdat het examen maar drie keer per jaar afgelegd kan worden.
De medische faculteit in Groningen heeft de eis voor taalbeheersing vanaf studiejaar 2018-2019 aangescherpt van niveau B2 naar C1, om de kwaliteit van de coschappen te kunnen waarborgen. Het Talencentrum van de RUG heeft daarom een speciaal examen voor geneeskunde ontwikkeld. Volgens de studenten is onduidelijk hoe het Talencentrum de examens beoordeelt. Zo scoorden ze nul punten op het onderdeel schrijven, maar haalden ze het onderdeel spreken wel. De studenten klaagden ook over het gebrek aan feedback.
‘Het probleem met de Nederlandse taal speelt al langer onder de internationale studenten, er is jaarlijks ontevredenheid over’, aldus Joppe Vodegel, studentassessor van het UMCG. ‘Normaal gesproken kunnen we met studenten om de tafel gaan om de problemen te bespreken. In deze coronatijden gaat het lastiger, waardoor ik denk dat studenten sneller de media opzoeken.’ Ondanks de coronacrisis wordt er aan het probleem gewerkt. ‘De studenten die gezakt zijn, worden individueel beoordeeld door de toelatingscommissie en kunnen dan alsnog voorwaardelijk toegelaten worden tot de master. Op een later moment leggen ze nogmaals het examen af.
Voor de lange termijn zijn we in overleg met het Talencentrum, dat de Nederlandse lessen en examens verzorgt, om duidelijk te krijgen op welk niveau de studenten moeten zitten.’ De faculteit verzorgt zelf de lessen Medisch Nederlands. Bovendien is de faculteit in gesprek met de internationale studenten over de problemen omtrent het Nederlandse-taaltraject.
Het Talencentrum legt aan de universiteitskrant van Groningen uit dat nul punten betekent dat het onderdeel nog niet op het juiste niveau is. Daarnaast vertellen ze dat er expres geen uitgebreide feedback wordt gegeven op de examenvragen, omdat de antwoorden anders kunnen uitlekken.
In Maastricht, de andere universiteit in Nederland die een Engelstalige bachelor aanbiedt, speelt dit probleem niet. Zij houden het B2-niveau aan als toelatingseis voor de master. ‘Van de dertig internationale studenten zakt gemiddeld zo’n 10 procent’, vertelt Julius Sigl, vertegenwoordiger van de International Track in Medicine-commissie van het Maastricht UMC+. ‘Bij ons komt ongeveer de helft van de studenten uit Duitsland, zij pikken de Nederlandse taal vaak makkelijk op. Ook wordt er vanaf jaar één al geoefend met Nederlands.’
lees ook
Atta van Westreenen
Arts, Tilburg
Ik begrijp dit soort opvattingen nooit: "Daarnaast vertellen ze dat er expres geen uitgebreide feedback wordt gegeven op de examenvragen, omdat de antwoorden anders kunnen uitlekken."
Van al dat collegegeld mag verwacht worden dat er jaarlijks een n...ieuw examen in elkaar gestoken kan worden. Als je dat niet kunt als universiteit, heb je grotere problemen dan eventueel lekken van de antwoorden.
dirk van leeuwen
arts, colchester vt/amsterdam
Een belangrijk onderwerp dat op vele plaatsen in de wereld speelt. Uit eigen ervaring weet ik hoe professionele communicatie met patiënten en collega's grote problemen op kan leveren. Ik herinner me hoe ik zelf een praktische taal test moest doen ...met keuze vragen zoals: "Johnny isn't coming tonight , is he?" "That is correct" . Dit betekent a) Johnny komt b) Johnny komt niet c) Johnny weet nog niet of hij komt.
We onderschatten hoe groot het verschil is tussen communicatie met vakgenoten en met patiënten. Ik herinner me een engelstalige arts in Nederland die vlg de regels als onderdeel van zijn aanstellingscontract verplicht de Nederlandse taal moest leren en alle hulp werd geboden. Na 2 jaar had zijn werkgever kennelijk niet durven te checken of hij nu Nederlands sprak. Hij kon het niet en weigerde. Te laat om zijn contract te ontbinden. Patiënten belden in tranen of ze misschien door een assistent gezien konden worden omdat ze niet met de buitenlandse dokter konden communiceren. Interessant genoeg zijn het hierbij de engelsen en amerikanen die meer tekort schieten dan vele anderen: Een aantal jaren geleden bleek dat die in misschien 10-20% behoorlijk nederlands spraken terwijl mensen van Marokkaanse of Turkse afkomst in 80-90% redelijk nederlands spraken (de nederlander spreekt te vaak engels).
Subtiele dingen uitleggen aan een dokter, details van ongemakkelijke problemen: Daarvoor moet je een taal behoorlijk goed beheersen, zeker ook om een ziektegeschiedenis goed te kunnen uitvragen, Geen misverstand: Welkom buitenlandse studenten! Een taal een beetje beheersen of perfect om te kunnen functioneren, een extra uitdaging. Zou leuk zijn als MC een deskundige uitnodigde om ons vader te informeren wat de echte problemen zijn in Groningen. Wat voor cursussen zijn er voor deze studenten?