Laatste nieuws
Jan Bonte
4 minuten leestijd
kwaliteit

De mythe van de witte jas

Geen enkel bewijs dat korte mouwen infecties voorkomen

21 reacties
  Jan Bonte draagt het liefst een korte in plaats van een lange witte jas. beeld: Martin Hogeboom
Jan Bonte draagt het liefst een korte in plaats van een lange witte jas. beeld: Martin Hogeboom

Veel ziekenhuizen hanteren strenge kledingvoorschriften: artsen moeten een lange witte jas met korte mouwen dragen, ter voorkoming van ziekenhuisinfecties. Neuroloog Jan Bonte stelt vast dat de wetenschappelijke onderbouwing hiervoor nihil is.

Al sinds de eerste dag van mijn coschappen draag ik een korte witte jas en meestal draag ik de jas open. Sinds die dag heb ik daar ook steeds opnieuw commentaar op gekregen; soms vriendelijk, niet zelden bijzonder onvriendelijk en dwingend. De keus voor de korte witte jas is vooral een praktische: qua verhouding tot mijn omvang kom ik ongeveer 30 cm lengte tekort om een normale witte jas te dragen. Ik voel me er onprettig in, als ik ga zitten vallen al mijn neurologische attributen uit mijn zakken, en ik zie er voor mijn gevoel uit als de slager uit Kroamschudd’n in Mariaparochie van Herman Finkers.

De laatste jaren word ik steeds vaker dwingend aangesproken op het dragen van de korte witte jas, omdat dit in strijd is met de kledingvoorschriften van het ziekenhuis. Tegenwoordig zijn er zelfs officiële ‘mollen’ in sommige ziekenhuizen, die bij leidinggevenden melding maken van het dragen van een witte jas in strijd met de kledingvoorschriften.

Persoonlijke hygiëne

Onlangs leidde dit tot een discussie waarin uiteindelijk verwezen werd naar de Werkgroep Infectie Preventie van het ziekenhuis. De microbioloog wees mij erop dat er een ‘heldere richtlijn’ is, die ook van kracht was in het ziekenhuis waar ik waarneem en vond dat er geen reden was om voor mij een uitzondering te maken waar het mijn voorkeur voor een korte witte jas betreft. De richtlijn waar de microbioloog naar verwees, is de richtlijn Persoonlijke hygiëne van de landelijke Werkgroep Infectie Preventie (WIP) uit 2014.1 Onder paragraaf 5 staan de volgende aanbevelingen over werkkleding:

Draag werkkleding:

1. die het lichaam/de eigen kleding minimaal van schouder tot kniehoogte in zijn geheel bedekt;

2. die gesloten is (dus geen openhangende werkkleding);

3. waarvan het materiaal voldoet aan de gestelde eisen;

4. die de onderarmen onbedekt laat;

5. waarop verontreinigingen goed zichtbaar zijn (bijvoorbeeld licht van kleur).

Onderbouwing

Als onderbouwing van dit kledingadvies wordt maar één referentie gegeven. De titel van deze referentie is al erg veelzeggend: ‘Expert Guidance: Healthcare personnel attire in non-operating room settings’, uitgegeven door het Amerikaanse Department of Health and Human Services en gepubliceerd in 2014.2 Deze richtlijn bespreekt de relatie tussen werkkleding en de incidentie van ‘hospital acquired infections’ (hierna: ‘ziekenhuisinfecties’), maar vooral ook de relatie tussen werkkleding en mate van professionaliteit van de hulpverlener.

