Laatste nieuws
Lezersverhalen

Baas worden

Plaats een reactie

Vrouw tussen mannen, man tussen vrouwen
Nog maar enkele decennia geleden was de artsenij een compleet mannenbolwerk. Nu is bijna driekwart van de geneeskundestudenten vrouw. Vrouwelijke én mannelijke dokters beschrijven hun ervaringen met het andere geslacht. Van weerzin tot wijze lessen.

Baas worden


‘Ik word geen dokter’, zegt mijn zoon. ‘Dat is iets voor meisjes.’


Begin jaren tachtig begon ik mijn studie en was geneeskunde nog net iets meer voor jongens. Specialisten waren vooral mannen. Na twee coschappen was ik ook al tweemaal grensoverschrijdend benaderd. De tweede keer was het de professor; de man stond erom bekend. Ik sprak erover met de (mannelijke) arts-assistent. ‘Je moet hem zeggen dat je daarvan niet gediend bent’, was zijn advies. Dat heb ik gedaan. De professor was verbaasd, maar het hielp wel.


Op weg naar een opleidingsplaats stuitte ik op een opleider die mij vroeg naar mijn relatie en daarbij duidelijk maakte dat het niet de bedoeling was tijdens de opleiding een kind te krijgen. Ik had natuurlijk meteen moeten opstappen. Toen ik uiteindelijk een opleidingsplaats bemachtigde, waren de mannen in onze groep verreweg in de meerderheid. Blijkbaar waren de (mannelijke) opleiders zo geschrokken van onze voorgangers – een groep met vooral vrouwen – dat ze meenden iets te moeten rechtzetten. Overigens was het pleit ten aanzien van het krijgen van een kind tijdens de opleiding toen ik zover was wel beslecht. Onze opleider liet zich er zelfs op voorstaan dat hij het voor ons, vrouwelijke assistenten, zo goed had geregeld.


In mijn eerste baan als specialist bleek ik al in mijn proeftijd zwanger. Ik was zo eerlijk dat te vertellen. Toch mocht ik blijven, en niet alleen omdat het tekort aan psychiaters in mijn voordeel speelde. De baas gaf toe dat hij had moeten slikken, maar uiteindelijk vond dat dit moest kunnen. In de jaren daarna begon het te knellen. Op de werkvloer zag je vooral vrouwen, op de hogere posities mannen. En dat terwijl er genoeg vrouwen waren met minstens evenveel capaciteiten als die mannen – en die ook best hogerop wilden. Ik begreep er niets van. Totdat ik erachter kwam dat onder de directie de mening leefde dat psychiatrie zo’n geschikt specialisme voor vrouwen was, want ‘dan kun je namelijk onder schooltijden werken’. Uiteindelijk is het mij toch gelukt om hogerop te komen, maar wel in een andere organisatie. Op hetzelfde niveau zijn er meer vrouwen dan mannen. Daarboven ligt de verhouding nog redelijk gelijk. Maar de raad van bestuur in deze grote fusieorganisatie, met op de werkvloer voornamelijk vrouwen: alleen maar mannen. Wat moet ik nu tegen mijn zoon zeggen: ‘Baas worden, dat is iets voor jongens’?

Lezersverhalen
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.