Federatienieuws
Pim den Boon De Geneeskundestudent
3 minuten leestijd
voorzitterscolumn

Zelf de slingers ophangen

1 reactie
Pim den Boon, voorzitter De Geneeskundestudent
Pim den Boon, voorzitter De Geneeskundestudent

Coschap is een feestje, maar je moet zelf de slingers ophangen. En de uitnodigingen versturen. Dat op dat feestje vervolgens niemand komt, vind ik trouwens niet echt een probleem: de masterstudent geneeskunde heeft namelijk überhaupt geen tijd meer voor feestjes. Zo bereid ik ’s avonds poli voor, werk ik aan opdrachten van de faculteit en schrijf ik deze column. Coschap is een feestje, maar je viert het in je eentje.

Ongetwijfeld hebben de meeste masterstudenten, net als ik, geen behoefte meer aan wilde feesten op hun studentenkamer. Dat is het gevolg van de lange coschapweken. En dat is tot daaraan toe, maar we zijn niet tevreden over de noodzaak om zelfs in pauzes en tijdens avonduren nog te moeten studeren, omdat we anders onvoorbereid op coschap komen. Het is een uitdaging om na een coschapdag van 8 of 9 uur, reizen, boodschappen doen, koken, nog energie te hebben voor studie, om nog aan de slag te gaan met de aankomende deadlines of om alvast de patiënten voor te bereiden die morgen komen. Dat heeft niks te maken met motivatie of met onwil om hard te werken.

Integendeel, onderzoek van De Genees­kundestudent laat zien dat coassistenten afgelopen jaar gemiddeld zo’n 52 uur per week aan hun studie besteden (dat is exclusief reistijd – in tijden van NS-stakingen geen verwaarloosbare bezigheid). De medicijnenstudent is zeker niet vies van hard werken, maar ervaart te weinig tijd voor zelfstudie, te weinig ruimte om de tijd zelf in te delen, te weinig zinvolle leermomenten. Als we door moeheid en tijdgebrek, of – daar ben ik eerlijk over – door plantechnisch sub­­optimaal gedrag onvoorbereid bij een poli meekijken, leren we minder. Als we, doordat we ’s avonds al een opdracht voor de faculteit moeten inleveren, ons de protocollen van de afdeling niet eigen hebben gemaakt, gaat visite lopen trager. Als we, bang om brutaal, ondankbaar of lui gevonden te worden, niet aangeven dat we tijd nodig hebben om iets op te zoeken, zullen we die tijd ook niet krijgen.

Een oplossing is een vierdaagse coschapweek

Nu ben ik gezegend met enerzijds een vrij calvinistisch werkethos en anderzijds met een gepaste assertiviteit. Ik zorg er wel voor dat ik naar huis ga als er niets meer te leren valt. Ik zoek tijd voor zelfstudie tijdens coschap en erna, en ik zoek zoveel mogelijk leerervaringen. Sommige coassistenten hebben daar moeite mee. Regie nemen over je eigen tijd, over je eigen leerproces en daarmee over je eigen opleiding is spannend. Soms kom je een begeleider tegen die andere ideeën heeft over hoe jij je tijd moet indelen. Dat moedigt niet aan een volgende keer weer de regie te nemen.

Wat mij betreft is de beperkte tijd voor zelfstudie en verplichte opdrachten naast fulltime coschapweken achterhaald – en zeker niet omdat ik daardoor geen tijd meer heb voor feestjes. Door weinig ruimte voor voorbereiding komen juist waardevolle leerervaringen in het gedrang. Ik zie een oplossing in een vierdaagse coschapweek met een vijfde studiedag om gezonde werktijden te waarborgen. Uit eerdergenoemd onderzoek blijkt dat driekwart van de geneeskundestudenten daarvan ook voorstander is. Toch moet naast het systeem ook de coassistent zelf veranderen. Wij moeten leren de regie te nemen, wij moeten de patiënt opzoeken, ons voorbereiden en onze leerdoelen vervullen. En wij moeten van de begeleiders het vertrouwen krijgen die verantwoordelijkheid te kunnen nemen. Coassistenten willen graag veel leren en hard werken. Laat ons tijdens de coschappen vrijer om onze tijd zelf in te delen. De coschappen moeten namelijk een feestje zijn. En het is belangrijk dat de coassistenten de slingers zelf kunnen ophangen.

Lees ook:
Federatienieuws
  • Dores van der Geest

    Dores van der Geest (1998) studeert in Leiden. Ze is vijfdejaars, bestuurslid van De Geneeskundestudent en als onderdeel van die functie redacteur van Arts in Spe.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • H.P. Rode

    psychiater www.voormedici.nl, Utrecht

    Beter laat dan niet: dank voor je mooie blog! herkenbaar ook. Na 25 jaar in het vak hang ik nog steeds regelmatig slingers op en inmiddels ook al op andermans geneeskunde-feestjes. Je hebt groot gelijk met je verhaal. Er is ruimte nodig om je te ontw...ikkelen en dat is voor generatiegenoten voor voor jouw tijd niet makkelijk om dat aan te nemen. Veel van de workshops waarvoor ik gevraagd wordt gaan over wat jij aansnijdt: de huidige generatie (en die daarvoor waarschijnlijk ook) doet meer in minder tijd en heeft heel andere behoeften dan 1 of 2 generaties terug. Ik werk zelf al jaren parttime, al is dat soms veel meer dan de gebruikelijk 40u/week, maar dat komt omdat ik dan met iets bezig ben waar ik veel plezier in heb. Ik moedig iedereen aan om zo veel tijd te nemen als je nodig hebt, het levert wel wat gezeik op en opleiders zijn er natuurlijk druk mee om alles in te passen, maar jullie generatie is de levensader voor het in stand houden van de gezondheidszorg dus we kunnen beter rekening houden met wat jullie wensen en behoeften zijn, ook al begrijpen we ze vanuit een oudere generatie zelf niet zo goed.
    hartelijke groet,

    Hans Rode www.voormedici.nl

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.