Het zoveelste voorbeeld van een richtlijn die is gebaseerd op persoonlijke voorkeuren

Er worden geen niveaus van wetenschappelijk bewijs aangegeven volgens de Grade-systematiek, simpelweg omdat er voor de adviezen geen enkele wetenschappelijk onderbouwing bestaat. Zelfs voor het aannemelijke advies ‘bare below the elbows’, dat een witte jas met korte mouwen voorschrijft om een betere handhygiëne mogelijk te maken, bestaat geen enkel wetenschappelijk bewijs dat dit leidt tot minder ziekenhuisinfecties, terwijl hier wel onderzoek naar is gedaan. De mate van wetenschappelijke onderbouwing voor de andere adviezen laat zich raden. Overigens rept zelfs deze referentie met geen woord over de lengte van de witte jas, terwijl die wel nadrukkelijk vermeld staat in de richtlijn van de WIP.

Verbazingwekkend

Zoals ook de auteurs van deze Amerikaanse richtlijn concluderen, is de relatie tussen werkkleding en professionaliteit van artsen bijzonder complex. De stelling dat de mate van professionaliteit zou afhangen van de werkkleding wordt nog eens krachtig gefileerd in een artikel in Journal of Medical Ethics.3 De conclusie van de auteurs is dat ‘doctors should not be obliged to dress as society, or the majority, requires if there are not good and strong moral reasons for doing so.’

Ik vind het dan ook verbazingwekkend dat in het kader van ‘persoonlijke hygiëne’ de Werkgroep Infectie Preventie een richtlijn schrijft met daarin kledingadviezen gebaseerd op een Amerikaanse richtlijn, die vooral de relatie tussen professionaliteit en werkkleding bespreekt; iets wat in de richtlijn van de WIP geheel onbesproken blijft. Het maakt op zijn minst de indruk dat ziekenhuismedewerkers onder het mom van infectiepreventie een kledingadvies krijgen opgelegd dat in werkelijkheid gebaseerd is op vermeende professionaliteit. Welk doel dient dit? Deze richtlijn heeft er onder andere toe geleid dat alle witte jassen in ziekenhuizen zijn vervangen door jassen met korte mouwen, zonder dat er zelfs maar het geringste bewijs bestaat dat hierdoor ook maar één ziekenhuisinfectie is voorkomen.

Vals voorwendsel

En zoals wel vaker wordt het advies uit deze richtlijn in de praktijk onder het valse voorwendsel van een betere infectiepreventie overgenomen in dwingende kledingvoorschriften van het ziekenhuis, wellicht om de door sommigen vurig gewenste uniformiteit qua kleding af te dwingen. Daarna stijgt de richtlijn in de hiërarchie en wordt inmiddels door de Inspectie voor de Gezondheidszorg en instanties als JCI (Joint Commission International) en NIAZ (Nederlands Instituut voor Accreditatie in de Zorg) opgewaardeerd tot kwaliteitsindicator. Het is het zoveelste voorbeeld van een richtlijn die op niets anders is gebaseerd dan zogenaamde ‘expert opinion’ en persoonlijke voorkeuren, maar inmiddels wel is omgetoverd tot meetlat waarlangs de ‘kwaliteit’ van een ziekenhuis wordt afgemeten.

auteur en contact

Jan Bonte, neuroloog

gjbonte@gmail.com

cc: redactie@medischcontact.nl

Geen belangenverstrengeling gemeld door de auteur.

Voetnoten

1. Infectiepreventie W. Persoonlijke hygiëne medewerkers. 2013; (december).

2. Bearman G, Bryant K, Leekha S, Mayer J, Munoz-Price L, Murthy R, et al. Society for Healthcare Epidemiology of America (SHEA) Expert Guidance: Healthcare personnel attire in non-operating room settings. Infect Control Hosp Epidemiol. 2014;35(2):107–21.

3. Palacios-González C, Lawrence DR. Substance over style: is there something wrong with abandoning the white coat? J Med Ethics [Internet]. 2015;41(6):433–6. Available from: http://jme.bmj.com/content/early/2014/07/21/medethics-2013-101900.full

download dit artikel (pdf)
kwaliteit
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • GJ Bonte

    Neuroloog, Dalfsen

    Geachte leden van de Inspectie voor de Gezondheidszorg,

    In Medisch Contact van 6 september is mijn artikel ”De Mythe van de Witte Jas” geplaatst. Dit artikel gaat over de richtlijn ”Persoonlijke Hygiene Medewerker” van de Werkgroep Infectie Preven...tie. Ik begrijp dat uw instantie de handhaving van deze richtlijn ten uitvoer moet brengen in de veronderstelling dat dit een wetenschappelijk goed onderbouwde richtlijn is die breed gedragen wordt binnen de beroepsgroep.

