Ik ben er niet
Hoe bipolaire stoornis de liefde dooft
Plaats een reactieIk ben er niet, Lize Spit, Das Mag, 570 blz., 25,99 euro.
bestellen
Ze vormen een wankel stel, Leo en Simon. Allebei verloren ze jong hun moeder, vrienden hebben ze nauwelijks, maar ze houden zich staande in Brussel. ‘Het zou goedkomen met ons, zolang we samenbleven.’ Alles kantelt echter wanneer Simon op een avond thuiskomt met een tatoeage achter zijn oor. Hij doet anders, hij lijkt iemand anders. Ik ben er niet is de tweede roman van de Vlaamse Lize Spit (1988). Hierin beschrijft ze de teloorgang van de liefdesrelatie onder invloed van Simons bipolaire stoornis. Spit verweeft twee lijnen, een snelle en een trage: aan het begin wordt duidelijk dat Simon iets ergs heeft gedaan, maar wat? De lezer krijgt maar kleine beetjes te zien, het jaagt de spanning op. De andere lijn vertelt het verhaal van Leo, en hoe ze Simon probeert te begrijpen, te beschermen.
Je zou kunnen redeneren dat 570 pagina’s te veel is. Misschien. Je kunt ook stellen dat Spit deze lengte nodig heeft, omdat ze alleen zo duidelijk kan maken hoe lang het duurt om je uit een relatie los te maken, hoe moeilijk het is Simon te verraden. ‘Geduld is elastisch. Eerst dacht ik dat het rouw was en had ik het willen afwachten, vervolgens wilde ik hem de kans geven eerst eens goed te slapen, en daarna kwamen de werken en alle geluiden in de straat – wie zou daar niet langzaamaan gek van worden. Ik had het niet over mijn hart gekregen om in te grijpen, om weg te gaan.’
- Er zijn nog geen reacties