Dokters vaker oligurisch dan patiënten
Plaats een reactieA(n)iossen op de intensive care zijn vaker oligurisch dan de patiënten waar ze voor zorgen. Dit blijkt uit onderzoek van Anthony Solomon c.s. dat in British Medical Journal verschijnt. Wees niet al te gealarmeerd: de kersteditie van dat blad bevat wel meer studies die met een korreltje zout moeten worden genomen.
Solomon c.s. vergeleken de urineproductie van de jonge dokters op de IC met die van hun patiënten, gedurende 22 werkdagen in de lente van 2009. Exclusiecriteria waren zwangerschap en ernstige nierinsufficientie, al dan niet behandeld. Om na te gaan of er sprake was van oligurie, moesten de dokters op de weegschaal en plassen in een maatbeker. Van de patiënten werd het gewicht gevraagd. Hun urineproductie wordt standaard gemonitord. Er was sprake van oligurie bij een urineproductie van minder dan 0,5 ml/kg/uur gedurende 6 uur of meer.
Aan dat criterium voldeden maar liefst 10 van de 18 dokters in ieder geval tijdens één van de dagen dat ze werkten. In maar liefst 22 procent van alle diensten die de dokters draaiden en waarbij ze netjes hun plasserijen bijhielden, was er sprake van oligurie. De kans dat een dokter te weinig plaste, was bijna twee keer zo hoog als voor een patiënt.
Minpuntje aan de studieopzet: de dokters hielden niet bij wat ze dronken. Toch denken de auteurs dat een te lage vochtinname de miserabele output verklaart. In de kleine lettertjes bij de studie staat ook een mogelijke verklaring vermeld: een paar van de auteurs verbazen zich over de kleur en andere kenmerken van het water dat uit de waterkoeler op de IC komt. Ze zouden best meer willen drinken, maar wel water dat ze niet eerst moeten filteren. Andere conflicterende belangen melden zij niet.
Sophie Broersen
BMJ 2010; 341:c6761
- Er zijn nog geen reacties
