Peter de Jonge: ‘Misschien schaffen we het predicaat depressie af’
Onderzoekers willen niet gratis werken voor goed verdienende uitgever
Plaats een reactie
Wie: prof. dr. Peter de Jonge (42) hoogleraar psychiatrie
Waar: Universitair Centrum Psychiatrie van het UMC Groningen
Wat: ‘Ik houd me bezig met het ontrafelen van depressie. Kortweg denk ik dat meerdere psychiatrische aandoeningen op één hoop worden gegooid en depressie worden genoemd. Wetenschappelijk onderzoek heeft tot nu toe niet veel opgeleverd. Volgens mij komt dat doordat het begrip depressie niet klopt.
Je merkt het al aan de symptomen die worden beschreven. De ene patiënt valt af, de ander wordt te dik, de ene patiënt slaapt te veel, de ander te weinig, de één krijgt last van een vertraagde motoriek en de ander wordt juist extreem druk en prikkelbaar. Omdat het diagnostisch handboek depressie geen richting geeft, lopen veel artsen en psychiaters aan tegen problemen bij de behandeling. Wat bij de ene depressieve patiënt helpt, kan voor de ander contraproductief zijn. Ik hoop dat behandelaars door mijn onderzoek in de toekomst precies weten wat ze moeten doen bij bepaalde patiënten met welomschreven klachten. En misschien schaffen we het predicaat depressie af.’
Sinds: ‘Ik zit vijftien jaar in dit onderzoeksveld. Vorig jaar heb ik de Vici-subsidie van 1,5 miljoen euro ontvangen van de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO, red.), waardoor ik me vijf jaar lang op dit onderzoek kan storten.’
Waarom: ‘Onderzoek geeft me continu nieuwe inzichten. Het mooiste van mijn werk vind ik dat ik met heel slimme mensen kan samenwerken en die kan inspireren. Vroeger wilde ik kunstenaar worden. De wetenschap lijkt daarop; het is een beroep met veel vrijheid waarbij het gaat om creativiteit en op andere gedachten komen dan andere mensen.’
Lastig: ‘Er is een behoorlijke financiële versobering in de wetenschappelijke wereld. Daardoor is er sprake van een ratrace. Onderzoekers beconcurreren elkaar. Iedereen is bezig met het produceren van meerdere artikelen tegelijkertijd, waarbij het onderzoeksniveau middelmatig is en slechts zelden tot echt nieuwe inzichten leidt.’
-
Simone Paauw
Simone Paauw deed de deeltijdopleiding journalistiek in Tilburg en werkt sinds 2008 als journalist bij Medisch Contact. Ze interviewt het liefst de ‘gewone arts’ met een bijzonder verhaal, bijvoorbeeld voor de rubriek Het Portret. (Gezondheids)recht en medisch tuchtrecht hebben haar bijzondere interesse. Ze heeft aandacht voor diversiteit en inclusie in de breedte, discriminatie en grensoverschrijdend gedrag (op de werkvloer) en de positie van vluchtelingen en vluchteling-artsen. Daarnaast schrijft ze over tal van andere onderwerpen.
- Er zijn nog geen reacties
