Verband tussen macroliden en pylorusstenose
Plaats een reactiePasgeborenen die macroliden toegediend krijgen, of wier moeder deze antibiotica slikt, hebben vaker last van pylorusstenose dan de baby’s bij wie dit niet het geval is. De associatie is het sterkst in de eerste twee weken na de geboorte, maar blijft bestaan in het eerste halfjaar. Dit blijkt uit Deens registeronderzoek door Marie Lund e.a. dat in BMJ verschijnt.
Zij gingen bij een miljoen eenlingen na of er verband was tussen macrolidengebruik en infantiele hypertrofische pylorusstenose. Van deze groep kregen 880 kinderen de aandoening. Het absolute risico op pylorusstenose neemt met 24 gevallen toe voor alle 1000 kinderen die in de eerste twee weken een macrolide antibioticum – zoals erytromycine of claritromycine – gebruiken. De diagnose werd daarmee ongeveer dertig keer zo vaak gesteld. Vanaf twee weken tot een halfjaar was dat ruim drie keer vaker. Gebruik door moeder in de eerste twee weken was ook geassocieerd met ruim drie keer vaker voorkomen; in de periode daarna was er geen duidelijk verband. Gebruik tijdens de zwangerschap was ook niet significant geassocieerd met vaker voorkomen van pylorusstenose.
Daarmee is nog niet gezegd dat pasgeborenen of hun moeders nooit macroliden mogen krijgen, schrijven de auteurs. Zo is kinkhoest bij neonaten een gevaarlijke aandoening, en zijn macroliden daar vaak het enige alternatief. Dat moet worden afgewogen tegen een grotere kans op een goed behandelbare pylorusstenose. Voor indicaties waarbij alternatieven beschikbaar zijn, verdienen die de voorkeur boven macroliden bij jonge kinderen en hun moeders.
Sophie Broersen
Lees ook:
- Er zijn nog geen reacties