    Van beide veronderstellingen is echter geen sprake. De wetenschappelijke basis ontbreekt volledig en ook ontbreekt het draagvlak binnen de beroepsgroep van klinisch werkzame artsen. Naar mijn mening is onder valse voorwendselen van de infectiepreventie een poging gedaan om uniformiteit af te dwingen waar het de kleding van artsen betreft. Blijkbaar is er een groep mensen binnen de gezondheidszorg die vindt dat alle artsen zich hetzelfde moeten kleden en een lange witte jas moeten dragen.

  • GJ Bonte

    Neuroloog. , Dalfsen

    De handhaving van deze richtlijn leidt tot ongewenste en niet zelden kolderieke situaties in het ziekenhuis. Zo zijn er in sommige ziekenhuizen ”mollen” die medewerkers die zich niet houden aan de kledingdoctrine bij het management melden. In andere... ziekenhuizen krijgen medewerkers gele en rode kaarten voorgehouden als ze zich niet aan de kledingwet houden. Dit allemaal uit angst dat uw instantie het ziekenhuis een waarschuwing oplegt of onder verscherpt toezicht stelt.

    Ondanks het feit dat nog nooit aangetoond is dat deze kledingvoorschriften tot een vermindering van het aantal ziekenhuisinfecties leidt, en ondanks dat de nodige literatuur de afwezigheid van enig effect suggereert, wordt deze volstrekt onwetenschappelijke richtlijn door uw instantie wel als absolute waarheid beschouwd en met inzet van veel middelen en menskracht afgedwongen. Met zeer ongewenste bijwerkingen tot gevolg. Het zijn niet alleen de kinderartsen die grote moeite hebben om een witte jas te dragen, aangezien dit voor kinderen vaak als bedreigend wordt beschouwd. Dit sluit aan bij mijn eigen ervaring, zoals u ook in mijn reactie kunt lezen.

  • GJ Bonte

    Neuroloog. , Dalfsen

    Het had de reputatie van uw instantie goed gedaan als u vooraf had onderzocht wat het draagvlak onder artsen is voor deze kledingvoorschriften, in plaats van af te gaan op de mening en voorkeuren van een kleine groep artsen die feitelijk geen patiënt...encontact hebben. Het was ook verstandig geweest als u een inschatting had gemaakt van de mogelijke impact, zowel negatief als positief, die het handhaven van deze richtlijn zou kunnen hebben. Dat heeft u echter nagelaten en met methoden die de Stasi niet zouden misstaan dwingt u nu het naleven van deze richtlijn af. Wat denkt u hiermee te bereiken? Vindt u werkelijk dat iedere dokter een lange jas moet dragen? Denkt u echt dat het dragen van een lange witte jas tot minder ziekenhuis gerelateerde infecties leidt?

    De witte jas als statussymbool, onder valse voorwendselen van de infectiepreventie, teruggebracht naar het hoofdpodium van de geneeskunde. Een van collega’s verzuchtte dan ook dat uw instantie een naamsverandering zou moeten ondergaan en eigenlijk Instantie ter Bevordering van Dwalingen in de Gezondheidszorg zou moeten heten.

    Een dergelijke reactie zou u toch zorgen moeten baren.

