Vijf jaar cel en tbs voor poging doodslag Loosdrechtse huisarts

De man die op 21 augustus huisarts Willem Stronck neerstak krijgt vijf jaar celstraf en tbs opgelegd. De rechter acht poging tot doodslag bewezen, maar niet dat dit met voorbedachten rade gebeurde. Er werd zeven jaar celstraf geëist.

Uit het rechtbankverslag blijkt dat het gaat om een ongeveer 35-jarige man. Hij had zich als nieuwe patiënt aangemeld bij Stronck. In eerder telefonisch contact had hij aangegeven dat het niet goed met hem ging. Op 21 augustus had de huisarts een eerste consult met hem. Na een rustig gesprek van ongeveer een kwartier stond de patiënt op en begon de huisarts te slaan met een blauwe plastic tas. Hierbij maakte hij hakkende bewegingen van boven naar beneden. Stronck probeerde zich zittend af te weren met zijn benen. De huisarts riep om hulp en door het open raam werd dat gehoord door een jonge man. Toen deze naar binnen keek en vervolgens door het raam naar binnen klom, is de dader snel de spreekkamer uitgelopen.

Inmiddels bloedde de huisarts hevig. Hij had steekverwondingen recht in de hals, rechts op de achterkant van de nek, op de rug en, niet zichtbaar, steekletsel van de rechterhalsslagader. Bovendien liep hij ook een breuk van de vijfde nekwervel en een breuk van de vijfde borstwervel op. Volgens de betrokken chirurg moeten de steekwonden vele centimeters diep zijn geweest om de wervels te bereiken. Hoewel de blauwe tas en het wapen nooit zijn teruggevonden stelt de forensisch arts die bij het onderzoek betrokken was dat de verwondingen redelijkerwijs niet door iets anders dan een scherp voorwerp, zoals een mes, kunnen zijn veroorzaakt.

Hoewel de dader niet wilde meewerken aan onderzoek in het Pieter Baan Centrum is hij toch verminderd toerekeningsvatbaar verklaard. De onderzoekers van het Pieter Baan Centrum stellen dat er aanwijzingen zijn voor een ernstige psychische stoornis, waarbij een intellectuele beperking, grote kwetsbaarheid voor psychische en psychotische ontregeling en ernstige verslavingsproblematiek een rol spelen.

De onverhoedse aanval, juist op iemand die hem wilde helpen een oplossing te vinden voor zijn problemen, neemt de rechter de dader kwalijk. Naast de angst die het teweeg heeft gebracht bij de huisarts, familie en collega’s, wijst de rechter erop dat het zeer veel onrust heeft veroorzaakt bij collega-huisartsen. Zij zitten, volgens de rechter, immers dagelijks in de afzondering van hun spreekkamer met patiënten en realiseren zich dat dit eenieder had kunnen overkomen.