Federatienieuws
Rob Kok
2 minuten leestijd
Federatienieuws

PICS en ZWiC

Plaats een reactie
Rob Kok, voorzitter NVVG
Rob Kok, voorzitter NVVG

 Door de coronacrisis groeit het besef hoe ingrijpend een ic-opname kan zijn en hoe zwaar en langdurig het herstel, als er al sprake is van volledig herstel, zo schrijft Margreet Vermeulen in de Volkskrant van 8 mei. Dat geldt in het bijzonder voor covid-19-patiënten, omdat die extreem lang op de ic verblijven: vaak drie weken of langer, terwijl de gemiddelde ic-opname één of twee dagen duurt. Maar ook na een korter verblijf op de ic houdt een grote groep jarenlang klachten – zowel fysiek, cognitief als mentaal. Dit wordt ook wel het post intensive care syndroom (PICS) genoemd. Onderzoekers van de Radboud Universiteit, in het kader van een grote internationale cohortstudie (MONITOR-IC), schatten, op basis van voorlopig onderzoek, dat het om zo’n 70 procent van de patiënten gaat.

Ongeveer 6 procent van de geteste mensen met een covid-19-infectie komt op de ic terecht aldus een ander zeer lezenswaardig Volkskrant-artikel van 15 mei van Ellen de Visser, waar diverse experts aan het woord komen. Inmiddels zijn dit dus ruim 4000 mensen. En het einde is nog lang niet in zicht zolang er geen werkzaam vaccin dan wel een geneesmiddel wordt gevonden.

Bij zo’n ingrijpend ziektebeloop kan de vraag worden gesteld, mede vanuit mijn eigen vakgebied, de verzekeringsgeneeskunde, in welke mate dit leidt tot arbeidsongeschiktheid op de langere termijn?

Een ic-opname kan heel ingrijpend zijn

De tijd dient het uit te wijzen uiteraard. Maar een grote review in The BMJ in 2019 met de titel ‘Return to work after critical illness’ voorspelt weinig goeds. Van de ruim tienduizend werkenden die een ic-opname overleefden, had na drie maanden 36 procent het werk hervat, na twaalf maanden 60 procent en na vijf jaar 68 procent. Ofwel een derde was na vijf jaar nog steeds niet aan het werk. Daarbij had ook lang niet iedereen zijn eigen werk volledig hervat, of werkte minder uren of had bijvoorbeeld een minder belastende baan. Dit zal bij covid-19-gerelateerde ic-opnamen van werkenden waarschijnlijk nog ernstiger uitpakken door de eerdergenoemde gemiddeld lange ic-opname van drie weken of langer.

Juist omdat de gevolgen zo ingrijpend zijn, ook financieel, hebben wij, onder aanvoering van twee enthousiaste chirurgen uit het UMC Utrecht, de stichting Zorg na Werk in Coronazorg (ZWiC) opgericht. Zorgverleners (of hun nabestaanden) die door hun zorg voor patiënten zelf geïnfecteerd raken met covid-19 en op de ic terechtkomen dan wel komen te overlijden, kunnen een eenmalige financiële bijdrage van 30 respectievelijk 50 duizend euro krijgen. Dit verzacht de financiële schade die vaak optreedt na zo’n ingrijpende gebeurtenis, ondanks bestaande regelingen, vaak via de werkgever.

Daarom wil ik eenieder die dit leest vragen om dit initiatief onder de aandacht te brengen bij collega’s in hun eigen werksetting indien van toepassing. En doneren mag natuurlijk ook. 


Lees ook

Federatienieuws
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.