  • GJ Bonte

    Neuroloog, Dalfsen

    Beste leden van de Werkgroep Infectie Preventie:

    Aangezien de door jullie geschreven richtlijn Persoonlijke Hygiëne Medewerker inmiddels tot de nodige problemen leidt wil ik jullie vragen wat nu eigenlijk jullie drijfveren waren om dit kledingadvi...es te schrijven. Zoals vermeld in mijn artikel in Medisch Contact van 6 september 2017 ben ik van mening dat er geen enkele wetenschappelijke basis is voor het kledingadvies zoals dit door jullie is geformuleerd in paragraaf 5 van deze richtlijn. Ik durf zelfs te stellen dat het argument van de infectiepreventie wordt misbruikt om een blijkbaar door sommigen vurig gewenste uniformiteit af te dwingen waar de kleding van artsen, verpleegkundigen en andere zorgverleners betreft. Ik ben dan ook erg nieuwsgierig waarom jullie je hiervoor hebben laten misbruiken.

    Nu zijn er wel meer slechte en wetenschappelijk ongefundeerde richtlijnen in de geneeskunde en over het algemeen kunnen die niet veel kwaad, mits er met verstand en beleid mee om wordt gegaan. Het vervelende is echter dat een instantie als de Inspectie voor de Gezondheidszorg, en in haar kielzog organisaties als de Joint Commission International (JCI) en het Nederlands Instituut voor Accreditatie in de Zorg (NIAZ) het als absolute waarheid beschouwen, en de navolging van de Richtlijn met militaire precisie afdwingen. Nu is dat voor organisaties als de NIAZ en de JCI nog niet zo’n probleem, want zodra de laatste humorloze cliniclown van deze organisaties het pand weer verlaten heeft haalt iedereen opgelucht adem en kan iedereen weer verder met zijn of haar normale werk, dat meestal al een tijdje heeft geleden door de voorbereidingen op deze geldverslindende poppenkast.

  • GJ Bonte

    Neuroloog, Dalfsen

    Helaas pakt de Inspectie voor de Gezondheidszorg het wat grondiger aan. Zij stuurt dan ook regelmatig undercover inspecteurs naar het ziekenhuis die een dagje rondlopen en nauwkeurig bijhouden wie zich niet aan de door jullie uitgevaardigde kledingdo...ctrine houdt. En dat leidt op zijn beurt weer tot overijverige managers die in sommige ziekenhuizen gele en rode kaarten uitdelen aan diegenen die zich niet houden aan de kledingdoctrine en druk zijn met het registreren hiervan in het persoonlijk dossier van de medewerkers.

    Hierdoor voelen veel artsen zich fors onder druk gezet en kunnen hun werk niet goed meer doen. De door jullie geformuleerde kledingdoctrine bevreemd mij des te meer omdat de meeste leden van jullie werkgroep helemaal geen contact hebben met patiënten, maar vooral met door patiënten geproduceerde producten. Ik hoop dat het jullie niet helemaal ontgaan dat er naast het belang van infectiepreventie nog andere zaken van belang zijn in de geneeskunde.

  • GJ Bonte

    Neuroloog, Dalfsen

    Zo schreef een kinderarts mij dat ze voor het eerst in 20 jaar tijd weer dienst deed in de witte jas omdat haar gedreigd werd met ontslag omdat ze zich aan de kledingvoorschriften van het ziekenhuis wilde houden. Juist voor kleine kinderen is de witt...e jas niet zelden ernstig bedreigend en draagt op geen enkele manier bij aan een goede arts-patiënt relatie. Mijn ervaringen met volwassenen zijn al niet veel anders. Ook ik krijg veel positieve reacties op het feit dat ik geen witte jas draag op de polikliniek. Patiënten voelen zich meer op hun gemak, het standsverschil verdwijnt naar de achtergrond en hierdoor vertellen ze sneller over datgene waarover zich zorgen maken. En dat alles kost niets en levert veel op. Hetzelfde kan ik van jullie kledingadvies niet zeggen.

