Wij benaderen multimorbiditeit al jaren..!
1 reactieVoorzitterscolumn
Mijn oog viel op het artikel ‘Multimorbiditeit anders benaderen’ (MC 20/2011: 1250). Hierin wordt een beeld geschetst alsof de benadering van multimorbiditeit iets nieuws is waar Nederland nog geen enkele kennis over en ervaring mee heeft. Maar wees gerust, u hoeft hiervoor niet direct naar de Verenige Staten…
Het guided care model is absoluut een mooi model, maar waarom dit soort modellen vertalen naar de Nederlandse situatie als er een gehele opleiding bestaat? Wij hebben namelijk de opleiding tot specialist ouderengeneeskunde. Dat wij speciaal opgeleide artsen hebben, is uniek in de wereld! Dit is nu typisch een voorbeeld van ‘waar een klein land groot in kan zijn’.
Een specialist ouderengeneeskunde is een arts die is gespecialiseerd in zorg voor kwetsbare ouderen en chronisch zieken met verschillende gezondheidsproblemen. Hij probeert de kwaliteit van leven van kwetsbare ouderen en chronisch zieken met multimorbiditeit te behouden of te verbeteren en kan het beste resultaat bereiken via de Voorziening Ouderengeneeskunde.
Verenso ziet dit als een organisatorische eenheid, zowel binnen het verpleeghuis als daarbuiten, waar we samen met gespecialiseerde verpleegkundigen, nurse practitioners en doktersassistentes de medische zorg voor ouderen en chronisch zieken met multimorbiditeit regisseren, aansturen en uitvoeren. Communicatie met andere hulpverleners verloopt zo efficiënt. Vanuit deze voorziening kan de patiënt krijgen wat nodig is, kunnen preventieprogramma’s ontwikkeld en aangeboden worden en wordt de kwaliteit van zorg bewaakt.
Waar een klein land
groot in kan zijn
Voorbeelden hiervan zijn te vinden binnen de geriatrische revalidatiezorg, die in 2013 wordt overgeheveld van de AWBZ naar de Zorgverzekeringswet. Een ander mooi voorbeeld wordt beschreven in het Tijdschrift voor Ouderengeneeskunde nr. 6 van 2010, ‘De kloof tussen generalist en specialist overbrugd’. Dit artikel beschrijft een praktijkvoorbeeld over het screenen van patiënten van 85 jaar en ouder en de rol van de specialist ouderengeneeskunde en de huisarts hierbij.
Er worden in het artikel ‘Multimorbiditeit anders benaderen’ gelukkig ook elementen genoemd die we met kracht ondersteunen. Zo roept Verenso al langer dat wetenschappelijk onderzoek nodig is om op ouderen gerichte behandeling en medicatie te verbeteren en dat minder moet worden geleund op expertise ontleend aan de behandeling van jongere (gemiddelde) leeftijdsgroepen. Multimorbiditeit, multipathologie en het gelijktijdig gebruik van verschillende medicijnen vragen om meer
wetenschappelijk onderzoek, zodat de kwaliteit van zorg steeds verder verbeterd kan worden. Ook met de opmerking over financiering zijn we het eens: stapelen van DBC’s’ is niet de oplossing en in zorgprogramma’s is meer aandacht voor multimordibiteit nodig.
Natuurlijk zijn mensen met multimorbiditeit niet voldoende geholpen met diseasemanagement. Wij hebben hiervoor daarom al bijna veertig jaar een ‘guided care model’, alleen noemen wij het specialisme ouderengeneeskunde! Specialisten ouderengeneeskunde staan klaar om hun expertise ook in de eerste lijn in te zetten. Ik nodig de auteurs van bovengenoemd artikel dan ook van harte uit om contact op te nemen met Verenso, te Utrecht.
Mieke Draijer, voorzitter Verenso
<strong>Klik hier voor een PDF van het federatienieuws</strong>
Ruth Pel-Littel, verplegingswetenschapper, Hans Vlek, medisch manager, Margje Mahler, psycholoog, St
De voorzitter van Verenso, Mieke Draijer, besluit haar reactie op het artikel ‘Multimorbiditeit anders benaderen’ als volgt: ‘Natuurlijk zijn mensen met multimorbiditeit niet voldoende geholpen met diseasemanagement. Wij hebben daarom al bijna 40 jaa...r een ‘guided care model’, alleen noemen wij het ouderengeneeskunde!’ Draijer vervangt het Guided Care-model door het specialisme ouderengeneeskunde. Wij zijn het daar niet mee eens.
De zorg voor kwetsbare ouderen en mensen met multimorbiditeit is vooralsnog eerstelijnszorg zolang hun situatie dat toelaat. Zij vallen momenteel niet onder de medische hoede van genoemde Voorziening Ouderengeneeskunde maar onder die van de huisarts met zijn eerstelijnsteam. Dat vraagt dat we de eerstelijn optimaal toerusten op die uitdagende taken. Graag willen we daarbij gebruikmaken van de kennis en expertise van specialisten ouderengeneeskunde. We nemen de uitgestoken hand aan om contact met Verenso te zoeken over de inzet van specialisten ouderengeneeskunde in de eerste lijn graag aan.
Utrecht, juni 2011