Een digitale assistent
Plaats een reactieGeen wikipedia, maar kennis van deskundigen
Radioloog Robin Smithuis is er druk mee: de website radiologyassistant.nl. Anderhalf miljoen hits per maand en de belangstelling stijgt nog steeds. Smithuis: ‘De website biedt praktische informatie over problemen die een radioloog elke dag tegenkomt.’
Een geblindeerde kamer met negen computerschermen op de afdeling Radiologie in het Rijnland Ziekenhuis in Leiderdorp. Op een van de beeldschermen verschijnt een röntgenfoto van een gebroken enkel. ‘Door het schrijven aan de Radiology Assistant herken ik dit soort fracturen beter.’Aan het woord is radioloog Robin Smithuis, de stuwende kracht achter
.
Een website van de Nederlandse Vereniging voor Radiologie met een grote hoeveelheid CT-scans, MRI’s en andere afbeeldingen, steeds begeleid met een korte tekst. De website bevat per lichaamsdeel pagina’s met een tiental praktische problemen uit de radiologische praktijk en houdt het midden tussen een online encyclopedie en een leerboek. Verschillende auteurs dragen bij, maar een groot aantal ‘lemma’s’ van deze online encyclopedie komen van Smithuis zelf.
Dagelijkse praktijk
De website is begonnen als hulp in de opleiding tot radioloog, maar is inmiddels uitgegroeid tot een online encyclopedie waarmee radiologen en andere belangstellenden bijblijven. Wereldwijd heeft de website maandelijks anderhalf miljoen hits en de belangstelling stijgt. Dit is een groot aantal, gezien de relatief kleine doelgroep van radiologen en assistenten in opleiding tot radioloog. In het begin kwamen de meeste bezoekers uit Nederland, maar inmiddels is het aandeel buitenlanders gestegen naar 92 procent. Smithuis wordt er op internationale congressen over aangesproken.
De website is niet te vergelijken met boeken of vakbladen volgens Smithuis. Boeken categoriseren informatie vaak per ziekte en vakbladen behandelen ziekte vaak vanuit het oogpunt van wetenschappelijk onderzoek. De Radiology Assistant laat foto’s zien en geeft een differentiaaldiagnostische benadering, dat is de manier waarop een radioloog in de dagelijkse praktijk werkt. ‘De website biedt informatie over problemen die een radioloog elke dag tegenkomt en verbindt deze met kennis op een hoog niveau.’
Vragen uit de praktijk, dat is de kracht van de website volgens Smithuis. Denk aan: hoe wordt het stadium van niet-kleincellige longkanker bepaald? Of: hoe is kindermishandeling te herkennen met beeldvormende technieken? Of : wat is de rol van een MRI-scan bij de diagnose van de ziekte van Alzheimer? De antwoorden krijgt Smithuis van internationale grootheden in de radiologie op congressen.
Smithuis laat een klein chic plat doosje zien, een zogenaamde iPod touch, en geeft twee oortelefoontjes aan. Een Britse radioloog is te horen, op het scherm van het zwarte platte doosje begeleid door een grijze CT-scan van de hersenen. Smithuis neemt de oortelefoontjes weer aan. ‘Als ik op een congres ben en ik hoor een goede voordracht, dan maak ik er in overleg met de spreker een verhaal van voor de website. Dit verhaal heb ik net opgenomen op een congres in Davos, Zwitserland.’
Smithuis kiest de congressen die hij bezoekt uit op nut voor de website. ‘Vooral congressen die een opfriscursus bieden, zijn geschikt. Nu ik aan deze website werk, ben ik meer geboeid door bepaalde sprekers.’
Er zijn meer radiologen die onderwijs geven via internet, zoals Elliot Fisherman uit het Johns Hopkins ziekenhuis in Baltimore. Zijn voordrachten zijn te downloaden als vodcasts op de iPod. Smithuis is er enthousiast over: ‘Het kost niks en je hoort beroemde radiologen uit Amerika spreken. Ik verveel me niet meer in de trein van Leiden naar Haarlem.’
Video’s van de voordrachten op de congressen staan er niet bij op de website, al heeft de radioloog het wel overwogen. ‘Nadeel van een video is je niet naar een specifiek onderdeel van de lezing kunt gaan. Je moet de hele lezing afkijken. De index van de Radiology Assistant, waarmee je een bepaald deel snel kunt vinden, is erg belangrijk.’