    Nu snap ik best dat er in de huidige door richtlijnen geperverteerde gezondheidszorg ook een advies moest komen waar het de kleding van artsen en verpleegkundigen betreft. Ik begrijp ook best dat daar in de dagelijkse drukke praktijk niet veel tijd voor was en dat er dus ook niet zi heel goed en nogal eenzijdig over nagedacht is. Ik laat ook wel eens een slecht getimede scheet die net iets harder stinkt dan ik vooraf ingeschat had, en daarmee anderen overlast bezorg. Maar een scheet waait wel weer weg, wat van jullie richtlijn helaas niet gezegd kan worden. En jullie konden natuurlijk ook niet weten dat de IGZ er er een communistische doctrine van zou maken, er op vertrouwend dat jullie een gedegen advies geschreven hadden.

    De gevolgen lopen echter uit de hand. Wordt het niet de hoogste tijd dat jullie publiekelijk duidelijk maken dat dit niet jullie bedoeling was? En dat het jullie spijt dat jullie met dit misplaatste kledingvoorschrift het werk van de klinisch werkzame collega’s ernstig bemoeilijken?

    Het zou jullie echt sieren!

  • GJ Bonte

    Neuroloog, Dalfsen

    De Werkgroep Witte-Jas Preventie kent inmiddels al drie leden, mezelf incluis: Da's warempel voor nu al genoeg. Maar nieuwe leden zijn van harte welkom! We hebben een voorzitter, een penningmeester en een lid. Alle goeie dingen komen in drieën, nietw...aar?
    Binnenkort ga ik de aanstichters van de dwaling in de gezondheidszorg dus maar eens vragen wat hen nu eigenlijk dreef bij het schrijven van deze nogal riekende uiting van flatuleuze richtlijndiarree. Om maar in de terminologie te blijven.

  • F Opstelten

    Neuroloog, Venlo

    De witte jas van status symbool tot dwangkledij. Het eerste wat ik deed toen mijn opleiding klaar was, was de verplichte witte jas uitdoen. Een status symbool uit vroeger tijden waar ik geen enkele meerwaarde in zag en zie. Inderdaad verschoon ik wel... mijn onderkeding maar zelden mijn witte jas. Omdat ik hem simpelweg zelden draag.
    Nu is hij tot verplichte kledij verheven, om te voldoen aan de JCI norm en niet op onderbouwde infectie beschermende feiten. Het status symbool van eens komt via de zij ingang terug. Wie is hiermee gebaat?
    Weer iets wat moet en niet ten bate van arts of patiënt komt. En zoals eerder al aangehaald wellicht de arts-patiënt relatie eerder in de weg staat. Ik hou me aanbevolen voor de WWJP

  • F Opstelten

    Neuroloog, Venlo

    De witte jas van status symbool tot dwangkledij. Het eerste wat ik deed toen mijn opleiding klaar was, was de verplichte witte jas uitdoen. Een status symbool uit vroeger tijden waar ik geen enkele meerwaarde in zag en zie. Inderdaad verschoon ik wel... mijn onderkeding maar zelden mijn witte jas. Omdat ik hem simpelweg zelden draag.
    Nu is hij tot verplichte kledij verheven, om te voldoen aan de JCI norm en niet op onderbouwde infectie beschermende feiten. Het status symbool van eens komt via de zij ingang terug. Wie is hiermee gebaat?
    Weer iets wat moet en niet ten bate van arts of patiënt komt. En zoals eerder al aangehaald wellicht de arts-patiënt relatie eerder in de weg staat. Ik hou me aanbevolen voor de WWJP

  • GJ Bonte

    Neuroloog, Dalfsen

    Ik geloof dat ik heel wat los heb gemaakt gezien de vele reacties, ook persoonlijk via de email. Ik kom er, enigszins tot mijn verbazing, achter dat ik bepaald niet de enige ben die zich blauw ergert aan deze onwetenschappelijke en onzinnige witte-ja...ssen-dwang.

