Huisartsen gezocht!

U heeft het misschien in de media zien voorbijkomen: in Zeeland zijn ze hard op zoek naar huisartsen die in de zonnigste provincie van Nederland aan de slag willen gaan. Uit een onderzoek van de LHV-Kring Zeeland en de Zeeuwse Huisartsen Coöperatie blijkt namelijk dat er binnen vijf jaar veel praktijkhouders met pensioen gaan. Dat in combinatie met het toenemend parttime werken door huisartsen, betekent dat er veel nieuwe huisartsen nodig zijn in Zeeland. Met een actieplan – waaronder een promotiecampagne voor het werken en wonen in Zeeland – willen ze dat voor elkaar gaan krijgen.

Ook uit andere regio’s hoor ik de roep om meer huisartsen. Zo was ik vorige week op werkbezoek in Twente, waar ik met een groep huisartsen in gesprek ging over hun ervaringen. Ik hoorde daar over volle praktijken, over de werkdruk en over moeilijkheden met praktijkoverdracht. Praktijkhouders vertelden dat ze jarenlang op zoek zijn naar een vaste waarnemer of naar een praktijkopvolger. Vanuit de waarnemers werd aangegeven dat er veel meer diensten worden aangeboden dan zij met hun beperkte groep kunnen invullen.

Het is lastig om de gesignaleerde problemen aan te pakken, omdat er veel verschillende oorzaken zijn. Soms hebben we te maken met krimpgebieden en demografische ontwikkelingen. Met een concentratie van huisartsen rond opleidingslocaties. Soms sluiten het aanbod (bijvoorbeeld veel solopraktijken) en de vraag (naar duo- of groepspraktijken) niet goed op elkaar aan. Het is dus met recht een veelkoppig monster te noemen.

Dé oplossing bestaat daarom ook niet. Maar er zijn wel ideeën waarvan ik denk dat die een positieve invloed kunnen hebben. In Twente hoorde ik dat de huisartsenkring, zorggroep, gemeente en verzekeraar samen optrekken in de aanpak van het huisartsentekort. We hebben daar ook gesproken over hoe praktijken ‘aantrekkelijker’ kunnen worden, bijvoorbeeld door verdere samenwerking tussen praktijken (op ict, financiën, kwaliteit) en taakdelegatie. Over hoe we meer praktijkhouders kunnen krijgen, zoals met een betere spreiding van opleidingsplekken en manieren om waarnemers enthousiast te maken voor het praktijkhouderschap. Over samenwerking met de ziekenhuizen en de provincie om hoogopgeleid personeel naar de regio te trekken. Met het idee dat alles samen echt een verschil gaat maken.

U heeft het vaker van mij gehoord: we willen dat huisartsen meer tijd voor de patiënt krijgen. En we willen natuurlijk dat huisartsen in het hele land die mogelijkheid krijgen. Dus zal er in regio’s waar nu al een huisartsentekort is of dreigt extra inzet nodig zijn om te zorgen dat ook daar het werk behapbaar en de patiëntenzorg van hoge kwaliteit blijft. Misschien zijn daar ook wel andere ingrepen nodig dan in de Randstad, waar huisartsen zo weer hun eigen uitdagingen kennen.

Dat aanpakken kunnen we niet alleen; daar hebben we anderen hard bij nodig. De zorgverzekeraars, het ministerie, de huisartsenopleidingen, de lokale huisartsenorganisaties en natuurlijk de huisartsen zelf. Om te tonen hoe mooi het vak is op alle plekken in het land. Om te laten zien wat er nodig is om het werk verantwoord te kunnen blijven doen. In het belang van de patiënt, waar die ook woont.

Ella Kalsbeek, voorzitter Landelijke Huisartsen Vereniging