Boeken en films & zo
non-fictie

Close | The Son

Plaats een reactie

Close  en The Son, nu te zien in de bioscoop. De trailers vindt u onderaan dit artikel.

Leo en Remi, beiden 13 jaar, zijn vrienden zolang ze zich kunnen herinneren. De vriendschap is vrolijk, intens en bovenal onafscheidelijk. Maar kort nadat ze de middelbare school hebben betreden gebeurt er iets wat hun relatie, die voor de een waarschijnlijk meer is dan een vriendschap, een dramatische wending geeft.

Close, de nieuwe in Cannes bekroonde film van de jonge Belgische meestercineast Lukas Dhont, navertellen vraagt om terughoudendheid. Het meesterschap van deze film schuilt er juist in dat de kijker een emotioneel ‘traject’ doorloopt waarvan je van tevoren niet op de hoogte hoort te zijn – ook al zal menigeen aanvoelen waar het heengaat. Bovendien heeft Dhont goed begrepen dat filmkunst wat anders is dan literatuur: hij vertelt in scènes en beelden (let op het arcadische Vlaamse landschap), niet per se in dialogen.

Gelijksoortige thematiek is de grondslag voor The Son, de nieuwe film van Florian Zeller, maker van het geweldige The Father met Anthony Hopkins in de rol van een dementerende man. Centraal staat Nicholas, de 17-jarige zoon van de gescheiden Kate en Peter, een ambitieuze advocaat met politieke aspiraties. Hij is inmiddels hertrouwd met Beth en heeft met haar een pasgeboren zoontje. Nicholas, dat is snel duidelijk, is zwaar ongelukkig, zeg maar diep depressief. Hij voelt zich ‘chopped in half’ maar voert een maskerade op en verklaart zijn toestand op een gegeven ogenblik met een mislukte liefde. Er volgt opname, en advies van een psychiater. Ondertussen falen de ouders, naar hun eigen gevoel. De vader des te meer omdat hij denkt het gedrag van zijn eigen vader te herhalen – die er feitelijk nooit voor hem was. Die vader – een kleine rol van Anthony Hopkins, kan dat ook nu nog niks schelen: ‘Your daddy wasn’t nice to you. So what? Just fucking get over it!

Het werkelijke drama is bij Zeller vaak al achter de rug als het een rol speelt in dialoogrijke, zich binnenskamers afspelende esthetisch koel gedecoreerde scènes – wat dat betreft dus het volstrekte tegendeel van Close. Beide films kennen een briljant slot en verdienen alle aandacht van iedereen die te maken heeft met jeugdigen in de knel en behoren tot de filmische hoogtepunten van dit jaar. 

film Media en cultuur
  • Henk Maassen

    Henk Maassen is journalist bij Medisch Contact, met speciale belangstelling voor psychiatrie en neurowetenschappen, sociale geneeskunde en economie van de gezondheidszorg.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.