Patiënt eigen baas over digitaal dossier
4 reactiesPatiënten kunnen zelf gaan bepalen welke medici hun patiëntgegevens elektronisch met elkaar mogen delen. Ook moeten patiënten kunnen zien wie hun gegevens heeft bekeken.
De Eerste Kamer ging dinsdag akkoord met het voorstel van minister Edith Schippers (Volksgezondheid) waarin het elektronisch uitwisselen van medische gegevens beter wordt geregeld. Medische dossiers worden al vaak elektronisch uitgewisseld, bijvoorbeeld tussen huisarts en apotheek. Schippers wil dat iedereen zelf kan bepalen welke informatie digitaal mag worden gedeeld en met welke zorgverlener. Een patiënt is niet verplicht daar toestemming voor te geven.
Zorgverleners hebben als de wet in werking treedt nog drie jaar om hun computersystemen aan te passen, zodat de toestemming van patiënten voor de uitwisseling van medische gegevens goed is geregeld. Zorgverzekeraars en bedrijfsartsen mogen niet kijken in deze elektronische informatiestromen.
Lees ook:
Monique Loo
Bedrijfsarts, Epe
Wanneer de mens zelf in staat wordt geacht zijn gegevens te beheren en weloverwogen keuzes te maken wie hij/zij inzage geeft,
hoe bijzonder dan dat binnen die hele grote doelgroep artsen een specifieke groep (bedrijfsartsen) uitgesloten wordt....
De... argumenten daarvoor zijn niet vermeld en onderliggende aannames niet te checken noch te weerleggen
terwijl de actie op zich helaas bijdraagt aan de verkeerde gedachte dat bedrijfsartsen ontheven zouden zijn van dezelfde rechten en plichten als hun andere medische collega's; ook als het gaat om hoe om te gaan met informatie die zij bij de uitoefening van hun beroep opdoen.
Nemen we de mens die het beheer van zijn gegevens kennelijk nu 'gegund' krijgt en daartoe 'in staat geacht wordt' dan wel serieus door deze inperking op te leggen? En hoe steekhoudend zijn de (in de publicatie niet genoemde) argumenten voor die door de overheid te nemen / genomen beslissing?
W.J. Duits
Bedrijfsarts, HOUTEN Nederland
Het medisch beroepsgeheim geldt voor ons als bedrijfsartsen, we onderschrijven dat net zo sterk als onze meer curatieve collega's. Als bedrijfsarts ga ik consciëntieus om met de aan mij toevertrouwde gegevens. Voor mijn werk is het van belang inzicht... te hebben in de medische gegevens, zodat ik mijn advies richting de werknemer en de werkgever goed kan doen. Zelf ervaar ik het als heel discriminerend dat we op een hoop worden geveegd met de verzekeringsmaatschappijen. In de moderne definitie van gezondheid wordt ook participatie meegewogen, mijn werk als bedrijfsarts is er op gericht mensen gezond te laten participeren aan hun werk. Het is ook betreurenswaardig dat het Ministerie hier zo mee omgaat, het wekt het beeld dat men daar geen idee heeft van welk werk wij doen. Sterker nog, we worden belemmerd in ons werk, want een van mijn opdrachten is om mee te kijken of er sprake is van een adequate behandeling die tot zo snel mogelijk herstel voert.
Een gemiste kans om de arbocuratieve samenwerking te verbeteren, de vooroordelen richting de bedrijfsarts zijn zo te merken nog niet weg. Als bedrijfsartsen hebben we dus nog een missie te vervullen, maar de houding van het Ministerie is ronduit kortzichtig, zij zouden beter moeten weten.
geert slock
huisarts, Sluis
De uitwisseling van gegevens tussen professionals gebeurt nu al vaak regionaal, heeft alleen maar voordelen voor de patient.
De grootste consequentie vd nieuwe wet is echter dat de patient met 1 druk op de knop het dossier straks thuis kan inzien en ...afprinten.
DIt is het einde vd privacy. Patienten worden nu al door ambtenaren vd gemeente, verzuimmedewerkers en 1001 leveranciers (nutridrink, decubitusmateriaal etc) onder druk gezet om een kopie v hun medisch dossier te overhandigen. Dit wordt dan gelezen en bewaard door niet-medici. Nu kan ik dit vaak nog tegenhouden, als de patient rechtstreeks benaderd wordt dan geeft die meestal zijn/haar privacy op omdat ze dringend iets nodig hebben.
Dus krijgen we straks de absurde situatie dat de Arbo arts zoals collega Hamers niet in de medische gegevens mag maar dat een verzuimmedewerker die de patient onder druk zet het hele dossier in de la heeft liggen maar helaas niet in staat is dit te beoordelen.
Daarnaast speelt het probleem dat ik als arts een dossier dat elk moment integraal kan ingezien worden niet langer als mijn werkdossier beschouw, ik zal dan ook veel minder gaan noteren want psychosociale gegevens, werkdiagnoses, hetero-anamneses etc zijn juridisch te riskant om neer te schrijven in dergelijk dossier en kunnen verkeerd geinterpreteerd worden door de patient. Ik twijfel er dan ook sterk aan of dit in het voordeel vd patient is.
Marc Hamers
bedrijfsarts, Nijmegen
Onbeperkte toegang van de bedrijfsarts tot objectieve medische informatie lijkt mij vanzelfsprekend in geval van ziekteverzuim. Jammer dat dit hiermee niet geregeld wordt. Als je een claim legt op je werkgever (geen werk, toch loon), geef je volgens ...mij een stukje van de privacy op om de claim te verantwoorden. Het niet zo dat daarmee de informatie op straat komt te liggen. De informatie valt voor bedrijfsartsen ook onder het medisch beroepsgeheim, dus een werkgever krijgt de informatie niet. De meeste werknemers zijn coöperatief en vertellen wat ze weten, maar niet allemaal! Bovendien zijn er nog wel eens verkeerde percepties en interpretaties van de bevindingen en adviezen van behandelaars. Miscommunicatie en misinterpretaties is altijd een groot probleem geweest in arts-patient-contacten. En juist bij langdurig ziekteverzuim is goede informatie over de bevindingen van medisch onderzoek cruciaal, ook met het oog op de optimale behandeling om te komen tot vermindering van klachten, of op zijn minst het herstel van functioneren.
Er is veel geschreven over de noodzaak van een betere arbocuratieve samenwerking. En reintegratie-adviezen van bedrijfsartsen hebben grote gevolgen voor de zieke werknemer, de collega’s en de organisatie waar ze voor werken. Door de bedrijfsarts toegang te geven tot informatie van behandelaars, zou de kloof tussen bedrijfsartsen en de curatieve sector sterk verkleind worden. Ik denk dat daarmee de zorgkosten en maatschappelijke kosten door chronische klachten verminderd kunnen worden.
Het gericht opvragen van informatie is omslachtig en duur. Niet veel mensen weten het, maar het opvragen van medische informatie bij een medisch specialist kost € 100. Terwijl de huisarts altijd automatisch en zonder extra kosten een keurig verslag met dezelfde informatie krijgt.