    In navolging van de Werkgroep Infectie Preventie denk ik er dan ook ernstig over na om zelf een werkgroep op te richten: De Werkgroep Witte-Jassen Preventie (WWJP). Iedereen kan zich bij mij aanmelden, en dan kunnen we wellicht een gezamenlijke richtlijn schrijven over de zin en vooral de onzin van het dragen van een witte jas.

  • petra schram

    kinderarts, amersfoort

    hear, hear
    en wat te denken van in en uit lopen bij zieke patienten met dezelfde witte jas aan. lekker fris. ik zou mijn energie besteden aan zorgen dat er schorten gedragen worden waar het echt nodig is.

  • A.Cigaar

    radioloog n.p., arnhem

    De witte jas is een onderscheidend element, hierdoor is men meteen herkenbaar als arts. Het is dus cultureel bepaald. Dat men het dan maar tot een kledingvoorschrift promoveert is een andere kwestie, men institutionaliseert aldus een ritueel.

  • GJ Bonte

    Neuroloog, Dalfsen

    @Van Kesteren: Hoe herkenbaar is uw commentaar. Ik doe elke dag een nieuw T-shirt aan, maar niet elke dag een nieuwe witte jas.

    In het verleden werkte ik al eens in een ziekenhuis waar zo eens in de drie maanden een dolende witte jas vol van leve...n mijn kamer passeerde met een vrijwel zwarte kraag, en hartstochtelijk op zoek was naar de wasserij en mij smekend vroeg of hij nu toch eens eindelijk gewassen mocht worden.

    In een topklinisch ziekenhuis waar ik in het verleden werkte was het voorschrift om elke dag een nieuwe witte jas aan te doen. De kledingautomaten waren was zo'n vijfhonderd verwijderd van het hoofdgebouw. Als de paar duizend medewerkers die witte werkkleding moeten dragen zich aan dit advies zouden houden, zouden waarschijnlijk fileregistratiesystemen moeten worden aangelegd en zou de verkeerssituatie ter plaatse dagelijks in de filemeldingen worden opgenomen. Toch blijft een dergelijke belachelijke en ook praktisch onhaalbaar voorschrift gewoon "gehandhaafd". Om maar aan te geven hoe ver het management van de werkvloer verwijderd is.

  • GJ Bonte

    Dalfsen, Neuroloog

    @Gosens: Ik zou eigenlijk niet weten waarom ik me aan een ziekenhuisstandaard zou moeten houden die nergens op gebaseerd is. Ik vind mijn kledingkeuze mijn zaak, en een kwestie van persoonlijke vrijheid, waaraan slechts aan getornd mag worden op gron...d van zwaarwegende argumenten. Die argumenten blijken er niet te zijn.

    Bovendien krijg ik erg veel positieve reacties van patiënten op de polikliniek omdat ik geen witte jas draag op de polikliniek. Het maakt het contact persoonlijker, warmer en minder afstandelijk. En dat kost niets, maar levert meer op omdat mensen je meer vertellen als ze zich op hun gemak voelen. Het niet dragen van een witte jas draagt daar veel aan bij. Volwassenen zijn in dit opzicht niet zoveel anders dan kinderen. Dat vind ik een veel belangrijker argument om geen witte jas te dragen, dan een of andere wetenschappelijk ongefundeerde richtlijn, nota bene ook nog eens opgesteld door een groep artsen die slechts van horen zeggen weten hoe een patiënt er eigenlijk uitziet.

  • Frank Hermens

    Longarts, Doetinchem

    Ik ben het helemaal eens met collega Bonte. Ik moet me bij een bronchoscopie aankleden alsof ik een chemisch wapen moet opruimen. Geen enkele evidence. Een poging de interne kleding voorschriften aan te passen stuiten op de verwijzing naar de WIP ric...htlijn. Daar staat letterlijk nul-komma-noppes aan evidence, maar toch wordt je het verplicht met dreigementen als het gaat om wat de IGZ er wel niet van gaat vinden als we ons er niet aan houden.

    Gek wordt je er van. Helaas zie ik weinig mogelijkheden deze monopolie doorbreken. De richtlijn-fetishisten hebben het voor het zeggen helaas.

