Syrië gevaarlijkste land voor artsen

Minstens 247 artsen en 38 geneeskundestudenten zijn omgekomen in Syrië sinds de start van het conflict in maart 2011. Bij elkaar kwamen er naar schatting 814 zorgprofessionals om en werden er nog veel meer gevangengezet of gemarteld. Vanwege de gerichte aanvallen op personeel, ziekenhuizen en andere faciliteiten is Syrië het meest gevaarlijke land ter wereld voor medische professionals.

Dat stelt een groep van auteurs uit Libanon, de Verenigde Staten en Groot-Brittannië in een publicatie in The Lancet. Ze baseren zich op cijfers van verschillende organisaties. Ze wijzen op de zogenoemde ‘weaponisation of health care’. Dat is een strategie die de behoefte aan gezondheidszorg als wapen gebruikt en die wordt gezien als een bedreiging van de fundamentele medische neutraliteit. Volgens de auteurs waren zorgprofessionals al vroeg in het conflict in Syrië een doelwit en waren ze genoodzaakt bepaalde groepen patiënten in het geheim te behandelen. In juli 2012 verbood de Syrische regering in een wet tegen terrorisme de medische hulpverlening aan de oppositie. De wet rechtvaardigde arrestaties, detentie, marteling en de executie van zorgprofessionals. De Syrische regering zit achter de meeste aanvallen op medische professionals of medische faciliteiten, stellen de auteurs. Maar ook andere partijen in het conflict maken zich er schuldig aan. Aanvallen komen volgens de auteurs steeds vaker voor en zijn steeds schaamtelozer.

15.000 tot 27.000 artsen (op een totaal van 42.000) artsen zijn Syrië inmiddels ontvlucht, stellen de auteurs op basis van schattingen van verschillende organisaties. Dit leidt ertoe dat in sommige delen van Syrië, waaronder Aleppo, nauwelijks artsen en andere zorgprofessionals voorhanden zijn.

De auteurs roepen de Wereld Gezondheidsorganisatie  en de Verenigde Naties op krachtiger op te treden tegen de schendingen van de mensenrechten. Ook moeten aanvallen beter worden bijgehouden en moet worden vastgelegd wie daarvoor verantwoordelijk is. Ze vinden dat het huidige gebrek aan consequenties een onacceptabele uiting is van een wereldwijde onverschilligheid tegenover de zorgprofessionals. Er moet wat hen betreft dan ook meer internationale ondersteuning komen voor artsen en andere zorgprofessionals in conflictgebieden.