Laatste nieuws
Pieter Rodenburg
2 minuten leestijd
Federatienieuws

Voorzitter NVAB: goede arbocuratieve samenwerking

Plaats een reactie

Met een zekere regelmaat wordt in beleidsnota’s en -stukken gewag gemaakt van het feit dat de samenwerking tussen bedrijfsartsen en huisartsen of klinisch specialisten te wensen over laat. En inderdaad, het zal niet altijd goed gaan, maar ik wil u de goede ervaringen die ik recent had, niet onthouden.

Als bedrijfsarts bij een grote landelijke arbodienst werk ik circa drie dagen per week voor enkele grote arbeidsorganisaties. Zo maak ik aan den lijve mee hoe het anno 2009 is om als bedrijfsarts te opereren in het huidige systeem van zorg voor de werkende. Essentieel voor mijn voorzitterswerk – zo ervaar ik diverse knelpunten immers zelf, zoals de tijdsdruk die er in de spreekkamer kan ontstaan ten gevolge van te goedkope aanbestedingen. Het werken volgens de professionele normen, zoals de eigen richtlijnen van de NVAB, komt dan in de knel. Slecht voor de patiënt én voor de dokter. Maar dat bewaar ik voor volgende columns. Vandaag, zo vlak voor de zomervakantie, goed nieuws.

Toevallig waren er in een tijdsbestek van twee weken drie patiënten, over wie ik graag wilde overleggen met de huisarts. Snelle afstemming tussen de huisarts en mij was noodzakelijk over wat het vervolgbeleid moest worden. Bij de ene patiënt vermoedde ik een bepaalde aandoening en wilde ik een verwijzing naar een neuroloog voorstellen, bij de andere was dringend psychische hulp nodig en vroeg ik mij af wie de meest aangewezen verwijzer was. Bij de derde wilde ik overleggen over een diagnostisch programma.

Schriftelijke communicatie is eenzijdig en traag. Bovendien mis je dan de nuance van overleg. Daarom stemde ik in alle drie de gevallen met de patiënt af dat hij de huisarts of de doktersassistente telefonisch of per mail zou laten weten dat hij graag wilde dat er overleg zou plaatsvinden met de bedrijfsarts. Tevens werd er door de patiënt een korte aanduiding gegeven van het onderwerp waar het overleg over moest gaan. Zo werd in feite de patiënt de vragende partij voor het overleg en werd er ook een praktische invulling gegeven aan het toestemmingsvereiste.

Dezelfde dag of de dag erna belde ik de desbetreffende huisartsenpraktijk, refereerde aan het door de patiënt verzochte overleg en gaf aan op welke telefoonnummers ik bereikbaar was en tussen welke tijdstippen.

Wat was het resultaat? Alle drie de huisartsen belden terug! Een score van 100 procent bij deze (aselecte) steekproef. Er kwam een vruchtbaar overleg tot stand, waarin duidelijke afspraken – ‘wie doet wat’ – werden gemaakt. Er werd gewoon goed samengewerkt!

Het is te makkelijk geconcludeerd dat het dus overal wel goed zit met de arbocuratieve samenwerking. Ik denk dat het heeft geholpen dat ik nu al een jaar of twintig in dezelfde stad werk. Ook zal het feit dat de patiënt de vragende partij was, hebben geholpen.

Maar in ieder geval is mijn conclusie: waar een wil is, is een weg!

Pieter Rodenburg, voorzitter NVAB

Federatienieuws
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.