Federatienieuws
Jacqueline de Groot
2 minuten leestijd
Federatienieuws

Toch nog corona

Plaats een reactie

‘Nou, daar gaan we hoor, we ontspringen de dans toch niet.’ Dit appje kreeg ik zondagmiddag van de bestuurder van de organisatie waar ik werk als specialist ouderengeneeskunde. Zondag­avond hebben we meteen een digitaal overleg met het coronacrisisteam. Gedurende anderhalf jaar doen we dat sowieso al wekelijks.

Met de huidige torenhoge besmettingscijfers kun je erop wachten dat het ook de verpleeghuizen weer raakt. Ze zijn namelijk een onderdeel van de samenleving.

Het begon dit keer met enkele zorgmedewerkers die lichte klachten hadden.

De mond-neusmaskers zijn eigenlijk helemaal niet weg­geweest, maar in het werken met mensen met dementie is het niet altijd mogelijk ze continu te gebruiken. Veel bewoners begrijpen niet wat er aan de hand is en soms leidt het tot angst en extra onrust of agressie. Bovendien is bij deze doelgroep de non-ver­bale communicatie belangrijker dan de verbale.

De medewerkers hebben zich laten testen en blijken positief. Dan zijn er ineens vijf bewoners met klachten en ontstaat er onrust in het team.

Het verpleeghuis is de intensive care van de kwetsbare oudere

Nu na vier dagen zijn er acht medewerkers en zes bewoners met een positieve test. Het slaat ineens toe. En dat terwijl we net bericht hebben gekregen dat de booster­vaccinatie van start kan gaan. Bij een aantal zakt de moed in de schoenen. Hoe gaan we als het zo snel rondgaat de zorg voor de bewoners organiseren? Zorg afschalen kan niet in de langdurige zorg. De mensen wonen er en zijn afhankelijk van 24-uurszorg.

Voor het zorgteam hebben we vorig jaar al een programma ‘Binden en boeien’ gestart met telkens een kleine attentie om de waardering voor hun inzet te laten blijken.

Het is bewonderenswaardig hoe het team zich flexibel opstelt om met elkaar de schouders er weer onder te zetten. Er wordt geschoven met diensten en een vaste flexpool binnen de organisatie voor deze locatie samengesteld. We proberen zolang mogelijk de besmette bewoners apart te houden van de niet-besmette bewoners, maar willen ze niet op hun kamer isoleren. Communicatie en uitleg naar familie is essentieel. Vroegtijdig hen erbij betrekken werkt goed hebben we de afgelopen anderhalf jaar ervaren. Hen meenemen in het proces.

Helaas is mijn casus, zoals ik al aangaf, geen uitzondering. Inmiddels zijn er alweer ruim zevenhonderd locaties met één of meer besmettingen. We hebben op het bureau van Verenso de eigen registratie van de besmettingscijfers ook weer opgepakt, zodat we die weer wekelijks kunnen monitoren. En daarbij ook de sterftecijfers. Vooralsnog lijkt de infectie minder ernstig te verlopen, maar in deze zeer kwetsbare doelgroep kan een verkoudheid al leiden tot een ernstig ziektebeeld. Dat levert dus nog weer eens extra werkdruk op, omdat een bewoner nagenoeg nooit ingestuurd wordt naar het ziekenhuis. De intensieve zorg voor deze mensen vindt in het verpleeghuis zelf plaats. En legt daarmee dus geen extra druk op de ziekenhuizen, laat staan de ic. Het verpleeghuis is dan de intensive care van de kwets­bare oudere.

Veel aandacht gaat in de landelijke pers weer naar de ziekenhuizen, maar laten we ervoor zorgen dat de lang­durige zorg niet weer in stilte lijdt!

Uiteindelijk is de gehele keten van zorg een zorg ván en vóór ons allemaal!

Federatienieuws ouderengeneeskunde ouderen covid-19
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.