Rivastigmine niet zinvol bij delier

Rivastigmine vermindert de duur van een delier bij ernstig zieke patiënten niet en verhoogt mogelijk de mortaliteit. Dit concluderen Maarten van Eijk c.s. op basis van een (vroeg afgebroken) studie naar het middel bij delirante intensivecarepatiënten. Zij publiceerden hun bevindingen in The Lancet.

De studie kwam eerder dit jaar in de publiciteit, nadat deze op advies van de veiligheidscommissie voortijdig was gestopt. Vooraf was gepland om bij 440 ic-patiënten te onderzoeken of het toevoegen van het dementiemiddel rivastigmine aan de gebruikelijke delierbehandeling zinvol was. Onder die gebruikelijke behandeling werden niet-medicamenteuze maatregelen (steun bij oriëntatie, fysiotherapie, beweging) en medicatie (haldol, zo nodig lorazepam, bij onvoldoende effect propofol) verstaan.
Na inclusie van 104 patiënten leek de sterfte in de rivastigminegroep hoger dan in de placebogroep (22 versus 8 procent). Dat verschil was echter niet significant, zeggen de onderzoekers. Maar omdat er ook geen voordeel bleek van rivastigmine, is de studie gestopt.

Uit analyse van de gegevens die wel bekend zijn, blijkt dat de duur van het delier niet korter was bij de rivastigminegroep, dat het delier ernstiger was, en het ic-verblijf gemiddeld langer duurde. Er kon geen goede verklaring worden gevonden voor het (niet-significante) verschil in sterfte tussen beide groepen. Toeval kan dus niet worden uitgesloten, zeggen de onderzoekers. Maar op basis van deze resultaten raden zij in ieder geval af om delier bij ic-patiënten met rivastigmine te behandelen.

Sophie Broersen

Bronnen:

• The Lancet, 2010; doi: 10.1016/S0140-6736(10)61855-7
• Bijbehorend commentaar