Helemaal niet onzorgvuldig

Geneeskunde behoort niet voor niets tot de academische opleidingen. Medisch studenten – die allemaal dit nummer van MC samen met hun Arts in Spe thuis ontvangen – wordt daarin geleerd om in verschillende situaties weloverwogen en zelfstandig beslissingen te nemen. Een patiënt moet zich daarbij gehoord weten en veilig voelen.

Allemaal onderdeel van het professioneel gedrag dat van een geneeskundestudent en van een dokter wordt verwacht. Zit dat er bij een arts in spe niet in, dan is het verstandig om – als het nog kan – een ander vak te kiezen. Als patiënt wil ik zo iemand niet aan mijn bed en waarom een ander dan wel?

Rotte appels en potentiële nestbevuilers kunnen voortaan via het voor mij als niet-gymnasiast onuitspreekbare judicium abeundi (blz. 1629: Wegsturen student bij wangedrag mag) gelukkig tijdig van de opleiding worden geweerd. Jammer voor hen, maar goed voor patiënt en toekomstige collega’s. Zeker bij het uitvoeren van euthanasie – toch een van de zwaarste onderdelen van het artsenvak – komt die professionaliteit overduidelijk om de hoek kijken. Daar moet je – is ook mijn ervaring – alle competenties goed onder de knie hebben. U voert die taak gelukkig goed en gewetensvol uit, zoals ook blijkt uit het jaarverslag van de toetsingscommissies (blz. 1612: Zorgvuldige euthanasie).

Mij stoorde daarin echter het hoge ‘regel is regel’-gehalte bij de beoordeling van de uitvoering. Hoezo academicus en eigen professionaliteit? Hoezo onzorgvuldige uitvoering als u wel adequaat en zorgvuldig een diep coma hebt geconstateerd, maar daarvoor niet de voorgeschreven standaard megadosering van 2000 mg thiopental hebt gebruikt?

Erger vond ik de beoordeling van casus 19. Huiver mee en hopelijk neemt u – in tegenstelling tot de toetsingscommissie – daarna wel uw petje af voor de bekritiseerde collega. Gewetensvol, zorgvuldig, creatief en met veel respect voor de wens van patiënt en partner. Zij stond er bovenop toen die gezamenlijk via de PEG-sonde de euthanatica toedienden. Niet volgens de regels en naar het oordeel van de commissie had een consulent daarover moeten worden gehoord. Maar deze arts bleef trouw aan haar eigen professionaliteit en gaf aan dat ze het een volgende keer op dezelfde wijze zou doen.

Daar hou ik nou van. Achter je zorgvuldig en in overleg met de patiënt genomen beslissing blijven staan. Zo’n dokter wil ik aan mijn bed. Die laat zich niet alleen leiden door regels en angst, maar denkt zelf ook nog na. Dat moeten we studenten zeker ook bijbrengen.

Ben Crul

Lees ook: 

Wegsturen student bij wangedrag mag
Zorgvuldige euthanasie

Casus 19 uit het jaarverslag 2009 van de Regionale Toetsingscommissie Euthanasie