De aan(deel)houder wint

Alle scholieren die geneeskunde willen studeren, hebben zich inmiddels ingeschreven voor de decentrale selectie. Ze gaan een spannende periode tegemoet. De selectie is de laatste stap in de jarenlange voorbereiding om toegelaten te worden tot de studie. Hun voorbereiding bestaat bijvoorbeeld uit vrijwilligerswerk, uit zitting nemen in de medezeggenschapsraad, of uit zeer hoge cijfers halen. Als kers op de taart volgen sommigen een ‘decentrale selectie’-cursus om hun kans nog verder te verhogen.

Eén ding weten we hierbij zeker: er komen gegarandeerd zeer gemotiveerde scholieren binnen. Maar mogelijk worden er vooral scholieren binnengehaald die zich deze cursussen kunnen veroorloven, dus vooral scholieren uit rijkere gezinnen.

Typ ik ‘geneeskunde selectie’ in bij Google, dan zijn de eerste vijf links naar cursussen voor de decentrale selectie. De aanbieders komen mij bekend voor. Als voorzitter van De Geneeskundestudent krijg ik vaak mailtjes van deze bedrijven met verzoeken voor promotie. De Geneeskundestudent doet hier niets mee, omdat wij vrezen dat dit kansenongelijkheid bevordert vanwege de kosten van deze cursussen. Deze mening wordt breed gedragen. Niet alleen onder geneeskundestudenten, maar ook onder de docenten en de faculteiten. Dit werd nog eens bevestigd toen de coassistent confessions facebookpagina (zo’n 19.000 likes) een ‘decentrale selectie’-cursus promootte, waarop fel werd gereageerd.

Wat mij verbaast is waarom er duidelijk weerstand is tegen deze cursussen, maar je niets hoort over andere hulpmiddelen. Zelf kom ik van een middelbare school waarvan de meeste scholieren afkomstig waren uit de rijkere wijken van Den Haag. Het volgen van eindexamencursussen, die gemiddeld 350 euro per eindexamenvak kosten, is daar de normaalste gang van zaken. Toen ik ging studeren, merkte ik dat het ook daar heel normaal is. Voor elk tentamenblok kan je cursussen volgen. Ik ken studenten die voor elk tentamen zo’n cursus volgen. Is dit niet net zo kwalijk?

De cursussen blijven ongelijkheid creëren tussen de studenten

De ‘schuldigen’ van het creëren van deze mogelijke kansenongelijkheid zijn wijzelf. Veel van de bedrijven zijn opgezet door studenten. Zij geven de cursussen en promoten deze cursussen actief in facebookgroepen. De meeste aanbieders hebben een commerciële insteek en vaak zie je dan ook dat ze contracten hebben gesloten met bijvoorbeeld medische faculteitsverenigingen (MFV’s). Bij sommige MFV’s krijg je als lid korting voor zulke cursussen. Voor een MFV zelf is dat waardevol, omdat ze op deze manier geld binnenhalen voor het organiseren van activiteiten voor geneeskundestudenten. De vraag is echter of dit uiteindelijk ten voordele komt van alle geneeskundestudenten. Ik denk het niet.

Uiteindelijk blijven de cursussen ongelijkheid creëren tussen de studenten die de cursussen wel en niet kunnen betalen. Ik besef dat het ook een kwestie is van individuele keuzes en prioriteiten stellen van hoe je als student met je geld omgaat. Maar liever zou ik zien dat we elkaar gewoon als medestudenten helpen, in plaats van dat we commerciële bedrijven optuigen om geld te verdienen aan elkaar. Zo zijn er ook MFV’s en andere organisaties die gratis tentamencursussen aanbieden. Op deze manier kunnen we er met z’n allen voor zorgen dat er weer ietsje meer kansengelijkheid is binnen de opleiding geneeskunde.

Amir Abdelmoumen, voorzitter De Geneeskundestudent