Preventie ofwel het einde van de crisis!

Voorzitterscolumn

Op vrijdag 4 november verzamelde zich een bont gezelschap van leden van het federatiebestuur/voorzitters van beroepsverenigingen, vertegenwoordigers van colleges en herregistratiecommissies, en andere beleidsbeïnvloeders in KNMG-verband voor de jaarlijkse denktankbijeenkomst. Uiteraard onder leiding van voorzitter Arie Nieuwenhuijzen Kruseman.

Het thema was ‘preventie en zorg’. Hoogleraar Johan Mackenbach (Erasmus MC, Rotterdam) maakte in zijn inleiding zichtbaar dat de huidige maatregelen tegen roken, hypertensie en een te hoog cholesterol (inclusief de afspraken met de Nederlandse voedingsindustrie tegen een te hoog gehalte transvetten in de voeding) in totaal 11.500 vermeden sterfgevallen per jaar opleveren, alsmede 31.000 vermeden ziektegevallen. Dat is toch een geweldig succes, gemeten in menselijk geluk en welzijn, inclusief het geluk van de mensen rond degenen die gezond zijn gebleven. Daar komt nog bij dat naar schatting een derde van de sterfte door kanker is te vermijden door een betere preventie. Wat te denken van de verdiencapaciteit van de mensen die door deze preventieve maatregelen blijven bijdragen aan onze maatschappij? Aangezien het belangrijkste in het leven, geluk en welzijn, niet is te kwantificeren, laat ik dat even rusten en doe ik een poging voor u zichtbaar te maken wat deze extra verdiencapaciteit de BV Nederland allemaal opbrengt.

Zie gezondheidszorg niet als kostenpost
maar als investering

Gerekend over een periode van tien jaar zijn dat 115.000 vermeden sterfgevallen. Laat dat overeenkomen met in totaal zo’n 70.000 arbeidsjaren, want niet ieder vermeden sterfgeval betrof iemand die nog in de leeftijdscategorie valt dat men werkt. En afgerond 300.000 minder zieken, ook gerekend over tien jaar. Mensen die dus geheel inzetbaar blijven. Het is duidelijk: zonder preventie reed niet alleen nog geen HSL-trein over het hogesnelheidsspoor – zoals nu –, nee, dan was die spoorlijn nog niet eens áf. En wat te denken van de verbreding van de A2: zou die al gelukt zijn? En hoeveel patiënten in verpleeghuizen zouden een nog groter zorgtekort hebben dan nu? Zelfs verhoging van het persoonsgebonden budget zou daar niet aan helpen, want de handen aan het bed, ze zouden er simpelweg niet zíjn.

Zevenhonderdveertigduizend handen extra: welke minister van Economische Zaken zou er niet van watertanden? Mensen, zie gezondheidszorg toch als een investering in plaats van een kostenpost. Misschien zouden we de gezondheidszorg moeten onderbrengen bij een ander departement: het ministerie van Groei. Van ‘preventie is betuttelend en niet spannend’ – je hebt toch recht op je kroketje en je sigaretje! – naar ‘preventie trekt ons uit de crisis’. Laten we preventie integreren in de zorg en
er net zo naar kijken als veel goede ondernemingen doen. Mensbewuste ondernemingen redeneren volgens ‘people, profit, planet’. Zorg voor een goed werkklimaat, investeer in mensen en hun gezondheid, respecteer de planeet/het milieu: zó krijg je winst. Deze nieuwe manier van kijken naar de gezondheidszorg is nodig.

Het leven wordt er zoveel leuker, duurzamer, effectiever en langer door. En de crisis? Daar lachen we om; met al die extra handen werken we ons er gewoon uit. Dankzij het reveil van de preventie!

Pieter Rodenburg, voorzitter NVAB