Engelstalig
Voor het schrijven van de tekst voor de Radiology Assistant luistert Smithuis een aantal keer naar de voordracht op de iPod en zoekt aanvullende informatie op in de literatuur. De bezoeker moet snel naar het gewenste kennisonderdeel kunnen scannen, de teksten zijn daarom erg kort, met ongeveer twee- tot driehonderd woorden per onderdeel. ‘Less is more’, vindt Smithuis.
De uiteindelijke tekst op de website is een combinatie van de voordracht, de literatuur en praktijkervaring. De eindversie van de tekst en de eventuele foto’s of illustraties gaan retour naar de spreker van het congres voor een eindcontrole. De Radiology Assistant is geschreven in het Engels. Voor iemand die niet Engelstalig is opgevoed, is het vrijwel onmogelijk om echt goed te schrijven in het Engels. Smithuis werkt daarom samen met de aios Marieke Hazewinkel en Jennifer Bradshaw, allebei native speakers in de Engelse taal. Als onderdeel van hun opleiding tot radioloog zoeken ze daarnaast bepaalde zaken uit voor de website.
Memory stick
Het maken van de juiste tekst en het beluisteren van de opnamen kost veel tijd, terwijl het verzamelen en plaatsen van de foto’s relatief snel gaat. De afbeeldingen zijn essentieel voor de Radiology Assistant, volgens Smithuis. Het is belangrijk dat de tekst direct naast de betreffende foto staat, in tegenstelling tot de radiologische boeken waar de tekst vaak losstaat van de foto’s. De foto’s krijgt Smithuis op congressen meteen mee van de sprekers. Met name Amerikanen geven de informatie en foto’s heel makkelijk, ervaart de radioloog. ‘Het motto van Amerikanen is vaak: anything for education’, aldus Smithuis.
Een voordracht is meestal 25 MB groot, op een memory stick van een paar gigabyte passen veel voordrachten. De foto’s worden voor internet gecomprimeerd. Soms maakt Smithuis zelf nieuwe illustraties met behulp van Photoshop. Hierbij neemt hij fragmenten uit een bestaande CT-scan, of ontwerpt zelf een nieuwe CT-scan. ‘Ik neem wat slijmvlies of wat tumorweefsel van een bestaande scan en gebruik die in een nieuwe illustratie.’
Hiervoor kan Smithuis putten uit de database van miljoenen foto’s van zijn eigen afdeling Radiologie. Het enorme archief bevat veel bijzondere afbeeldingen. Inmiddels is een aantal trainingsprogramma’s gemaakt met de database. ‘Voor goede online informatie zijn deskundigen nodig die de mooie voorbeelden eruit kiezen’, vindt de radioloog.
Eenmansactie
Smithuis neemt geen voorbeeld aan de Australische website Radiopaedia.org, van de radioloog Frank Gaillard. Iedereen die een profiel aanmaakt, kan deze website aanvullen of wijzigen. Radiopaedia lijkt daarmee op de online encyclopedie Wikipedia, die eveneens door bezoekers wordt geschreven en gecorrigeerd. De bedoeling van de Radiology Assistant was aanvankelijk ook dat alle radiologen zouden meeschrijven aan de website. In de praktijk wordt het werk door Smithuis gedaan, in samenwerking met Otto van Delden uit het Academisch Medisch Centrum in Amsterdam.
Collega’s zoals Adriaan van Breda-Vriesman hebben meegeschreven, evenals een aantal aios uit het AMC. Het gaat bij de Radiology Assistant niet om de dialoog met de bezoeker, maar om de kennis van deskundigen. ‘Een wikipedia-website zoals Radiopaedia bevat relatief weinig informatie’, vindt Smithuis ‘Het is een eenmansactie. Bekende sprekers op congressen hebben een half leven gewijd aan het verhaal dat ze vertellen.’
Zelf heeft hij inmiddels veel tijd geïnvesteerd in de website. Toch is de combinatie met zijn baan als radioloog geen probleem. ‘Het werken aan de website is voor mij een manier van studeren en het houdt het vak voor mij levendig. In mijn dagelijkse praktijk herken ik onderwerpen van de website. Door de Radiology Assistant ben ik een betere radioloog geworden.’
Heleen Croonen
Beeld: Arno Massee
- Er zijn nog geen reacties
