Sportscreening op hartkwalen zinvol

Het internationale Lausanne-protocol voor de screening van sporters op de aanwezigheid van mogelijk dodelijke hartkwalen, is zinvol. Dat schrijven onderzoekers van het UMC Groningen in British Journal of Sports Medicine.

Het protocol, dat de European Society of Cardiology formuleerde in 2005, stelt dat sporters tussen hun 12de en 35ste levensjaar eens per twee jaar onderzocht dienen te worden. De screening moet bestaan uit een familieanamnese, een lichamelijk onderzoek en een elektrocardiogram.

Na de acceptatie van het protocol is er discussie ontstaan over de vraag of met name het ecg zinvol is. De Groningse onderzoekers onder leiding van sportarts Bram Bessem hebben nu aangetoond dat dit wel zo is.

Tussen januari 2006 en april 2008 onderzocht de onderzoeksgroep in Groningen 825 sporters volgens het Lausanne-protocol. Na exclusie van de sporters die voor de tweede keer werden gescreend en sporters die bekend waren met hartkwalen, bleven er 428 over voor nadere analyse.

In deze groep zijn 57 sporters (13%) met afwijkingen gevonden. In 47 gevallen bleek de uitslag vervolgens fout-positief, 10 patiënten hadden daadwerkelijk een cardiovasculaire aandoening. Twee van deze tien sporters kregen de diagnose ‘congenitaal lange QT-syndroom’. Zij zijn behandeld met bètablokkers en kregen het advies tijdelijk niet te sporten. Eén sporter bleek te lijden aan een ventriculaire arrhythmie. Hij kreeg een definitief verbod op deelname aan competitieve sporten.

De Groningers berekenden dat er 143 sporters moeten worden gescreend om één sporter te vinden met een hartkwaal die in potentie dodelijk is. Op basis daarvan noemen de auteurs de balans tussen kosten en baten van de screening acceptabel. RC

BJSM 2009; 43: 708-15