Hoe verder met covid?

Ondanks de hoge vaccinatiegraad onder de bewoners van de zorginstellingen waren er deze zomer weer enkele uitbraken. Veel minder dan begin dit jaar, maar meteen is er weer alertheid en onrust, wat laat zien dat we nog onvoldoende hersteld zijn van alles wat er gebeurd is.

Met het hoge aantal besmettingen in de samenleving is het logisch dat de besmettingen ook in de zorginstellingen weer toenemen. Het vaccin beschermt tegen ernstig beloop, maar voor de zeer kwetsbaren kan dat alsnog veel ziektelast en grote gevolgen voor de kwaliteit van leven hebben. Het blijft dus belangrijk telkens een afweging te maken in het nemen van maatregelen, zoals wel of geen mondneusmasker gebruiken voor bezoek in algemene ruimten van de woonzorgcentra.

Allerlei ethische dilemma’s worden hierin meegenomen. Hoe verhouden de maatregelen zich tot de kwaliteit van leven, behoeften en wensen van de bewoners en/of hun vertegenwoordigers? Wat wil een bewoner zelf? Kan de bewoner het nog zelf aangeven? Wat zijn de mogelijkheden in deze setting? Hoe verhoudt zich dat tot de medebewoners? Terminologie als ‘proportioneel’ en ‘subsidiair’ zijn essentieel bij het maken van die afwegingen. En ook bij het inzetten van maatregelen. De specialist ouderengeneeskunde is nauw betrokken bij het beleid.

Onzekerheid blijft. En daarmee gepaard ongerustheid

Vanaf 25 september worden de maatregelen in de samenleving verder versoepeld. De anderhalve meter wordt losgelaten. Die was vaak al niet haalbaar in de zorginstellingen, zeker niet in de zorg voor mensen met dementie. Maar wat zijn de gevolgen van het loslaten van die anderhalve meter op het aantal besmettingen in de samenleving? Als die weer omhoog gaan, stijgt het aantal besmettingen in de zorginstellingen ongetwijfeld ook. Welke maatregelen zijn dan proportioneel voor onze bewoners, die veelal in hun laatste levensfase verkeren?

Hier is niet zomaar een antwoord op te geven. Onzekerheid blijft. En daarmee gepaard ongerustheid. Om als Verenso beleid te bepalen, peilden we onder onze leden. Dat het onderwerp leeft, blijkt wel uit het grote aantal ­reacties dat in korte tijd binnenkwam.

Uit de resultaten kan worden geconcludeerd dat specialisten ouderengeneeskunde het belangrijk vinden hun professionele verantwoordelijkheid te kunnen blijven nemen bij de maatregelen tegen het terugdringen van de kans op overdracht van het coronavirus van zorgmedewerker naar patiënt. Hierbij zal een specialist ouderengeneeskunde altijd de kwaliteit van leven meewegen.

Komende tijd zal in het teken blijven staan van het volgen van de effecten van de versoepelingen. Alert en bewust het virus te monitoren en daarop te anticiperen. Met ook de wetenschap dat er risico’s zullen blijven. En dat de kwaliteit van leven altijd in de afwegingen moet worden meegenomen.

Jacqueline de Groot, voorzitter-bestuurder Verenso