Crisis bij Zonnehuisgroep na opstappen artsen
3 reactiesDrie specialisten ouderengeneeskunde zijn vlak voor de jaarwisseling opgestapt bij de Zonnehuisgroep Noord, uit onvrede met de kwaliteit van de medische zorg. Vervolgens stapte ook een deel van de raad van toezicht op. Dat bevestigt woordvoerder Bertil Droste van de Groningse zorginstelling, in reactie op berichten in Dagblad van het Noorden.
Volgens de drie ouderengeneeskundigen laat de Groningse ouderenzorginstelling ernstig zieke mensen die eigenlijk naar een verpleeghuis moeten, soms onverantwoord lang in een verzorgingshuis wonen. Ze gingen hierover het gesprek aan met bestuurder Henk Duijst, maar dat had voor hen niet het gewenste resultaat. Uiteindelijk lieten de ouderengeneeskundigen in een brief aan het bestuur weten dat ze niet langer de verantwoording voor de medische zorg wilden dragen. Over de beweegredenen van de opgestapte toezichthouders doet Droste geen mededelingen.
Twee van de opgestapte artsen zijn inmiddels vervangen en met een derde is de instelling in gesprek. ‘De continuïteit van zorg is dus gegarandeerd’, aldus Droste.
Daarnaast er inmiddels intensief overleg tussen bestuur en de artsen van de Zonnehuisgroep Noord – 12 in totaal – over de toekomst van de medische zorg bij de instelling. Droste: ‘De overheid stuurt erop aan dat mensen zolang mogelijk worden verzorgd en verpleegd in hun eigen omgeving. En ook onze cliënten en hun familie kiezen er steeds vaker voor om in de vertrouwde omgeving te blijven, bijvoorbeeld in het verzorgingshuis in hun dorp. Die omslag moeten en willen wij maken. Maar blijkbaar hebben we daarbij onvoldoende contact gehouden met de artsen en niet goed afgestemd hoe we die zorg dan gaan organiseren. Dat signaal nemen we heel serieus en daar zijn we nu mee aan de slag.’
De instelling heeft de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) ingelicht over de situatie en die is een onderzoek begonnen, aldus Droste.
Lieke de Kwant
Het bericht in het Dagblad van het Noorden: Conflict over ouderenzorg escaleert
Lees ook:
Ouderengeneeskunde moet uit het slop (29 oktober 2014)
IGZ: intramurale ouderenzorg onder de maat (19 juni 2014)
Verenso-voorzitter Nieuwenhuizen: ‘Angst voor ouderdom, willen we dat?’ (11 maart 2014)
Aldert Boersma
huisarts, WAGENBORGEN Nederland
Ik lees in het krantenartikel niet dat patiënten uit het verpleeghuis worden overgeplaatst naar verzorgingshuizen. Wel wordt de wens van patiënten en familie beschreven om in hun eigen omgeving te kunnen blijven wonen en verzorgd te worden, patiënten... die niet naar een verpleeghuis willen. De wens van de patiënt is van grote betekenis en dient zoveel mogelijk gehonoreerd te worden. De medische verantwoordelijkheid voor patiënten in verzorgingshuizen ligt bij de behandelend arts, in casu de huisarts. Specialisten ouderenzorg vervullen hierin een consulterende functie en zijn niet eindverantwoordelijk voor de zorg. Dat was ook één van de redenen voor de naamsverandering (ik weet het, maar het is zo'n mondvol). Zij oefenen hun taken niet louter binnen de setting van het verpleeghuis uit maar worden ook in consult gevraagd voor patiënten buitenshuis. Deze taak zal alleen maar belangrijker worden en worden uitgebouwd vermoed ik. En huisartsen waarderen deze inbreng ook bijzonder.
Laten we zoveel mogelijk de zorg naar de patiënt toebrengen, en niet de patiënt naar de zorg(instelling). Hopelijk is de toekomst niet die van een geconcentreerd zorgaanbod maar van patiënten die in een vertrouwde omgeving kunnen (blijven)wonen. Daar ontvangen ze ook de toenemend zwaardere zorg die ze nodig hebben met de daarbij behorende gekwalificeerde zorgverleners.
Aldert Boersma
huisarts, WAGENBORGEN Nederland
Kunnen ernstig zieke mensen alleen in een verpleeghuis goede zorg krijgen? Mijn ervaringen - ook tijdens de opleidingsmaanden in het verpleeghuis - zijn eerlijk gezegd niet altijd zo positief. Ook in het verpleeghuis wordt de zorg verleend door helpe...nden en verzorgenden en staat een verpleegkundige in tussen de zorg en de artsen. En ziet de verpleeghuisarts de patiënt vrijwel alleen maar als de verpleegkundige de arts erbij roept. Natuurlijk worden wekelijks de patiënten besproken in een multidisciplinair overleg, maar datzelfde gebeurt ook in de verzorgingshuizen met patiënten die een hogere zorgzwaarte hebben. In de huizen van Zorggroep Noord komen dagelijks de huisartsen bij hun patiënten langs. Mijn stelling is dat huisartsen hun (soms ernstig zieke) patiënten in het verzorgingshuis vaker zien dan de verpleeghuisartsen in het verpleeghuis. Ik hoor en lees nergens dat de kwaliteit van zorg aantoonbaar slechter zou zijn. Laat staan dat het onverantwoord zou zijn om patiënten in een verzorgingshuis te laten wonen. Misschien moeten we toch af van dat hokjesdenken.
R.C.G. van der Ven
AIOS Ouderengeneeskunde, Dordrecht Nederland
In het krantenartikel staat dat verpleeghuisbewoners verspreid over de regio in verzorgingshuizen wordt verplaatst. De medische verantwoordelijkheid ligt bij de specialist ouderengeneeskunde (verpleeghuisarts een verouderde term), en niet bij de huis...arts. De specialist oudergeneeskunde is dus hoofdbehandelaar voor deze kwetsbare groep mensen.
Ernstig zieke mensen kunnen best goede zorg krijgen buiten het verpleeghuis. Maar ik durf te stellen dat de zorg in een verzorgingshuis anders is dan in een verpleeghuis, omdat de ervaring met met complexe medische problematiek lager is in een verzorgingshuis.. Daarnaast is de kwaliteit van deze zorg afhankelijk van het (personeels)beleid van de organisatie. Is er ten alle tijden een verpleegkundige nachtdienst in huis? Zijn er voldoende gediplomeerde verzorgenden die complexere zorgtechnische handelingen mogen verrichten? Zijn er voldoende artsen? Is de kwaliteit van het verzorgende team zodanig dat er op tijd aan de bel getrokken wordt bij medische problemen?
Een specialist ouderengeneeskunde loopt wekelijks, soms twee keer per week visite. Bij ernstige ziekte dagelijks. Dit wordt moeilijker wanneer alle (soms ernstig) zieke patiënten her en der verspreid liggen. Vanwege de aard van de patiëntenpopulatie van de specialist ouderengeneeskunde (veelal 80+ met multimorbiditeit op zowel somatisch als geestelijk vlak), is mijn stelling dat de specialist ouderengeneeskunde gemiddeld meer ernstig zieke patiënten heeft dan de huisarts. Deze patiënten hebben er doorgaans ook vaker voor gekozen om niet meer naar het ziekenhuis te willen. Dan is het belangrijk dat de organisatie hier ook op inspringt, bijvoorbeeld door deze zorg te concentreren en teams voldoende te scholen. Ik kan alleen maar bewondering hebben dat de genoemde collega's hun zorgen hebben willen bespreken met de organisatie en uiteindelijk dit signaal hebben afgegeven.