Federatienieuws
2 minuten leestijd
Federatienieuws

Dakloos en zwanger

Voorzitter KAMG

Plaats een reactie

Ze was 24 en 24 weken zwanger toen de verloskundige me belde voor advies. De verloskundige maakte zich zorgen en wilde overleggen wat ze nog kon doen. De vrouw over wie het ging was dakloos, sprak weinig Nederlands en was een paar jaren geleden uit Somalië gevlucht. Ze had de asielzoekersprocedure doorlopen en een huis gekregen ergens in de polders van Rivierenland.

Foute ‘vrienden’ hadden op haar zolder een wietplantage ingericht. Nadat de woningbouwvereniging erachter kwam, is ze op straat gezet. Via via kwam ze bij een verloskundige in Den Bosch terecht. Zonder huis, zonder geld, zonder hulp. En hulp was ook niet eenvoudig te regelen. Want volgens het sociale wijkteam hoorde ze niet in Den Bosch en naar haar oude woonplaats wilde ze uit schaamte niet terug. Maar uiteindelijk was er geen keus en heeft het sociale wijkteam aldaar haar weer onder hun hoede genomen. Maar ik ben niet gerust op haar toekomst en die van haar kind.

Dakloos zijn is ongelofelijk ongezond. Door de gevaarlijke omstandigheden op straat, risicogedrag en vele drempels voor toegang tot zorg sterven daklozen veel eerder dan mensen die wel een woning hebben.

Hoe ellendig moet de Somalische moeder zich gevoeld hebben, toen alles wat ze hier net in Nederland had opgebouwd voor haar ogen verdween, tegelijk met een hoopvolle toekomst voor haarzelf en haar kind? En dan stapelt de stress zich op, via een zwerftocht door een labyrinth van hulpverleners, loketten en formulieren. Van woningbouw naar dagopvang naar vrouwenopvang, van verloskundige en Veilig Thuis naar het sociale wijkteam. Chronisch hoge stress maakt deze vrouw en haar kind nog kwetsbaarder dan ze altijd al waren.

Ik gun haar en alle andere daklozen in Nederland betere opvang met eerdere en betere sociaal-medische zorg om hen stabiliteit en veiligheid te bieden. Maar de maatschappelijke opvang en de sociaal-medische zorg voor daklozen is overal in Nederland anders georganiseerd. Het is de vraag of een vrouw die dakloos wordt in Rivierenland of Leeuwarden, dezelfde overlevingskans heeft als in Den Bosch, Vlissingen of Rotterdam. Er zijn gelukkig mooie voorbeelden te vinden van actieve straatdokters en verpleegkundigen.1 Maar in iedere gemeente is de beschikbaarheid hiervan anders geregeld. Wat zou het mooi zijn als wij hier als beschaafd land structuur in zouden aanbrengen.

Maar nog mooier zou het zijn als we meer en effectiever investeren in het voorkómen van problemen, door mensen niet dakloos te laten worden. Er zijn programma’s om ellende op de langere termijn te voorkomen. Ik denk aan programma’s van de jeugdgezondheidszorg zoals Voorzorg en Stevig Ouderschap om jonge ouders te helpen hun kinderen niet zo te beschadigen als zijzelf soms beschadigd zijn. Aan de wijk-GGD’ers in Vught die verwarde mensen helpen om verdere ellende, overlast en dakloosheid te voorkomen. Ik denk aan het anticonceptieprogramma ‘Nu niet zwanger’ in Tilburg, Rotterdam en Nijmegen, om te voorkomen dat kwetsbare vrouwen (ongewenst) zwanger worden. Wat zou ik dat laatste programma graag kunnen aanbieden aan deze Somalische vrouw. Want haar kind gaat geboren worden in moeilijke omstandigheden, maar misschien kunnen we een tweede nog even uitstellen. Tot ze weer een huis heeft bijvoorbeeld. Dat helpt enorm, voor haar gezondheid en die van haar kinderen.

Elise Buiting, arts M&G, voorzitter KAMG

Federatienieuws 23 - 2018

1. straatdokter.nl

Federatienieuws
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.