Drie artsen in België voor juryrechtbank om euthanasie

Drie artsen uit Oost-Vlaanderen moeten zich voor het Gentse hof van assisen verantwoorden voor een euthanasie. Dit is voor het eerst in België. De artsen worden beschuldigd van vergiftiging.

Het hof van assisen is een juryrechtbank, waar de zwaarste misdrijven worden behandeld. De drie Belgische artsen zullen zich voor dit hof moeten verantwoorden voor euthanasie bij een 38-jarige vrouw in Sint-Niklaas in 2010. Volgens de Gentse kamer van inbeschuldigingstelling zijn er aanwijzingen dat de voorwaarden voor de euthanasiewet niet nageleefd zijn. De advocaten van de artsen reageren verbaasd op de beslissing, onder meer tegen de Vlaamse omroep VRT. Zij ‘worden voorgesteld als halve moordenaars, terwijl ze in eer en geweten gehandeld hebben’. Dat zegt advocaat Alain Légat, die optreedt voor één van de artsen.

De 38-jarige Tine Nys kreeg euthanasie op basis van psychisch lijden. Volgens de nabestaanden van de vrouw ging het om een amateuristisch uitgevoerde euthanasie en werden de voorwaarden van de euthanasiewet niet nageleefd. De zussen van Nys spraken hier twee jaar geleden over in het actualiteitenprogramma Terzake. ‘Op kerstavond 2009 vertelde ze haar huisarts dat ze een aanvraag voor euthanasie zou indienen. Ze had een psychiatrisch verleden, maar op dat moment had ze al vijftien jaar niet meer in de psychiatrie verbleven en volgde ze geen behandeling’, stelden de zussen.

De aanleiding voor de euthanasie zou een mislukte relatie zijn. Volgens haar zussen ging de vrouw zelf op zoek naar drie artsen en wisselden die onderling geen informatie uit. ‘Om euthanasie te krijgen op basis van psychisch lijden moet je een psychische ongeneeslijke aandoening hebben. Tine had dat eigenlijk niet. Dus heeft ze twee maanden voor haar dood een nieuwe diagnose geformuleerd gekregen op basis van nieuwe testen. Dat bleek autisme te zijn. (…) Maar we begrijpen niet waarom er toen geen andere behandelopties voorgesteld zijn.’

Eerder had de federale euthanasiecommissie geoordeeld dat de procedures correct waren gevolgd.

Een zus van de vrouw is naar de rechter gestapt om vervolging af te dwingen. Toen deze dat niet nodig achtte, is de zus naar het Openbaar Ministerie gestapt. In het dagblad Trouw zegt de advocaat van de familie, Fernand Keuleneer, dat het wel verklaarbaar is dat de euthanasiecommissie de zaak niet als onzorgvuldig heeft aangemerkt: ‘Die commissie controleert alleen of de juiste vakjes op een formulier zijn aangevinkt, zij doet geen fundamentele controle.’ Volgens Keuleneer hebben de artsen ‘zware fouten’ gemaakt. De familie betwijfelt of er sprake was van een ongeneeslijke ziekte en of er geen behandeling mogelijk was.

Het zou voor het eerst zijn dat in België artsen zich moeten verantwoorden voor het plegen van euthanasie. Opmerkelijk is dat het onduidelijk is om wat voor misdrijf het zou gaan, aangezien in België niet is uitgewerkt wat de gevolgen zijn van een verkeerd uitgevoerde euthanasie. Het OM verwijt de artsen ‘vergiftiging’, een misdrijf waarvoor de artsen in theorie levenslang kunnen krijgen.