Vergoeding psychotherapie

NieuwsReflex besteedde onlangs (MC 2/2005: 48) ruim aandacht aan het beperkte recht op psychotherapie voor patiënten in de psychiatrische en psychotherapeutische praktijk en aan de reacties hierop die binnenkomen bij de meldpunten. Helaas werd niet beschreven hoe de situatie vóór 2004 was, zodat het wellicht voor niet-ingewijden obscuur blijft wat de directe aanleiding was voor het instellen van de meldpunten. 

Door een historische vergissing zijn de psychiatrie en de ambulante psychotherapie al vele jaren ondergebracht in de AWBZ. Wanneer tot psychotherapie werd besloten, hadden patiënten tot 1 januari 2004, krachtens deze AWBZ, recht op verstrekking van maximaal 90 sessies, met de mogelijkheid na een jaar opnieuw 90 sessies te starten. In zijn bezuinigingsdrift heeft de minister eind 2003 besloten om het aantal van 90 te verminderen tot 30 sessies. De minister heeft hierover vooraf op geen enkele wijze overleg gepleegd met de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie. Protest van onze kant resulteerde in, wat het ministerie noemde ‘versoepeling van de maatregelen’. Deze versoepeling moest wel kostenneutraal plaatsvinden, waardoor voor veel van onze patiënten het aantal sessies nog verder is verlaagd tot maximaal 25. Alleen als er sprake is van een persoonlijkheidsstoornis wordt het maximum verhoogd tot 50. Nog altijd bijna 50 procent lager dan vóór 2004.

In de praktijk gaan hierdoor problemen ontstaan. Patiënten kunnen niet meer vergoed krijgen wat er nodig is in een kwalitatief adequate behandeling. En dat willen de meldpunten vastleggen.

Amersfoort, januari 2005

A.M. Janssen, psychiater