‘Uniformiteit waar het kan, uniciteit waar het moet’

Voorzitter Bas Schreuder van de RGS

Vanaf 1 januari neemt de Registratiecommissie Geneeskundig Specialisten (RGS) alle taken over van de huidige drie registratiecommissies. Voorzitter Bas Schreuder trekt de kar om de samenvoeging soepel te laten verlopen en een stevige verbinding te leggen met het CGS en de buitenwacht. ‘Bestuur en onderwijs zijn geen gescheiden werelden.’

De drie registratiecommissies zijn druk bezig hun krachten te bundelen. De Huisarts, Verpleeghuisarts en arts voor verstandelijk gehandicapten Registratie Commissie (HVRC), de Medisch Specialisten Registratie Commissie (MSRC) en de Sociaal-Geneeskundigen Registratie Commissie (SGRC) gaan op in één nieuwe registratiecommissie. Met 44 leden en 14 adviseurs, zoals vertegenwoordigers van wetenschappelijke verenigingen, beroepsverenigingen en koepel- en brancheorganisaties, is de maandelijkse plenaire vergadering van de RGS in oprichting dan ook een drukke aangelegenheid. Voorzitter dr. Bas Schreuder is gelukkig vertrouwd met de voorzittershamer. ‘Ik ben opleider, bestuurder en heb als psychiater ook verstand van de inhoud van het vak. Dat zie ik als een belangrijke aanvulling, want bestuur lijkt vaak ver af te staan van het vak of de opleiding. Daar wil ik verandering in brengen.’

Verbindingen leggen

Ook al is de Registratiecommissie Geneeskundig Specialisten (RGS) nog in oprichting, Schreuder wil nu al voorkomen dat het nieuwe orgaan straks gezien wordt als zelfregulerend gremium. ‘Het is vaak onduidelijk wat er precies gebeurt en dat is zonde’, vindt Schreuder. ‘Als bruggenbouwer zie ik het als mijn taak om verbindingen te leggen. Het College Geneeskundige Specialismen (CGS) stelt bijvoorbeeld de regelgeving op voor registratie en erkenning, maar elke regeling heeft consequenties voor de uitvoering. De twee organen kunnen meer gezamenlijk optrekken in het voortraject. Maar als toezichthouder moet de RGS wel gescheiden blijven van het CGS. Ook de connectie met de opleidingen en de “buitenwacht” kan sterker. Door te laten zien wat de RGS doet, ontstaat er ook meer begrip voor de beslissingen die het orgaan neemt.’

De komende maanden is de RGS volop bezig met het vormgeven van het dagelijks bestuur, het inrichten van commissies en het vaststellen van de werkwijze. ‘Elke registratiecommissie heeft zijn eigen manier van werken. Wat goed is, willen we
behouden; tegelijkertijd kijken we naar wat we kunnen verbeteren. Welke procedures op (her)registratie en erkenning kunnen we samenvoegen omdat ze veel gemeenschappelijke elementen kennen? Welke vragen juist om een specifieke benadering? En hoe moeten ze eruit gaan zien? We streven naar uniformiteit waar het kan en naar uniciteit waar het moet.’

Kwaliteit bevorderen

Ook moet de RGS in de komende jaren mee met ontwikkelingen als de modernisering van de medische vervolgopleidingen. ‘De rol van de RGS is straks niet alleen controlerend, maar ook gericht op kwaliteitsbevordering. Daar moeten regelgeving en het toezicht aansluiting op vinden, ook in samenhang met
andere kwaliteitsbevorderende systemen. We moeten voorkomen dat we dezelfde dingen gaan meten of een “papieren tijger” worden, maar willen inzicht krijgen in hoe er wordt gewerkt en opgeleid.’

Het betekent ook dat de RGS moet besluiten wat in de plenaire vergadering komt en welk mandaat de secretarissen krijgen. ‘We ontvangen zo’n 18.000 aanvragen per jaar, die door 53 mensen moeten worden behandeld. Om de verantwoordelijkheid te dragen, moeten we het overzicht behouden. Daar ligt komend jaar onze prioriteit. Vanaf 2014 zullen artsen nog meer van de RGS merken: een aanvraag indienen wordt makkelijker, er is minder papierwerk nodig en de benadering is gericht op kwaliteit.’