Hypnotherapie kan klachten prikkelbaredarmsyndroom verlichten

Hypnotherapie, groepsgewijs of individueel aangeboden, kan maken dat patiënten met prikkelbaredarmsyndroom beter kunnen omgaan met hun klachten. Dat blijkt uit onderzoek van Carla Flik e.a. (o.a. UMC Utrecht) dat is gepubliceerd in The Lancet Gastroenterology & Hepatology.

Deelnemers aan het onderzoek kregen at random zes maal een keer per twee weken hypnotherapie, individueel (n=150) of in een groep (n=150), of educatieve ondersteunende therapie (n=54). De hypnotherapie werd gegeven door psychologen en behelsde – kortweg – een visualiseringstechniek waarbij de patiënten oefeningen deden om de pijnklachten en de werking van de darmen te beïnvloeden.

Onmiddellijk na de behandeling rapporteerden patiënten in beide hypnotherapiegroepen verlichting van symptomen, respectievelijk van 40 procent bij degenen die individuele therapie, en van 33 procent bij de patiënten die groepstherapie kregen. Ook negen maanden na afloop van de therapie ondervonden 42 procent van de patiënten in de individuele behandeling en 50 procent van de patiënten in de groepsbehandeling nog steeds verlichting van hun klachten. Die getallen waren steeds hoger dan scores van de controlegroep. Groepstherapie is daarmee, zo concluderen Flik e.a., non-inferieur aan individuele therapie.

In het algemeen rapporteerden patiënten die hypnotherapie kregen niet alleen een verbetering van hun conditie maar ze konden ook beter omgaan met de aandoening in vergelijking met de groep die uitsluitend educatieve ondersteuning kreeg. Dat is ogenschijnlijk een mooi resultaat, maar psycholoog Olafur Palsson, verbonden aan de mdl-afdeling van University of North Carolina Medical School, heeft in dezelfde editie van The Lancet Gastroenterology & Hepatology toch pittige kritiek op de uitkomsten van het onderzoek. Hij wijst erop dat ernst van de symptomen, kwaliteit van leven, psychische symptomen en arbeidsongeschiktheid niet verbeterd waren ten opzichte van de controlegroep.

En zelfs als je accepteert dat verlichting van symptomen, in termen van de perceptie ervan of de omgang ermee, op zichzelf al een prima resultaat is, dan nog moet je volgens hem concluderen dat de onmiddellijke respons op de therapie aan de magere kant is. In andere studies werden tot dusverre betere resultaten bereikt. Volgens Palsson is het niet ondenkbaar dat dit alles te maken heeft met de geïncludeerde patiëntengroep. In vorige studies was die vaak beperkt tot personen die in behandeling waren in gespecialiseerde centra. In dit onderzoek ging het om een veel heterogener samengestelde groep patiënten uit de eerste en tweede lijn. Iets wat de onderzoekers overigens ook zelf opmerken.

http://dx.doi.org/10.106/S2468-1253(18)30310-8 | http://dx.doi.org/10.106/S2468-1253(18)30344-3