Jaarrecept

Ons jaarrecept voor contractering verandert niet. Alle formulieren zijn wel ingevuld, maar nog niet ondertekend. Begin december stuurde ik de verzekeraar een voorstel voor een aangepast contract van drie maanden. Uit een standaardbrief vernam ik vorige week dat de zorgverzekeraar alleen jaarcontracten afsluit. Iets met een kruisje en tekenen.

Wellicht moet ik hier een parallel zien met de tweede aanpassing van het contract, die ik wil zien. Ook dit jaar staat namelijk in het contract dat ‘huisartsen bij herhaalrecepten in de regel een voorschrijftermijn van een jaar hanteren, tenzij er medische redenen zijn om daar gemotiveerd van af te wijken’ (artikel 1.11). Vorig jaar ging dit nog gepaard met een addendum over de eigenlijke bedoeling van deze passage. De werkelijke achtergrond van dit voorschrift bleef toen (en nu) verborgen. De vriendelijke medewerker van de contractadministratie wist ook niet hoe dit zit. Ik wel. Het zit fout.  

Er kan maar één reden zijn dat deze passage in het contract is gekomen: geld. Immers, herhaalrecepten kosten de zorgverzekeraar veel geld. Volgens de GIP-Databank werden in 2017 ruim 237 miljoen uitgiftes gedaan. Deze verzekeraar betaalt apotheken een vergoeding per recept: 7 euro en 49 cent. De rekenmeesters konden op een bierviltje uitrekenen dat deze maatregel vele honderden miljoenen zou opleveren. Doen dus. Een jaarrecept als norm. En gewoon stilletjes opnieuw in het contract zetten. Lezen die dokters toch niet.  

Ik zie deze maatregel als een blijk van onvermogen van de verzekeraar, die blijkbaar niet snapt dat herhaalrecepten geen melkkoe voor zorgaanbieders zijn, maar onderdeel van het leveren van veilige zorg. Het hoort gewoon tot de kerntaak van arts en apotheek. Elk herhaalrecept biedt de kans om te zien of bijvoorbeeld een bloeddrukmeting of nierfunctiebepaling nodig is. Reden voor onze praktijk om geen jaarrecepten te geven, terwijl dit economisch veel slimmer zou zijn. Huisartsen krijgen immers geen vergoeding per herhaalrecept, maar zijn er wel tijd aan kwijt.  

Natuurlijk zijn er patiënten die zo stabiel zijn ingesteld dat een jaarrecept gepast kan zijn. Patiënten die zelf controles goed uitvoeren en therapietrouw zijn kunnen prima uit de voeten met een grotere voorraad en dus minder contact met de praktijk en apotheek. Dit is echter een kleine groep, niet de norm. Voor deze groep hoeft niets in het contract te worden vastgelegd.  

Ik snap goed dat zorgverzekeraars de kosten voor geneesmiddelenzorg willen beperken. Maar ik snap niet dat zij de kwaliteit van zorg zo sterk ondergeschikt maken aan de kosten. Ik heb de verzekeraar verzocht de hele passage te schrappen. Volgens mij is dat een prima recept om ook dit jaar samen met de apotheek de geneesmiddelenzorg veilig te houden.