De microben in ons
1 reactieDe microben in ons, Ed Young, Amsterdam University Press, 394 blz., 22,95 euro.
De autodidact Antoni van Leeuwenhoek (1632-1723) bestierde overdag een klein garen-en-bandwinkeltje en maakte ’s avonds lenzen. Dankzij de excellente kwaliteit kon hij het vergrotend vermogen van een microscoop aanzienlijk verhogen. Hiermee ontdekte hij in water een compleet nieuw universum: dat van de ‘minuscule diertjes’. ‘Waarom keek hij überhaupt naar water?’, vraagt Ed Young zich vol bewondering af in De microben in ons. Zijn boek laat zich lezen als een ontdekkingsreis. De titels van de tien hoofdstukken worden steeds lyrischer en wie na ‘Allegro in E-majeur’ en ‘Microben à la carte’ toe is aan het slothoofdstuk beschouwt ieder levend wezen net als de auteur als een ‘mobiel ecosysteem’ van microben. Tijd voor een bezoek aan Micropia, het museum dat aan microben is gewijd.
jan keppel hesselink
arts-pijnbhandelaar, Bosch en Duin
Waarom keek Antoni überhaupt naar water? Ed Young heeft zelf vermoedelijk nooit op de knieën naast een sloot of plas gelegen en gewoon zonder vergrootglas in het water getuurd. Als er zon is, zie je dan allemaal minuscule bewegende voorwerpjes, ronde... balletjes (volvox), langwerpige zwemmertjes (trilhaardiertjes) en natuurlijk watervlooien en eenoogkreeftjes. Dat zag Antoni ook met het blote oog en voor een bioloog is de vraag die Ed Young zich vol verwondering stelt, een getuigenis van iemand die zelf nooit in het water geschouwd heeft. Het zou abnormaal zijn als Antoni met zijn nieuwe lenzen NIET in water gekeken zou hebben!