  • Jaap Roukema

    radioloog , Groningen

    Volkomen met u eens, helaas wordt er wel bij meer protocollen niet logisch geredeneerd. de inspectie voor de volksgezondheid hanteert voor het kledingsbeleid overigens een zero-tolerance beleid. Eén medewerker die betrapt wordt op 'overtreden' van he...t voorschrift leidt tot verscherpt toezicht door de inspectie.

  • Inge van Kesteren

    kinderarts, gepensioneerd, Helmond

    Wat ben ik blij, dat ik me aan die nieuwe onzin niet meer hoef te onderwerpen.
    Bijna 30 jaar heb ik mijn vak zonder witte jas kunnen uitoefenen. Van een toegenomen infectie-frequentie is binnen onze beroepsgroep nooit iets gemeld.
    Tot halverwege de... jaren '70 (en helaas in veel ziekenhuizen nog veel langer) mochten ouders niet bij hun kind op de couveuseafdeling. "Fijn", als dat wel 3 maanden kon duren. Aapjes kijken in de dierentuin was dat. Het emotionele leed was niet te overzien voor hen. Ouders bleken echter helemaal niet de infectiebron te zijn, wèl het personeel.
    En wat, als je te lui bent om je (op het oog nog schone) jas te verschonen, nou dát is lekker fris en erg infectie-preventief !!

  • Bert Voerman

    internist, Heemstede

    Helemaal mee eens met dit stuk. Ook horloges en ringen moeten af terwijl stethoscoop en smartphone onbenoemd blijven. Er is overigens wel wat evidence:
    Study shows no difference in bacterial contamination of doctors’ wrists with short or long sleeve...s
    BMJ 2011; 342 doi: https://doi.org/10.1136/bmj.d1079 (Published 16 February 2011) Cite this as: BMJ 2011;342:d1079

  • Nienke Gosens

    Neuroloog, Zwolle


    Persoonlijk ben ik benieuwd of u overwogen hebt een witte ziekenhuisbroek onder uw korte jasje te dragen. Voldoet aan de door het ziekenhuis gewenste standaard.
    U loopt het risico te worden aangezien voor chirurg, orthopeed of verpleegkundige maa...r dat lijkt me geen onoverkomelijk bezwaar.

  • dr. Karl-H. Brandt

    internist " in ruste"( what ever that may be !), Otterlo

    Toen ik in 1969 een "sabbatical" in de USA doorbracht, zag ik bij mijn stage in de Mayo Clinic tot mijn verbazing dat de artsen hun werk deden zonder witte jas. Zij dienden gekleed te zijn in een donkerblauwe blazer, wit overhemd- uiteraard met das ...! - en een grijze pantalon. Ik vond het eigenlijk wel een verademing !!

  • GJ Bonte

    Neuroloog, Dalfsen

    Ik zie nu tot mijn grote schrik dat ik nog een belangrijk detail vergeten ben: Ik had in het artikel eigenlijk twee nieuwe kwaliteitsindicatoren willen voorstellen waarmee de kwaliteit van de infectiepreventie in het ziekenhuis beter in kaart wordt g...ebracht. Vandaar dat ik van deze gelegenheid gebruik wil maken om dit hier alsnog te doen:

    1. The Number Needed to Wash (NNW): Dit is het aantal witte jassen dat gewassen moet worden om één Hospital Acquired Infection (HAI) te voorkomen.
    2. The White-Coat-Length-Dependent Hospital Acquired Infection Rate (WCLDHAIR): Dit getal beschrijft de toename in het aantal Hospital Acquired Infections bij iedere afname van 1cm van de lengte van de witte jas van de in de patiëntenzorg actieve zorgprofessional.

    Ik hoop hiermee een zinvolle bijdrage geleverd te hebben aan het beter in kaart brengen van de effectiviteit van de infectiepreventie in het ziekenhuis.

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.