Deel van klachten tegen tien hartspecialisten terecht 

Eén cardiothoracaal chirurg, van de groep van tien hartspecialisten die vorig jaar tegelijk door een patiënt voor de tuchtrechter waren gedaagd, heeft een waarschuwing gekregen. Daarnaast is een klacht tegen één betrokken cardioloog deels gegrond verklaard, maar is er geen maatregel opgelegd. Dat blijkt uit de gepubliceerde uitspraken van het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Zwolle.

Zeven cardiologen en drie cardiothoracaal chirurgen moesten in november tegelijk voor de tuchtrechter verschijnen, nadat ze waren aangeklaagd door een nu 58-jarige vrouw. Het betreft artsen die in het Radboudumc in verschillende rollen betrokken waren bij haar behandeling, zoals hoofdbehandelaar, operateur en supervisor. 

De vrouw was sinds 2007 onder controle van specialisten vanwege mitralisklepstenose en  -insufficiëntie. Nadat die in de loop der jaren verergerden, onderging de vrouw in mei 2015 een operatie om de mitralisklep te vervangen. Nadat trombose aan de kunstklep optrad, onderging de vrouw in juli van dat jaar een spoedoperatie. De vrouw vond achteraf dat het behandelend team op allerlei fronten tekort was geschoten, zo blijkt uit de uitspraken. 

Ze vond onder andere dat er tekort was geschoten in de informatievoorziening, dat er onvoldoende onderzoeken plaats hadden gevonden, dat verslaglegging niet correct was gebeurd, dat ze niet op tijd opgenomen was, dat overdrachten niet goed waren verlopen, dat ze onterecht door een arts in opleiding was geopereerd en dat ze geen juiste antistollingsmedicatie had gekregen. Volgens het tuchtcollege is de ‘rode draad’ in haar klachten ‘niet juist toegepast antistollingsbeleid en de onvoldoende monitoring ervan’. 

Haar klachten zijn voor het grootste deel afgewezen door het Zwolse tuchtcollege, maar niet alle. Een cardiothoracaal chirurg, die de eerste operatie verrichtte, heeft een waarschuwing gekregen van de tuchtrechter. Het college vindt het verwijtbaar dat deze chirurg (ten tijde van de operatie in het zesde jaar van haar opleiding) niet voorafgaand aan de operatie en achteraf zelf met de patiënt heeft gesproken. De argumenten die de chirurg aandroeg waarom dit niet mogelijk was geweest, acht het college niet overtuigend. 

Het tuchtcollege vindt daarnaast dat een cardioloog zich anders had kunnen opstellen in de bejegening van de patiënt. Deze cardioloog had de vrouw gesproken toen zij eind juni het ziekenhuis belde vanwege benauwdheidsklachten en had laten weten dat ze te vaak haar ‘free call card’, waarmee ze direct naar de eerste hulp kon met klachten, inzette. Het college verwijt hem onprofessioneel gedrag, iets waar de arts al excuses voor had aangeboden. Omdat het ‘een verwijt van geringe aard’ is, en omdat de arts medisch-inhoudelijk die avond wel goed handelde, ziet het college af van het opleggen van een maatregel. 

Het tuchtcollege is het eens met de ziekenhuisjurist die stelt dat de betrokken afdelingen beter hadden moeten handelen wat betreft het antistollingsbeleid, na het ontslag van de vrouw. Door miscommunicatie, gebrek aan communicatie met de patiënt en ‘gebrek aan goede verantwoordelijkheidsverdeling over de afdelingen’ ging de vrouw naar huis met overbruggingsmedicatie, terwijl zij eigenlijk al weer op orale antistolling had kunnen overgaan. Maar deze factoren vallen buiten de reikwijdte van het tuchtrecht, dat toeziet op de persoonlijke beroepsuitoefening, aldus de tuchtrechters.

Acht van de tien specialisten zijn nog werkzaam in het Radboudumc. 

De laatste alinea is aangepast om duidelijk te maken hoe het tuchtcollege oordeelde over het antistollingsbeleid.