Hartfalen prognostische factor bij diabetes

We weten veel te weinig van de positieve en negatieve effecten van behandeling op een van de meest voorkomende en dodelijke cardiovasculaire complicaties bij diabetes: hartfalen. Opnames door hartfalen zouden veel vaker als uitkomstmaat moeten worden gebruikt in diabetestrials, zeggen cardioloog John McMurray e.a. in een opiniestuk in The Lancet.

In een toelichting per mail wijst McMurray op data waaruit blijkt dat hartfalen net zo vaak of zelfs vaker voorkomt bij diabeten als een myocardinfarct of CVA. Maar terwijl die laatste vaak als uitkomstmaat in diabetestrials worden gebruikt, is dat voor hartfalen lang niet altijd het geval. En dat terwijl er aanwijzingen voor zijn dat diabetespatiënten die met hartfalen zijn opgenomen slechtere overlevingskansen hebben dan diabetespatiënten die een myocardinfarct of CVA hebben doorgemaakt.

Daarnaast zijn er zorgen over de mogelijke bijwerkingen van diabetesmedicatie. De aanleiding hiervoor is volgens McMurray de recente discussie over rosiglitazon (Avandia). Dit middel is geassocieerd met meer myocardinfarcten en sterfte door andere cardiovasculaire oorzaken, zoals hartfalen. Uit trials met pioglitazon en DPP-4-remmer saxagliptine komen aanwijzingen naar voren dat gebruikers vaker met hartfalen worden opgenomen dan in de controlegroepen. De vraag is of ook ‘oude’ middelen een hoger risico op hartfalen geven: ‘Eerlijk gezegd weten we dat gewoon niet’, schrijft McMurray in zijn mail.

Daarom pleit hij ervoor dat hartfalen in toekomstige studies als eindpunt gebruikt gaat worden en dat het, als belangrijke cardiovasculaire uitkomst, gelijk wordt gesteld met myocardinfarct en CVA.

Els Oosterhout en Sophie Broersen

Bron: The Lancet, doi: 10.1016/S2213-8587(14)70031-2 

Lees ook:

• Medicijn tegen gevolgen diabetes
• Controverse rond thiazolidinedionen
• CBG onderzoekt gevaar medicijn Avandia
• NHG laat nieuwe diabetesmiddelen links liggen